به گزارش پایگاه خبری رکنا، تخریب بافت تاریخی شهر شیراز تنها مورد تخریب میراث فرهنگی در کشور نیست و تخریب بناهای ارزشمند تاریخی در شهرهایی نظیر اصفهان، سمنان، بهبهان، رشت، یزد، کرمان، رفسنجان، دزفول، نراق، ساری و بسیاری از دیگر شهرهای ایران، در جریان است.

رکنا به نقل از علی‌رضا قلی‌نژاد، معاون فناوری و کاربردی‌سازی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، نوشته است که این تخریب‌ها «به بهانه طرح‌های مختلف و اغلب با نیت‌های خیرخواهانه، اما غافل از دستورزبان حفاظت از میراث فرهنگی»، در جریان است، و هشدار داده است که این امر باید موجب نگرانی علاقه‌مندان به میراث فرهنگی کشور شود.

تخریب سازمان‌یافته در بافت تاریخی شیراز برای توسعه حرم شاهچراغ و مرتبط کردن تمام حرم‌های امامزادگان مدفون در پهنه‌ای ۳۶۰ هکتاری، از دوشنبه، ۱۷ بهمن‌ (۶ فوریه)، آغاز شده است.

رکنا نوشته است که ادامه تخریب بافت تاریخی شهر شیراز برای «توسعه توریسم مذهبی» نه‌‌تنها به جذب توریست‌ها نمی‌انجامد، بلکه به ویرانی بوم‌گردی منطقه‌ منجر خواهد شد. ‌

محمدمهدی کلانتری، دبیر پویش ملی نجات بافت تاریخی شیراز و دبیر پویش‌های اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی معماری، مرمت و شهرسازی ایران، می‌گوید: «راه ارتباطی به طول ۱۰۰۰ متر و عرض نامشخص در شرایطی در حال تملک و تخریب ضرب‌الاجلی قرار گرفته که هیچ‌‌گونه طرح مصوبی در کمیسیون ماده ۵ استان فارس و شورایعالی معماری و شهرسازی کشور ندارد.»

به گزارش رکنا، علی‌رضا قلی‌نژاد همچنین گفت، آنچه مانع گفت‌وگوی سازنده بین طرفین دعوای بافت تاریخی شیراز شده است، «عدم آشنایی مشترک از دستورزبان میراث فرهنگی» است. او افزود که ارزش دادن به «تک‌دانه‌های ارزشمند» میراث فرهنگی در هر شهر، باعث شده است که در اکثر شهرهای تاریخی، شاهد تجزیه این شهرها به ساختارهای منفصل و گاه مستقل، مجموعه‌ها و واحدهای همسایگی و تک‌بنا‌ها باشیم که میراث فرهنگی ملموس را به کاخ‌ها و بناهای طبقه اشراف و متمولان تقلیل می‌دهد، و این نوع نگاه، مخاطرات جدی برای میراث فرهنگی کشور دارد.

پایگاه خبری رکنا با اشاره به اینکه بسیاری از کشورها برای رونق صنعت توریسم «تاریخ‌سازی» می‌کنند، می‌نویسد که در «ایران بافت تاریخی به جای زنده‌سازی، در حال جان باختن است». رکنا همچنین با انتقاد از سکوت فراکسیون میراث فرهنگی مجلس و سازمان محیط زیست کشور، می‌افزاید که واکنش مجلس و سازمان میراث فرهنگی به نابودی یک‌ششم بافت تاریخی شیراز، باید جدی تر باشد.

این پایگاه خبری در ادامه می‌نویسد که «اگر هدف جذب توریست مذهبی است، باید گفت که مساحت فعلی حرم برای تعداد زائران مناسب است. ضمن اینکه زائر با فضای مذهبی که قدمت چند صد ساله دارد، ارتباط برقرار می‌کند و سازه‌های نو در جذب توریست مذهبی موفق نبوده و نیستند».