نیل سدکا در آن ترانه جاودانش می‌گوید «تمام کردن رابطه سخت است»، اما حقیقت این است که از سال ۱۹۶۰ یعنی ۶۱ سال پیش تاکنون بسیاری چیزها عوض شده و جدایی و پایان رابطه در واقع کار بسیار راحتی هم شده است.

حالا در سال ۲۰۲۱ کلی راه بزدلانه برای تمام کردن رابطه وجود دارد، اما باید از خود بپرسیم آیا می‌خواهیم چنین آدمی باشیم؟ می‌دانید چطور آدمی را می‌گویم، همان آدمی که هرازگاهی در اولین قرار عاشقانه و پس از یک دور نوشیدن، حکایت افتضاحش را برای طرفمان تعریف می‌کنیم. همان که رفتار بدش یک دهه بعد همچنان نقل مجالس است.

اگر فکر نوشتن مقاله‌ای تروتمیز و فرستادن آن به طرف مقابل در واتساپ را در سر می‌پرورانید، از شما می‌خواهیم با توجه به این راهنمایی‌های متخصصان رابطه در مورد نحوه پایان رابطه کمی بیشتر بیاندیشید:

اهمیت مکان

شاید مهم‌ترین ویژگی یک جدایی خوب این است که حضوری اتفاق بیفتد. پایان حضوری رابطه شجاعانه‌تر از این است که پیام متنی بفرستیم یا تماس تلفنی بگیریم. به علاوه، با این کار احترام بسیار زیادی برای طرف مقابل قائل می‌شویم و به هر دومان این امکان را می‌دهیم که سنگ‌هایمان را وا بکنیم و به نحوی رابطه را پایان دهیم.

دکتر کلر برلی، مشاور روان‌شناس بالینی در مرکز رابطه‌درمانی برک‌وود، در مصاحبه با ایندیپندنت گفت: «اولین اصل مهم در پایان هر رابطه حساس دیدار رودررو است. پایان رابطه از پشت تلفن یا با پیامک هرگز کار محترمانه‌ای نیست.

او می‌گوید: «در محدودیت‌ها و قرنطینه‌های اخیر این کار دشوارتر شده است. اما با کاهش محدودیت‌ها احتمالا راهی برای دیدار رودررو با طرف مقابل پیدا می‌کنیم.»

نیل ویلکی، متخصص رابطه و نویسنده کتاب «الگوی رابطه»، می‌افزاید: «مکان امنی پیدا کنید که کسی مزاحمتان نشود تا بتوانید در فضایی محرمانه و خصوصی با هم صحبت کنید و برایش توضیح دهید که به این رابطه فکر کرده‌اید و تصمیمتان این است که باید تمام شود.»

ویلکی می‌گوید که بهتر است سعی کنیم از سرزنش طرف مقابل بپرهیزیم.‌ «در عوض احساسات خود را نشان دهید و مسئولیت خود را در وضعی که برای رابطه پیش آمده قبول کنید. ملایم ولی بسیار صریح و شفاف برخورد کنید. این رابطه تمام شده است. ممکن است طرف گریه کند یا عصبانی شود. شما محکم سر موضع خود بمانید.»

حتی پس از روابط کوتاه‌مدت سعی نکنیم رابطه را «کم‌کم به پایان ببریم»

هرکس تابه‌حال از طرف شریک رابطه‌اش نادیده گرفته شده باشد می‌داند چه حس وحشتناکی است، مخصوصا اگر انسان از مشکلی که وجود داشته خبر نداشته باشد. به نفع هر دو طرف است که رابطه‌ فارغ از مدت و عمقش نقطه پایان شفاف و مشخصی داشته باشد.

هیلی کویین، متخصص روابط عاشقانه در موسسه «مچ»، در مصاحبه با ایندیپندنت گفت: «وقتی نقطه پایان مشخص یا علت مشخصی برای پایان ناگهانی رابطه وجود نداشته باشد، برای افراد بسیار سخت است بفهمند چه اتفاقی افتاده و بتوانند از این ماجرا عبور کنند.»

