سر لودویگ گوتمن، طلایه‌دار جنبش پارالمپیک

گوتمن مسابقات استوک‌مندویل را بنیان نهاد که بعدها به مسابقات پارالمپیک تبدیل شد

از گوتمن به‌دلیل خدماتش بارها تقدیر شد و ملکه در سال ۱۹۶۶ به او لقب «سِر» اعطا کردـABTC/ Alan Davidson

سوم ژوییه (۱۲ تیر) صدوبیست‌ودومین زادروز سر لودویگ گوتمن، عصب‌شناس بریتانیایی متولد آلمان و پایه‌گذار جنبش پارالمپیک بود و گوگل نیز در آن روز برای بزرگداشت او، نشان اصلی‌اش را به‌طور موقت تغییر داد.

گوتمن در سال ۱۹۳۹ از چنگ نازی‌ها گریخت و به انگلستان پناهنده شد وبه پژوهش در زمینه فلج پا و اعضای تحتانی بدن را ادامه داد.

گوتمن که از پایه‌گذاران فعالیت‌های جسمانی برای افراد معلول بود، از سردمداران مسابقات استوک‌مندویل به شمار می‌رفت که بعدها به مسابقات پارالمپیک تبدیل شد.

دولت بریتانیا در سال ۱۹۴۳ او را به ریاست مرکز ملی آسیب‌های نخاعی در بیمارستان استوک مندویل گماشت. گوتمن در سال ۱۹۴۸ مسابقات تیروکمان ۱۶ نفره‌ای را سازمان داد که یکی از نخستین مسابقات ورزشی رقابتی برای معلولانی بود که از صندلی چرخ‌دار استفاده می‌کردند. شوق او برای کمک به بیماران تمامی نداشت و انجمن بین‌المللی طبی کسانی که از دوپا فلج‌ بودند را هم تاسیس کرد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

از گوتمن به‌دلیل خدماتش بارها تقدیر شد و ملکه در سال ۱۹۶۶ به او لقب «سِر» اعطا کرد.

گوتمن در شهر توست آلمان به دنیا آمد که اکنون جزو لهستان است و توشک نامیده می‌شود. او معتقد بود که ورزش یک روش درمانی اساسی برای توان‌بخشی نظامیان آسیب‌دیده است و به آن‌ها کمک می‌کند تا قدرت جسمانی و عزت‌ نفس خود را بازیابند.

آشانتی فورتسون، هنرمند ساکن بالتیمور [که نشان موقتا تغییریافته گوگل در روز شنبه ۱۲ تیر را طراحی کرد] می‌خواست در آن قابلیت‌های جالب بدن انسان را به نمایش بگذارد. فورتسون گفت: «زندگی معلولان وجوه بسیاری دارد اما در هر نوع معلولیت‌، یکی از سخت‌ترین چالش‌ها تلاش و مذاکره مداوم برای دسترسی برابر به امکاناتی است که معلولان از آن محروم‌اند.»

فورتسون در اثر خود حروف را طوری به تصویر می‌کشد که جلوه‌ای از ورزشکاران پارالمپیک باشند. به گفته او، گرایشی وجود دارد که به معلولان چون افرادی بی‌نقص بنگرد و آن‌ها را از پشت عینک‌ افراد فاقد معلولیت ببیند و به آن‌ها لقب «الهام‌بخش» بدهد.

آن‌ها گفتند: «نیتشان خیر است اما حاصل چنین نگرشی انسانیت‌زدایی از ما معلولان است که با وجود ناتوانی‌هایی‌مان، ما را جالب‌توجه می‌خواند و موانع ساختاری را درک نمی‌کند؛ موانعی که از دست یافتن بسیاری از معلولان به اهدافشان جلوگیری می‌کند.»

گوتمن در ۱۸ مارس ۱۹۸۰، پنج ماه پس از سکته قلبی، در سن ۸۰ سالگی درگذشت.

© The Independent

بیشتر از ورزش