گردهمایی اعتراضی کارکنان بخش سلامت در چند شهر ایران

پرستاران، رزیدنت‌ها و اینترن‌های بیمارستان‌های ایران چند ماه است که اعتراض می‌کنند

گروه‌های مختلف کارکنان بخش سلامت ایران، روز دوشنبه تجمع بزرگی را مقابل ساختمان وزارت بهداشت در تهران برگزار کردند. به گزارش پایگاه خبری بهارنیوز، اعتراض رزیدنت‌ها، اینترن‌ها، پرستاران، متخصصان آزمایشگاهی، متخصصان بهداشت و پزشکان خانواده به وضعیت معیشتی و شغلی است. مدتی است که تجمع‌های اعتراضی کادر بهداشت و درمان در ایران ادامه دارد. این اعتراض‌ها از تحصن رزیدنت‌ها در بیمارستان مدرس تهران شروع شد و با وعده افزایش حقوق و بهبود وضعیت معیشت آن‌ها پایان یافت.

شانزدهم آبان‌ ماه امسال، پرستاران شاغل در مراکز تامین اجتماعی در اعتراض به در نظر نگرفتن معیارهای مشاغل سخت و زیان‌آور در قانون بازنشستگی کارکنان تامین اجتماعی برای پرستاران، مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند و از نمایندگان مجلس خواستند تا زمینه بازنشستگی زودتر از موعد آن‌ها را با ۲۰ سال سابقه کار فراهم کنند. پرستاران استان گیلان، دهم بهمن‌ماه در برابر ساختمان وزارت بهداشت تحصن کردند و اعتراض آن‌ها به «سوءاستفاده دانشگاه‌های علوم پزشکی، وعده‌های پوچ این دانشگاه‌ها و مراکز از قرارداد‌های کاری ۸۹ روزه» بود. تعداد معترضان در سراسر کشور هشت هزار نفر تخمین زده شد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

بنا به این گزارش، چند روز قبل نیز گروهی از پزشکان خانواده در استان فارس تجمع اعتراضی برگزار کردند و دوم اسفندماه را روز پایان کار تعیین کردند. دوم اسفندماه گروه‌های دیگری از کادر‌های درمانی ایران تحصن کردند: نخست گروهی از اینترن‌های بیمارستان فیروزگر تهران و سپس گروه‌هایی از کادر‌های بهداشتی و درمانی در پی فراخوانی در برابر وزارت بهداشت متحصن شدند. به گفته برخی از فعالان حاضر در این تجمع، این اعتراضات در پی عدم پرداخت فوق‌العاده خاص و بی‌توجهی دولت و سازمان برنامه‌وبودجه درباره تبدیل وضعیت نیرو‌های قراردادی صورت گرفت.

یکی از افراد حاضر در این تجمع گفت: «درحالی‌که دو سال از شیوع ویروس کرونا می‌گذرد و خواب و خوراک را از کادر‌های سلامت کشور گرفته است، تمامی این نیرو‌ها بی‌وقفه و بدون مرخصی در مراکز بهداشتی، درمانی و بیمارستانی حاضر بوده‌اند، اما متاسفانه از کمترین حقوق و مزایا برخوردارند.» او افزود: «متاسفانه بسیاری از این نیرو‌ها شرکتی، قراردادی و طرحی هستند. نبود امنیت شغلی، حقوق ناچیز و پرداخت با تاخیر و حجم بالای کار در دوران کرونا وصف‌ ناشدنی است.»