انتخابات منطقه‌ای فرانسه که روز یکشنبه در آن کشور برگزار شد، چند نتیجه چشمگیر داشت: اول، میزان بسیار پایین مشارکت که در تاریخ فرانسه کم‌سابقه است، و دوم،‌ ناکامی دو نفر از مطرح‌ترین چهره‌های سیاسی آن کشور: امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری میانه‌گرا و مارین لوپن، رهبر جریان راست افراطی. 

حزب «جمهوری به پیش» («آن مارش») آقای مکرون تنها ۱۰.۹ درصد آرا را به دست آورد و حزب «حرکت ملیِ» خانم لوپن هم تنها ۱۹.۱ درصد. در عوض حزب راست‌گرای «جمهوری‌خواهان»‌ توانست موفق‌تر از آن‌چه انتظار می‌رفت حاضر شود و ۲۹.۳ درصد آرا را به دست آورد. 

کمتر از ۳۴ درصد مردم در انتخابات شرکت کردند. یعنی ۶۸ درصد مردم این انتخابات را نادیده گرفتند که بالاترین میزان مشارکت نداشتن شهروندان در تاریخ جمهوری پنجم فرانسه است. 

دور دوم انتخابات، یکشنبه آینده ۲۷ ژوئن برگزار می‌شود.

فرانسه سال دیگر عازم انتخابات ریاست‌جمهوری می‌شود، اما با توجه به نرخ بسیار پایین مشارکت، معلوم نیست انتخابات روز یکشنبه تا چه حد خبر از نتیجه رقابت سال آینده بدهند. 

جرالد دارمانین، وزیر کشور فرانسه، روز دوشنبه نتایج را مایه ناکامی خواند، اما تاکید کرد که هنوز برای نتیجه‌گیری در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۲، بسیار زود است. به گزارش رویترز، آقای دارمانین به شبکه دوم تلویزیون فرانسه گفت: «دموکراسی یعنی آدم بعضی مواقع در انتخابات شکست می‌خورد.»

آرور برژ، سخنگوی «آن مارش»، صریح‌تر سخن گفت و نتایج روز یکشنبه را «سیلی دموکراتیکی به صورت ما» خواند که ناظران را به یاد سیلی‌ای انداخت که یکی از شهروندان فرانسه اخیرا به آقای مکرون زده بود. 

حزب مکرون در این انتخابات پنجم شد که نشانی از نارضایتی گسترده مردم از مواردی مانند افزایش جرم و جنایت، افزایش آمار بیکاری، و پاسخگو نبودن نخبگان سیاسی است. 

وزیر کشور تاکید کرد که نرخ بسیار پایین مشارکت «شکستی برای تمام ما» است، و افزود: «مشارکت نکردن در انتخابات یک پیام است. مردم فرانسه دارند به سیاستمداران می‌گویند که به آن‌ها اعتماد ندارند.» او اشاره کرد که نرخ مشارکت نکردن در میان جوانان به ۸۰ درصد رسیده است. 

دور دوم انتخابات در برخی مناطق بسیار نزدیک و حساس خواهد بود. منطقه «پروونس-آلپ-کوت‌دازور»‌ که در جهان به دلیل نقاشی‌های امپرسیونیستی و سواحل مشهور و جشنواره کن معروف است، از نقاطی است که خانم لوپن و راست افراطی به آن امید بسته‌اند. اما گزارش‌ها خبر از این می‌دهد که نامزد حزب سبز در دور دوم انتخابات در این منطقه شرکت نمی‌کند تا رقابت به راست میانه و راست افراطی محدود شود، و مسیر لوپن برای پیروزی را دشوار کند. 

خانم لوپن امیدوار بود که پیروزی در این منطقه واقع در جنوب شرقی فرانسه، سکوی پرتاب او به سوی ریاست‌جمهوری در سال آينده شود. اما تیری ماریانی، نامزد حزب لوپن، در دور اول عملکردی بدتر از حد انتظار داشت. نگرانی‌ها از به قدرت رسیدن راست افراطی چنان است که معمولا تمامی سایر احزاب کشور در استراتژی معروف به «جبهه جمهوری‌خواه» با هم متحد می‌شوند تا جلو خانم لوپن و یارانش بایستند.

