بیش از ۶۵۰ نفر از کنشگران مدنی، زندانیان سیاسی، خانواده‌های دادخواه، فعالان کارگری و فرهنگیان، در بیانیه‌ای حق بهره‌مندی مردم از عرصه‌های عمومی برای بیان اعتراض‌ها و مطالبه‌هایشان را به رسمیت شناختند و هرگونه اعمال خشونت حکومت علیه آنان را محکوم کردند.
این بیانیه پس از آن امضا شد که نیروهای حکومتی اعتراض‌ها و سوگواری‌های مردم آبادان پس از فاجعه فروریختن ساختمان متروپل را با سرکوب، خشونت، دستگیری و تیراندازی پاسخ دادند.
کنشگران مدنی، صنفی، رسانه‌ای و سیاسی با بیان اینکه کنار «مردم به ماتم نشسته در خیابان‌ها» ایستاده‌اند، تاکید کردند: «همان‌طور که حاکمیت خیابان‌ها را در اختیار اعوان خویش می‌گذارد تا در مراسم مختلف از آن سود جویند، این حق انکارنشدنی برای سوگواری، دادخواهی، اعتراض و مطالبات همه مردم در عرصه‌های عمومی محفوظ است.»
امضاکنندگان این بیانیه با دفاع از مردم سوگوار آبادان افزودند: «امروز کمتر ایرانی می‌یابید که به‌دلیل سیاست‌ها، اهداف و عملکرد ایدئولوژیک و غیرمسئولانه حاکمیت، داغدار عزیز به ناحق از‌دست‌رفته‌ای نباشد. فرزندان، پدران، مادران، خواهران و برادران ما هرکدام از ظلمی برای همیشه دیده در نقاب خاک کشیده‌اند.»
فعالان مدنی، سیاسی، رسانه‌ای و صنفی از حکومت ایران خواستند بازداشت‌شدگان وقایع اخیر و همه زندانیان سیاسی را «به فوریت و بدون قید و شرط» آزاد کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آنان به «مجریان و صادرکنندگان فرمان‌های سرکوبگرانه» نیز هشدار دادند که ابزارهای کشتار و خشونت را دور بریزند «زیرا در صورت بروز خشونت‌هایی که از دل آتش‌های زیر خاکستر رنج و فقدان سر برمی‌آورند، آنان آغازگر و مسبب اصلی وقایعی خواهند بود.»
شهناز اکملی، مریم افرافراز، مصطفی آل احمد، شهریار آهی، علی باباچاهی، منوچهر بختیاری، آسف بختیاری، گیتی پورفاضل، سعید حافظی، احمدرضا حائری، تقی رحمانی، علی زند وکیلی، فاطمه سپهری، محسن سازگارا، ناهید شیرپیشه، آرش صادقی، حشمت‌الله طبرزدی و جعفر عظیم‌زاده از جمله افرادی‌اند که این بیانیه را امضا کرده‌اند.
در روزهای گذشته، تعدادی از سینماگران ایران نیز در بیانیه‌ای با عنوان «تفنگت را زمین بگذار»، از نیروهای انتظامی خواستند به خشونت علیه مردم پایان دهند. با وجود اینکه حکومت ایران برخی از سینماگران را برای بازپس‌گیری امضاهایشان در فشار گذاشت، یک روز پس از انتشار آن ۷۰ سینماگر دیگر نیز آن را امضا کردند. پس از انتشار این بیانیه، شماری از هنرمندان در تبعید نیز در بیانیه‌ای از ماموران خواستند اسلحه خود را زمین بگذارند.
بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حق اعتراض قانونی شهروندان از طریق برگزاری تجمع و راهپیمایی محفوظ است و صدور مجوز برای برگزاری این تجمع‌ها بر عهده وزارت کشور و استانداری‌ها است. با وجود این ماده قانونی، حکومت ایران نه‌تنها مجوز برگزاری تجمع‌های اعتراضی را صادر نمی‌کند بلکه اعتراض‌های خودجوش مردم را نیز در خیابان‌ها با سرکوب، خشونت و دستگیری پاسخ می‌دهد.
پس از فروریختن ساختمان متروپل آبادان و جان باختن تعدادی از شهروندان زیر آوار، مردم سوگوار به خیابان‌ها آمدند و خواستار پاسخگویی مسئولان شدند اما با برخوردهای خشونت‌آمیز نیروهای امنیتی و موج دستگیری‌ها مواجه شدند.
جمهوری اسلامی ایران پاییز ۱۴۰۰ اعتراض‌های کشاورزان اصفهانی به بحران آب را نیز با همین شیوه پاسخ داد. مردم معترض خوزستان نیز پس از اینکه تیرماه سال گذشته به خیابان‌ها آمدند تا حقوق خود را مطالبه کنند با خشونت، دستگیری و تیراندازی روبه‌رو شدند. اعتراض‌های سراسری آبان ۱۳۹۸ و قبل از آن هم پاسخ‌های مشابهی از حکومت گرفت. در همه این اعتراض‌ها، شمار زیادی از شهروندان معترض کشته، مجروح و دستگیر شدند و حکومت حتی اجازه برگزاری مراسم خاکسپاری جان‌باختگان را به خانواده‌های آنان نداد.
