«کانون نویسندگان ایران»، به‌مناسب ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت بر زنان، بیانیه‌ای صادر کرد و در آن ضمن اشاره به پیشینه تاریخی نام‌گذاری این روز، به سرکوب گسترده این هفته‌ها در ایران و خشونت نظام‌مند علیه زنان و دختران در ایران پرداخت.

«کانون نویسندگان ایران» در بخشی از بیانیه‌ای که ۲۵ نوامبر (چهارم آذرماه) منتشر کرد نوشت: «از شهریورماه امسال، در پی قتل ستم‌کارانه‌ی مهسا (ژینا) امینی، که مرگی ناشی از بیماری زمینه‌ای وانمود شد، و سیل جوانان جان‌به‌لب‌رسیده‌ که با فریاد زن-زندگی-آزادی خیابان‌ها و محوطه دانشگاه‌ها را تسخیر کردند، شاهد انواع خشونت بر زنان بوده‌ایم.»

به‌نوشته «کانون نویسندگان ایران»، حکومت ایران، پاسخ اعتراض‌های دختران دلیر ایران را باتوم و گلوله داده است و تلاش کرده است تا خواست‌ها و مطالبات معترضان را «غلیان نیازهای جنسی» و «اشتیاق به برهنگی» معرفی کند.

«کانون نویسندگان ایران» در بخش دیگری از بیانیه روز جمعه خود به دامنه و اشکال مختلف سرکوب‌ها، به‌ويژه علیه زنان و دختران معترض در ایران اشاره کرد و نوشت: در این هفته‌ها، تصویرهایی دیده‌ایم از مامورانی که دختران را هنگام ضرب‌وشتم «دست‌مالی» می‌کنند. خبر احکام سنگین زندان برای معترضان بازداشتی را شنیده‌ایم حتی برای دختری که پیش از آغاز خیزش سراسری به‌تنهایی با پلاکاردی در دست در بلوار کشاورز راه‌پیمایی اعتراضی کرد. و اینک خبر «دست‌چین» شدن دختران (و پسران نوجوان) در بازداشت‌گاه‌ها به گوش می‌رسد برای تجاوز سازمان‌یافته که از دیرباز یکی از ابزارهای شکنجه بوده است.»

اعضای «کانون نویسندگان ایران»، در بخش پایانی بیانیه روز جمعه خود نوشتند: «بی‌تردید، از این پس جهان در ۲۵ نوامبر یادآور دختران جوانی خواهد بود که تنها برای «یک زندگی انسانی» در ایران قربانی خشونت شدند و دل‌آوری زنان جوان و نوجوانی را خواهد ستود که از مرگ و هم‌سرنوشتی با «خواهران میرابال» هراسی به دل راه ندادند و آزادی خود را طلب کردند.»

سه خواهر میرابال، با نام‌‌های «پاتریا»، «مینروا» و «ماریا ترزا» در روز ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰ توسط عوامل دیکتاتوری نظامی رافائل لئونیداس تروخیو در دومنیکن کشته شدند.

مجمع عمومی سازمان ملل، در سال ۱۹۹۹، روز ۲۵ نوامبر را به‌یاد «خواهران میرابال» روز جهانی رفع خشونت بر زنان نام‌گذاری کرد.