ژان لورن فلیتسیا، نامزد حزب سبز، شب یکشنبه اعلام کناره‌گیری نکرده بود و به همین علت با انتقاد بسیاری در قشر سیاسی فرانسه روبه‌رو شد. اما روز دوشنبه گزارش‌ها خبر از این داشتند که او به زودی کنار می‌رود. 

نامزدهای حزب خانم لوپن تا کنون هرگز در هیچ انتخابات منطقه‌ای پیروز نشده‌اند و اداره هیچ منطقه‌ای را به دست نگرفته‌اند. باید دید که او یکشنبه آینده می‌تواند تمامی احزاب رقیب را شکست دهد و به این دستاورد نایل آید، یا خیر. 

لوپن با آرزوهای بزرگی وارد انتخابات روز یکشنبه شده بود و امیدوار بود از ۱۳ منطقه سرزمین اصلی فرانسه، در شش مورد اول شود. در نهایت اما حزب او فقط در همان یک منطقه جنوب شرقی اول شد؛ آن هم با اختلافی بسیار کم با حزب دوم. مجموع آرای این حزب ۹ درصد کمتر از نتایج انتخابات منطقه‌ای سال ۲۰۱۵ بود.

در منطقه پاریس بزرگ، نوع دیگری از ائتلاف سیاسی را شاهدیم. احزاب مختلف چپ، از جمله سوسیالیست‌ها و کمونیست‌ها، گرد هم می‌آیند تا در دور دوم، مقابل والری پکرس، رئیس کنونی شورای این منطقه، بایستند. خانم پکرس دو سال پیش از حزب جمهوری‌خواهان جدا شد تا حزب «بیایید آزاد باشیم» (سویون لیبر) را تاسیس کند و انتظار می‌رود از نامزدهای راست میانه در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده باشد. اگر او هفته آینده از چپ شکست بخورد، احتمال دستیابی به ریاست‌جمهوری‌اش نیز مخدوش خواهند شد. دیگر چهره‌های راست میانه که در انتخابات روز یکشنبه خودی نشان دادند، خاویر برتراند از منطقه‌ای در شمال فرانسه است که موفق شد بر حزب لوپن فایق آید، و لورن واکیز در منطقه «اوورن-رون-آلپ»، که با کسب ۴۵ درصد آرا چیزی نمانده بود در همان مرحله اول پیروز شود. 

حزب چپ میانه «سوسیالیست» که در سال‌های اخیر با بحران‌های بسیاری روبه‌رو بوده است، در مناطق بسیاری در غرب فرانسه (از بریتانی تا اوکسیتان) که کنترل آن‌ها را در اختیار دارد، اول شد، و بر پایداری خود تاکید کرد. 

حزب کمونیست فرانسه در مناطق مختلف با ائتلاف‌های گوناگونی از چپ وارد صحنه شده بود: در بعضی مناطق در ائتلاف با سوسیالیست‌ها و در بعضی مناطق در ائتلاف با حزبِ «فرانسه خیزانِ» ژان لوک ملانشون، چهره سابق حزب سوسیالیست که در سال‌های اخیر رهبر اصلی جریان چپ افراطی در فرانسه بوده است. در منطقه «بورگونی-فرانش-کنت» در شرق کشور، ائتلاف کمونیست‌ها با حزب سوسیالیست و «حزب رادیکال چپ» (که گرایش لیبرال و میانه‌گرا دارد) با ۲۶.۵۲ درصد آرا در صدر قرار گرفت. رئیس شورای این منطقه، خانم ماریت گیت دوفای از حزب سوسالیست است که در صورت پیروزی در دور دوم، در سمت خود ابقا می‌شود. همین ائتلاف سه حزبی، در چهار منطقه بریتانی، نوول آکیتان، سانتر وال ده لوآر (به همراه دو حزب دیگر)، اوکسیتان (به همراه یک حزب دیگر) نیز اول شد تا کمونیست‌ها همچنان یکی از نیروهای مهم سیاسی کشور باقی بمانند.