دنیا در حالی به سوی بزرگداشت روز جهانی زنان می‌رود که وضعیت حقوق زنان در حال عقبگرد است. این واقعیت به ضرر تمام ما است.

بحران‌های پیاپی سال‌های اخیر یادآور این واقعیتند که امر رهبری زنان چطور حیاتی‌تر از همیشه است. زنان در نقش پزشک، پرستار و کارگران بخش بهداشت اجتماعی و مراقبت اجتماعی به مقابله قهرمانانه با دنیاگیری ویروس کرونا دست برده‌اند. در عین حال، زنان و دختران اول از همه در زمینه مشاغل و آموزش لطمه دیدند، وظیفه پرستاری بی‌حقوق و دستمزد بیش از پیش بر دوش‌شان افتاد و با افزایش سرسام‌آور آزار خانگی و سایبری و ازدواج کودکان روبرو شدند.

ما هنوز در جهانی تحت غلبه مردان و با فرهنگی مردمحور زندگی می‌کنیم. نتیجه این‌که احتمال سقوط زنان به فقر، چه در زمان خوب و چه در زمان بد، بیشتر است. و در کشورهایی که از تخاصم رنج می‌برند (چنان‌که از اتیوپی تا افغانستان تا اوکراین شاهد آن هستیم) زنان و دختران از همه آسیب‌پذیرترند و در عین حال اما پیگیرترین صداهای صلح‌طلبی هستند.

حال که به آینده می‌نگریم، احیای پایدار و برابر برای همگان تنها در صورتی ممکن است که احیای فمینستی باشد — احیایی که ترقی دختران و زنان را در محور امور قرار دهد.

ما نیازمند پیشرفت اقتصادی از طریق سرمایه‌گذاری هدفمند در آموزش زنان، اشتغال، تعلیم و کار شایسته هستیم. هدف ما ایجاد ۴۰۰ میلیون شغل تا سال ۲۰۳۰ است و زنان باید در اولویت قرار داشته باشند.

ما نیازمند پیشرفت اجتماعی از طریق سرمایه‌گذاری در سامانه‌های حفاظت اجتماعی و اقتصاد مراقبت هستیم. چنین سرمایه‌گذاری‌هایی به نتایجی عظیم می‌رسند: هم شغل‌های سبز و پایدار ایجاد می‌کنند و هم پشتیبان اعضایی از جوامع ما می‌شوند که نیازمند یاری هستند — از جمله کودکان، سالمندان و بیماران.

ما نیازمند پیشرفت مالی از طریق اصلاح نظام مالی جهانی هستیم که از نظر اخلاقی ورشکسته است؛‌ تمام کشورها باید بتوانند در احیای اقتصادی زن‌محور سرمایه‌گذاری کنند. این امر شامل بخشش بدهی‌ها و نظام‌های مالیاتی منصفانه‌تر است که برخی از مقادیر عظیم ثروت در سراسر جهان را به آن‌ها برسانند که بیش از همه نیازمندش هستند.

ما به عمل فوری و تحول‌بخش در زمینه اقلیم نیاز داریم؛ افزایش بی‌مبالات تشعشعات و نابرابری‌های جنسیتی که باعث شده زنان و دختران بیش از حد آسیب‌پذیر باشند باید معکوس شوند. کشورهای توسعه‌یافته باید فورا به تعهدات خود در زمینه مالی و پشتیبانی فنی عمل کنند تا شاهد انتقال و خروجی عادلانه از سوخت‌های فسیلی باشیم.

ما به زنان بیشتری در دولت و اقتصاد نیاز داریم از جمله وزرای مالی و مدیران کل. این‌ها خواهند توانست به سیاست‌های سبز و مترقی اجتماعی شکل دهند و آن‌ها را پیاده کنند؛ سیاست‌هایی که به نفع مردمان‌شان خواهد بود. ما مثلا می‌دانیم که افزایش تعداد زنان در پارلمان مرتبط با تعهد قوی‌تر در زمینه اقلیم و سطح بالاتر سرمایه‌گذاری در خدمات درمانی و آموزش و پرورش است.

ما نیازمند پیشرفت سیاسی از طریق اقدامات هدفمند هستیم که رهبری برابر زنان و نمایندگی در تمام سطوح تصمیم‌گیری سیاسی را از طریق سهمیه‌های جسورانه جنسیتی تضمین می‌کنند.

در سازمان ملل ما برای اولین بار در تاریخ این سازمان به برابری جنسیتی در میان مدیران ارشد ستاد مرکزی و در سراسر جهان رسیده‌ایم. این باعث شده قابلیت‌ ما برای انعکاس و نمایندگی جوامعی که بهشان خدمت می‌کنیم بهبودی چشمگیر یافته باشد.

در جوامعی که جنبش‌های حقوق زنان زنده‌اند، دموکراسی‌ها قوی‌تر می‌شوند. وقتی که جهان روی فرصت‌های رو به گسترش زنان و دختران سرمایه‌گذاری کند، تمام بشریت پیروز می‌شود. برای پیگیری عدالت، برابری، اخلاق و عقل سلیم ساده می‌بایست به پیشروی در حقوق زنان دست بزنیم.

ما نیاز به احیایی پایدار و فمینیستی داریم که محوریت و پیش‌راننده آن دختران و زنان باشند.