جمهوری اسلامی روز چهارشنبه، ۲۳ آذرماه، از یک نهاد مهم سازمان ملل متحد اخراج شد. اکثریت ۵۴ عضو شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد به اخراج جمهوری اسلامی ایران از «کمیسیون مقام زنان» رای دادند. 

پیشنهاد اخراج ایران موضوع اصلی قطعنامه‌ای بود که آمریکا و برخی کشورهای دیگر مثل نیوزیلند ارائه کرده بودند و علت آن سیاست‌های مغایر با حقوق زنان و دختران بود که حکومت ایران دنبال می‌‌کند. طرفداران اخراج جمهوری اسلامی ایران در ضمن اعدام‌ها و سرکوب خونین معترضان در ایران را محکوم کردند.

پس از سخنرانی نمایندگان کشورهای مختلف، شورا با ۲۹ رای موافق، ۸ رای مخالف و ۱۶ رای ممتنع، به اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زنان (Commission on the Status of Women) رای داد.

آرژانتین، اتریش، بلژیک، بنین، بلغارستان، کانادا، شیلی، کلمبیا، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، فنلاند، فرانسه، یونان، گواتمالا، اسرائیل، ایتالیا، ژاپن، لتونی، لیبی، لیبریا، مونته‌نگرو، نیوزیلند، پاناما، پرو، پرتغال، کره جنوبی، بریتانیا و آمریکا به پیش‌نویس قطعنامه رای مثبت دادند.

کشورهایی که رای مخالف دادند، عبارت‌اند از: بولیوی، چین، قزاقستان، نیکاراگوئه، نیجریه، عمان، روسیه و زیمبابوه. شانزده کشوری هم که رای ممتنع دادند، از این قرارند: بنگلادش، بوتسوانا، کنگو، ساحل عاج، ایسواتینی (سوازیلند سابق)، گابون، هند، اندونزی، ماداگاسکار، جزیره موریس، مکزیک، جزایر سلیمان، تایلند، تونس و تانزانیا. 

گیلعاد اردان، سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد، در این نشست، یکی از تندترین سخنرانی‌ها علیه جمهوری اسلامی را ارائه کرد. او حکومت ایران را «تجسم شر» خواند و آن‌ را مشابه حکومت نازی‌ها در آلمان هیتلری دانست. او در ضمن خواهان پایان مذاکرات هسته‌ای با جمهوری اسلامی ایران شد و گفت که «ماهیت ویرانگر این حکومت» تغییر نمی‌کند و از تمام امضاکنندگان برجام خواست لغو این توافق را همین امروز اعلام کنند. گیلعاد اردان گفت که اسرائیل به شجاعت مردم و زنان معترض ایران درود می‌فرستد و خود را متحد آن‌ها می‌داند، اما از اعضای سازمان ملل متحد انتقاد کرد که کاری برای مقابله با جمهوری اسلامی انجام نمی‌دهند و افزود: «پس شجاعت ما کجا رفته است؟»

باب ری، سفیر کانادا در سازمان ملل متحد و دولتمرد شناخته‌شده این کشور، نیز از قطعنامه اخراج حکومت ایران از کمیسیون وضعیت زنان حمایت کرد و گفت این حکومت «خود تصمیم گرفته به جهان چهره‌ای از خباثت و تروریسم نشان دهد». او در سخنان خود به کشتار معترضان در ایران و سرکوب گسترده حقوق بشر و به‌ویژه حقوق زنان در ایران اشاره کرد و از شکنجه کودکان در زندان‌های جمهوری اسلامی گفت. باب ری نخست‌وزیر پیشین انتاریو، پرجمعیت‌ترین استان کانادا، از حزب چپ‌گرای «دموکرات نوین» است و از چهره‌های شناخته‌شده عرصه حقوق بشر که پیشنهاد انتصابش به دبیرکلی سازمان ملل متحد هم مطرح شده است. 

در این نشست، گروهی از کشورهای مدافع جمهوری اسلامی به رهبری ونزوئلا، ضمن معرفی خود به‌عنوان «گروه دوستان منشور سازمان ملل متحد»، با اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مخالفت کردند. آنان مدعی بودند که این اخراج مغایر با قوانین و مقررات موجود است. نماینده روسیه نیز به همین علت خواهان صدور نظر حقوقی در این مورد شد. طبق قوانین شورا این تقاضا باید ۲۴ ساعت پیش از جلسه و به‌طور کتبی ارائه می‌شد، مگر اینکه شورا این شرط را لغو کند. به خواست روسیه، این مسئله به رای گذاشته شد و اکثریت شورا با ۲۶ رای مخالف، ۱۲ رای موافق و ۱۱ رای ممتنع، خواست مسکو برای تعلیق این شرط را رد کرد. 

سوریه، بلاروس، پاکستان و چین، از دیگر کشورهایی بودند که علیه پیشنهاد اخراج ایران صحبت و به‌شدت با آن مخالفت کردند.

نماینده چین گفت قطعنامه اخراج ایران از کمیسیون وضعیت زنان با «انگیزه‌های شرورانه» تنظیم شده و پکن مخالف آن است. او گفت چین باور دارد دولت ایران خود می‌تواند مسائل داخلی‌اش را حل کند. نماینده روسیه هم این پرسش را مطرح کرد که چرا آمریکا، بریتانیا، فرانسه، آلمان و لهستان، که به ادعای او تظاهرات صلح‌آمیز را سرکوب می‌کنند، اخراج نمی‌شوند؟ نماینده پاکستان هم اخراج را مخالف رویه قانونی شورا دانست و با آن مخالفت کرد.

در صف موافقان، فریت خوجه، سفیر آلبانی، گفت رفتار حکومت ایران مغایر با روحیه و ارزش‌های کمیسیون وضعیت زنان بوده است و این حکومت بدن زنان را به «صحنه نبرد سیاست» بدل کرده است. او به افزایش اعدام‌ها و موارد پیشین کشتار، ازجمله در جنبش سبز سال ۱۳۸۸ و آبان‌ماه ۱۳۹۸ که طی آن ۱۵۰۰ نفر کشته شدند، اشاره کرد. نماینده نیوزیلند هم تاکید کرد که هدف از قطعنامه حمایت از حقوق زنان و دختران در ایران است.