او می‌افزاید: «شاید به نظر برسد رویه "پایان تدریجی" برای اتمام یک رابطه مهربانانه‌تر (و قطعا به لحاظ عاطفی برای کسی که تصمیم به پایان گرفته آسان‌تر) است، اما در واقع ممکن است باعث سردرگمی و آسیب بیشتر شود. حتی اگر به نظرتان این "رابطه" چندان جدی نبوده (مثلا می‌گویید "چهار بار بیشتر همدیگر را ندیدیم!") هرگز خیال نکنید طرف مقابل هم همین حس را دارد.»

در گفت‌وگو صادق ولی محتاط و ملایم باشید

اگر دارید به رابطه‌ای پایان می‌دهید احتمالا دلیلی برای این کار دارید. باید در عین صداقت در نحوه بیان دقت کرد و سیاست به خرج داد. سعی کنیم دنبال پیدا کردن مقصر نباشیم زیرا این کار باعث سردرگمی می‌شود.

ریچل لوید، متخصص روابط عاشقانه در موسسه ای‌هارمونی، می‌گوید: «اگر حس می‌کنید رابطه‌تان سرد شده یا خیلی ساده به درد هم نمی‌خورید، ایرادی ندارد بگویید "حس می‌کنم رابطه‌مان آنقدری که باید قوی نیست" یا "متاسفم، من نمی‌توانم این‌طور ادامه بدهم."»

او می‌گوید: «اما سعی نکنید همه تقصیر را گردن طرف مقابل بیاندازید زیرا با این کار موضعتان متزلزل می‌شود و ممکن است به طرف امید واهی بدهید که اگر رفتارش را عوض کند شاید نظرتان عوض شود.»

لوید می‌گوید اگر هنوز برای شریک قبلی‌تان به عنوان دوست ارزش قائلید شاید بد نباشد به او بگویید از چه چیزش خوشتان می‌آید و به او قوت قلب بدهید. او می‌گوید: «شاید شخصیت نیرومندی داشته باشد و در چشم شما بسیار هم ارزشمند باشد، اما شما صرفا تمایل عاشقانه خود را نسبت به او از دست داده باشید.»

وقت درستی برای پایان رابطه پیدا کنید

اگر این خبر برای شریکتان غافلگیرکننده باشد ممکن است برای هضم آن نیاز به زمان داشته باشد. کار محترمانه این است که به دیگری مجالی برای بروز احساساتش بدهیم و بگذاریم سوال‌هایش را بپرسد زیرا بخشی از وجودش سعی می‌کند از این طریق حرف‌های ما را هضم کند.

برلی بر اهمیت این موضوع تاکید دارد و می‌گوید: «اغلب اگر زودتر از موقع این خبر را اعلام کنیم (یعنی وقتی که پیشتر فرصتی برای صحبت کردن با ما نداشته)، یا اگر خیلی دیر مطرحش کنیم (یعنی آنقدر به حمایت از او ادامه داده باشیم که باور پایان رابطه برایش مشکل باشد) باعث می‌شود که به طرف مقابل بر بخورد. زمان مناسبی برای پا پس کشیدن از رابطه وجود دارد. پس از آن باید بگذاریم دوستان و اعضای خانواده طرف از او حمایت عاطفی کنند و دلداری‌اش بدهند.»

اگر با هم زندگی می‌کنید حد و مرزهای شفافی تعیین کنید

پایان رابطه با کسی که با او زندگی می‌کنیم شاید خطرناک‌ترین نوع آن باشد زیرا ممکن است مامن خانه را به سرعت به محیطی متشنج تبدیل کند.

بهترین کار برای مدیریت این موقعیت دشوار این است که با شریک خود در مورد گام‌های بعدی صحبت کنیم تا مجبور نباشیم بیش از حد در آن محیط آزاردهنده بمانیم.

ویلکی می‌گوید بهتر است در اسرع وقت محل زندگی خود را از هم جدا کنید.

او می‌‌گوید: «اگر مجبورید مدتی همان‌جا بمانید، حتما باید حد و مرزهایی مشخص کنید. مثلا معلوم کنید آیا همچنان روی یک تخت می‌خوابید یا نه.»