در حالی که تلاش ۲۰ ساله دولت افغانستان با حمایت جامعه جهانی، بر روند جذب و خلع سلاح نیروهای مسلح غیردولتی متمرکز بود، اما روند دست به اسلحه شدن نیروهای محلی در افغانستان، بار دیگر شتاب گرفته است.

به تازگی در شبکه‌های اجتماعی، تصاویر گروهی از نیروهای مسلح در مناطق مرکزی افغانستان منتشر شده است که در شهرستان خدیر در استان دایکندی اعلام حضور کرده‌اند. این گروه مسلح را ژنرال علی صداقت و ذوالفقار امید، چهره‌های نظامی و سیاسی قوم هزاره، در استان دایکندی در مناطق مرکزی افغانستان ایجاد کرده‌اند. ذوالفقار امید که یکی از فعالان سیاسی و مدنی افغانستان و از رهبران جنبش روشنایی است، رهبری حزب کار و توسعه را نیز از سال ۱۳۸۳ در کارنامه خود دارد. او به تازگی در صفحه فیس بوک خود نوشته است: «آغاز برنامه‌ها با مجرب‌ترین چریک‌های قوم «قطعه دای چهار»، برای بازگرداندن غرور و عزت مردم، مبارزه با تبعیض و بی‌عدالتی و تامین امنیت گردهمایی سراسری و بزرگ مدافعان هزارستان.»

آقای امید مشخص نکرده که منظورش از آغاز برنامه‌ها چیست اما گفته است که این نیروها، بخش دوم جریان مقاومت به رهبری غنی علی‌پور، یکی از فرماندهان مشهور نیروهای مسلح غیردولتی در مناطق مرکزی افغانستان هستند. علی‌پور از چندی پیش به این سو، در موضع مخالف با دولت افغانستان ظاهر شده است. نیروهای امنیتی افغان نیز پیش‌تر عملیاتی نظامی را برای دستگیری وی به راه انداختند. هرچند علی‌پور در این عملیات بازداشت نشد، اما مناطق تحت کنترل وی به تصرف نیروهای امنیتی درآمد. آقای امید در پست خود گفته است که به زودی گردهمایی بسیار بزرگ و سراسری «مدافعان هزارستان» در این منطقه برگزار می‌شود.

به نظر می‌رسد چهره‌های در میان قوم هزاره در تلاش برای ایجاد نیروهای شبه‌نظامی گسترده‌تر در منطقه هستند. محمدعلی صداقت که این نیروهای مسلح را تجهیز و بسیج کرده است، خود از مخالفان دولت افغانستان به شمار می‌رود که در همین سال‌های اخیر با دولت صلح کرد. در مورد او، گزارش‌های فراوانی از باج‌گیری، آدم‌ربایی و قتل در رسانه‌های افغانستان منتشر شده اما او در دادستانی افغانستان هیچ‌ پرونده‌ای ندارد؛ زیرا به گفته مردمی که از وی به رسانه‌ها شکایت کرده‌اند، حضور و نفوذ او در منطقه اجازه نمی‌دهد به شکایت‌ها از وی رسیدگی شود.

ایجاد این گروه جدید مسلح در مناطق مرکزی، واکنش‌های زیادی را در شبکه‌های اجتماعی به همراه داشته است.  برخی، از این نیروها و آقای امید و ژنرال صداقت حمایت کرده و آنان را حامیان عدالت و برابری و محافظت از مردم محلی خوانده‌اند. اما تعدادی دیگر این افراد را چهره‌های یاغی و ضد دولت معرفی می‌کنند.

شاه حسین مرتضوی، مشاور ارشد رئیس‌جمهور، در صفحه فیس‌بوک خود نوشته است که ذوالفقار امید، رهبر یک حزب سیاسی است و احزاب سیاسی نباید نیروی مسلح غیرمسئول داشته باشد. آقای مرتضوی همچنین گفته است که عکس گرفتن با نیروهای مسلح، نه به معنای تامین عدالت است و نه از کسی قهرمان خواهد ساخت.

برخی از چهره‌های هزاره هم این حرکت ذوالفقار امید را محکوم کرده‌اند. آنان گفته‌اند که این حرکت او، جز به کشتن دادن مردم، سود دیگری ندارد. آنان همچنین نوشته‌اند که ذوالفقار امید در مقابل دولتی قرار گرفته است که بیشتر اعضای درجه اول خانواده‌ او در همان دولت کار می‌کنند. گفته می‌شود همسر آقای امید، در وزارت خارجه شاغل است، خواهرش در وزارت دارایی فعالیت دارد، یک خواهرزاده‌اش، وکیل مجلس و خواهرزاده دیگرش منشی سفارت افغانستان در کشور هند است.

با این حال، تعدادی از هزاره‌ها و حتی اقوام دیگر افغانستان، از این اقدام ذوالفقار امید حمایت کرده‌اند. بیشتر جوانان هزاره او را امید آینده این قوم برای حفاظت آنان در مقابل تهاجم طالبان یا حتی دولت دانسته‌اند. آنان ادعا کرده‌اند که دولت به شدت در میان اقوام تبعیض قائل می‌شود و حالا آنان باید به زور حق خود را از دولت بگیرند.

با این که هنوز هیچ‌ تقابلی میان این نیروها با دولت افغانستان یا حتی دیگر گروه‌های مسلح مخالف دولت افغانستان شکل نگرفته اما از همین حالا نگرانی در میان افکار عمومی افغانستان در رابطه با شکل‌گیری دوباره شبه‌نظامیان وابسته به اقوام، به وجود آمده است. این نگرانی‌ها در شبکه‌های اجتماعی به خوبی بازتاب یافته است. به باور کاربران شبکه‌های اجتماعی، اگر هر کس بخواهد به قصد حمایت و حفاظت از قوم خود، جوانان را مسلح کند و اسلحه دست ‌آن‌ها بدهد، هرج‌ومرج دهه ۹۰ میلادی، دوباره به این کشور بازخواهد گشت.