روزنامه «وست فرانس» چاپ فرانسه، موفق شده در بندرانزلی با چند جوان که در هفته‌های اخیر فعالیت‌های اعتراضی داشته‌اند، گفتگو کند. 

این جوانان می‌گویند بدلیل قطعی اینترنت ناگزیر برای هماهنگی و سازماندهی در کافه‌هایی که احساس می‌کنند تحت نظر نیستند، جمع می‌شوند. 

یکی از آنها حمید، مهندسی است که در سال‌های پایانی سومین دهه زندگی قراردارد. 

او می‌گوید تنها با گردهمایی در کافه‌های امن شهر می‌تواند لحظاتی احساس خوب آزادی را تجربه کند. 

حمید می‌گوید: «امروز برای یافتن مکانی که بتوانیم به‌راحتی در آنجا بحث و گفتگو کنیم باید مدت‌ها زمان بگذاریم چرا که به نظر می‌رسد همه چیز تحت نظر و دید مقامات حکومتی است.» 

او در حالی که پلاکارد شعارهای اعتراضی‌اش را در کیسه‌ای پنهان می‌کند، به خبرنگار فرانسوی می‌گوید: «در این روزها، حتی در کافه‌های مطمئن، اگر بخواهیم از تظاهرات و شعارنویسی روی دیوار حرف بزنیم، حواسمان را حتی به کافه‌چی‌ها جمع می‌کنیم تا نکند بویی ببرند. زمانی که یک گارسون به سمت ما می‌آید سریعا سوژه بحث را تغییر می‌دهیم.» 

حمید می‌گوید پیش از سرکوب‌های شدید حکومتی تا این اندازه محتاط نبوده، اما در روزهای اخیر ناگزیر احتیاط بیشتری می‌کند و ترس و واهمه دارد.
 
 او و دوستانش معتقدند که بخش بزرگی از گفتگوهای تلفنی تحت شنود قرارمی‌گیرد و به همین دلیل هیچ گاه در مکالمات تلفنی صحبتی از اعتراض نمی‌کنند. 
 
این جوان ۲۹ ساله و دوستانش در راه بین کافه و محل سکونتشان، ده ها رستوران و مغازه را نشان می دهند که «یا با دستگاه‌های حکومتی همکاری می‌کنند و یا اینکه ملکشان در اختیار نهادهای نظامی از جمله سپاه پاسداران و بسیج مستضعفان است.»‌ 
 
حمید به خبرنگار وست فرانس می‌گوید:« بارها دیده‌ام، بسیاری از همین افرادی که در طول روز در این مغازه، رستوران و مراکز تجاری مشغول به‌کار هستند شب ها مشغول کشتن و سرکوب معترضان ضد حکومتی هستند.»
 
 این جوان معترض می‌گوید دست کم در شهر انزلی همکاری و همبستگی بین معترضان آنچنان گسترده است که اغلب جوانان نام فروشگاه، کافه و رستوران‌های حکومتی را می‌دانند و صاحبان آنها را می‌شناسند. 
 
به گفته جوانان معترض برخی از کافه و رستوران هایی که برچسب حکومتی به آنها می‌خورد، به‌دلیل بایکوت شهروندان ناگزیر کارشان به تعطیلی می‌کشد.