دانشمندان معتقدند آزمایش‌های کووید از طریق نمونه‌برداری از ترشحات بینی نسبت به آزمایش‌هایی که در آن از نمونه ترشحات گلو استفاده می‌شود، در تشخیص ابتلا به اومیکرون کندتر عمل می‌کنند.
بر اساس پژوهش جدیدی که خارج از محیط آزمایشگاه و به‌صورت بالینی انجام شده است، احتمال دارد نتیجه آزمایش افرادی که در نخستین تست «پی‌سی‌آر» [تست تشخیصی مخاط بینی] مثبت بوده است، سه روز طول بکشد تا در آزمایش خانگی ال‌اف‌تی (LFT) خود را نشان دهد.
این محتمل است، زیرا به گفته کارشناسان سرعت تکثیر ویروس در گلو به‌مراتب بیشتر از مخاط بینی است و در نتیجه، آسان‌تر ردیابی می‌شود. در حالی که تست‌های ال‌اف‌تی فقط از مخاط بینی نمونه‌برداری می‌کند، آزمایش‌های پی‌سی‌آر اغلب نمونه‌گیری از مخاط بینی و ترشحات گلو را در بر می‌گیرد.
این پژوهش، که در آمریکا انجام شده و هنوز داوری علمی نشده است، حاکی از آن است که سرایت‌پذیری اومیکرون در اغلب موارد از «چند روز» پیش از آنکه تست‌های خانگی آن را تشخیص دهند، آغاز می‌شود.
این تحقیق، در مدت شیوع اومیکرون، در پنج محل کار مختلف در آمریکا، روی ۳۰ نفر انجام شد. شرکت‌کنندگان در این پژوهش کاملا واکسینه بوده‌اند و هر دو آزمایش مخاط بینی ال‌اف‌تی و ترشحات گلو پی‌سی‌آر را دادند.
نویسندگان این مقاله پژوهشی نوشته‌اند: «ما به این نتیجه رسیده‌ایم که در مراحل اولیه بیماری که اغلب افراد به سویه اومیکرون مبتلا بودند، قابلیت تست‌های سریع آنتی‌ژن [ال‌اف‌تی] در تشخیص کووید‌ـ۱۹ کند بوده است.»
در آغاز این پژوهش، آزمایش ال‌اف‌تی ۲۸ نفر از ۳۰ شرکت‌کننده در این تحقیق به‌رغم بار ویروسی قابل‌ملاحظه در مخاطشان منفی بود، تا آنکه سرانجام جواب آزمایش مثبت شد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به‌طور متوسط، پس از نتیجه مثبت آزمایش پی‌سی‌آر این افراد، سه روز طول کشید تا آزمایش ال‌اف‌تی آن‌ها نیز مثبت نشان دهد.
بر اساس این پژوهش، در چهار مورد، افرادی که نتیجه آزمایش ال‌اف‌تی آن‌ها منفی بوذ، ویروس را به دیگران منتقل کردند.
مولفان این پژوهش می‌نویسند: «نتیجه تحقیق این است که احتمالا در مقایسه با سویه‌های قبلی [ویروس کرونا]، با توجه به بازه زمانی کوتاه‌تر میان تماس و سرایت‌پذیری و میزان کمتر بار ویروسی مورد نیاز برای سرایت، تست‌های سریع آنتی‌ژن [ال‌اف‌تی] در محل کار برای جلوگیری از انتقال بی‌علامت اومیکرون مناسب نباشند.»
در این پژوهش از دو نوع معمول تست‌های خانگی «ابوت باینکس ناو» (Abbot BinaxNOW) و «کوییدل کوییک ویو» (Quidel QuickVue) استفاده شده است. هیچ‌یک از این تست‌ها در بریتانیا در دسترس نیستند.
در این مقاله، به این نکته اشاره نمی‌شود که آیا موفق نبودن تست‌های ال‌اف‌تی در تشخیص بیماری به دلیل کاهش حساسیت تشخیصی این آزمایش‌ها در مقابل گونه اومیکرون بوده است یا آنکه نمونه‌برداری از ترشحات گلو در تشخیص این سویه جدید بهتر عمل می‌کند.
تحلیل‌های سازمان امنیت سلامت بریتانیا (UKHSA) نشان داده است که تست‌های ال‌اف‌تی در تشخیص سویه اومیکرون به همان میزان موثر است که در مورد سایر سویه‌های ویروس کرونا.
اما این [نتیجه‌گیری] تنها در محیط آزمایشگاهی صورت گرفته است و شامل بازه زمانی نمی‌شود که طول می‌کشد تا تست مخاط بینی در مقایسه با آزمایش‌های پی‌سی‌آر برای سویه اومیکرون مثبت شود‌ــ مسئله‌ای که سازمان امنیت سلامت بریتانیا در حال حاضر مشغول ارزیابی آن است.
شواهد فزاینده‌ای حاکی از آن است که گونه اومیکرون احتمالا بیشتر محیط گلو و ریه‌ها را هدف قرار داده و در آن تکثیر می‌شود که نشان می‌دهد چرا ردیابی آن در گلو سریع‌تر از مخاط بینی است.
مولفان این پژوهش در آمریکا گفتند: «نشان داده شده است که سرعت و توانایی سرایت اومیکرون نسبت به سویه دلتا در بدن انسان بیشتر، اما شدت عفونت در ریه‌ها کمتر است که به معنای گلودرد بیشتر و موارد کمتر از دست رفتن حس بویایی و چشایی بوده و در آب دهان نیز بهتر از مخاط بینی قابل‌ردیابی است.»
بیلی کوییلتی، پژوهشگر در دانشکده بهداشت و بیماری‌های حاره‌ای لندن، می‌گوید که این تحقیقات نشان می‌دهد که «از آن‌جا که بار ویروسی در گلو زودتر افزایش پیدا می‌کند و احتمال انتشار سریع‌تر هنگام صحبت بیشتر است، دست‌کم باید در تست ال‌اف‌تی از ترشحات گلو نمونه‌برداری کنیم (با این فرض که نمونه‌های آب دهان و ترشحات گلو یکی است).»
دکتر الکساندر ادواردز، استاد فناوری زیست‌پزشکی در دانشگاه ردینگ، گفت داده‌های این پژوهش «مهم و قابل‌توجه است» اما هشدار داده است که «با چند دلیل» نباید در نتیجه‌گیری عجله کرد.
«عوامل متغیر بسیاری در جریان ابتلا [به بیماری] در میان افراد وجود دارد؛ ممکن است تفاوت‌های بسیاری در میزان ویروسی که به وسیله نمونه‌گیری می‌چسبد، حتی از همان فرد، وجود داشته باشد یا اینکه کیت‌های آزمایش متفاوت حساسیت متفاوتی (در ردیابی تعداد بیشتر یا کمتر ویروس) داشته باشند.»
© The Independent
