گربه صدای صاحبش را می‌شناسد ولی اعتنا نمی‌کند

از نظر تاریخی، گربه‌ها برای اطاعت از دستور انسان اهلی نشدند

دلیل این رفتار گربه‌ها مربوط به زمان اهلی شدن این گونه جانوری و تفاوت آن با رابطه‌ بین انسان و سگ‌ها باشد- Pexels

از هر صاحب گربه‌ای که بپرسید، به شما خواهد گفت که اگرچه گربه‌ها گاهی به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شوند، اما گربه‌سانان هیچ‌وقت به طور مطلق به کسی تعلق خاطر نخواهند داشت.

یافته‌های تحقیق جدیدی دانشگاه توکیو نشان می‌دهد که گربه‌های خانگی توانایی‌هایی فراتر از تشخیص صدای صاحب خود دارند اما ترجیح می‌دهند صدای آن‌ها را نشنیده بگیرند که البته این امر می‌تواند از روند تکاملی این حیوان در طول تاریخ ریشه گرفته باشد.

این تحقیق را آتسوکو سایتو و کازوتاکا شینوزوکا، روی ۲۰ گربه خانگی، در محل زندگی خود انجام دادند؛ در این مطالعه، پس از خروج صاحب گربه از دیدرس، محققان صدای ضبط شده سه غریبه که نام گربه را صدا می‌زدند، سپس صدای صاحب گربه و به دنبال آن صدای یک غریبه دیگر را پخش کردند.

در ادامه، محققان واکنش گربه‌ها به هریک از این صداها را با درنظر گرفتن عواملی مثل حرکت گوش‌ها، دم و سر، تولید صدا، گشاد شدن مردمک چشم و تغییر مکان یا حرکت پنجه‌ها، بررسی کردند.

گربه‌ها به هنگام شنیدن اسم‌ خود «رفتار جهت‌گیرانه» داشتند (که در آن، گوش‌ها و سر برای یافتن محل صدا حرکت می‌کند) اما درحالی ‌که نسبت به صدای صاحب خود در مقایسه با غریبه‌ها، واکنش بیشتری نشان دادند، از حرکت به سمت صدا امتناع کردند.

ساتیو و شینوزوکا در گزارش خود این ‌چنین می‌نویسند: «براساس نتایج به دست آمده می‌دانیم که اگرچه گربه‌ها قادر به تشخیص صدای صاحب خود هستند اما با توجه به در دیدرس نبودن صاحبشان، از پاسخ دادن به صدای او خودداری می‌کنند؛ این رابطه‌ بین گربه و صاحب خود با ارتباط سگ و صاحبش متفاوت است.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

بنا بر این تحقیق که اِسپرینگر در مجله شناخت حیوانات به چاپ رسانده است، شاید دلیل این رفتار گربه‌ها مربوط به زمان اهلی شدن این گونه جانوری و تفاوت آن با رابطه‌ بین انسان و سگ‌ها باشد.

طبق مطالعات ژنتیکی جدید، نژاد گربه‌های خانگی به فلیس سیلوستریس می‌رسد که گونه‌ای از گربه‌های وحشی است و حدود ۹ هزار سال پیش با انسان رابطه برقرار کرده است. همزمان با رشد کشاورزی در جوامع اولیه و جذب جوندگان به انبار غلات، این گربه‌ها برای شکار به محل زندگی انسان نقل مکان کردند. به قول نویسندگان مقاله، گربه‌ها به طور خودجوش «اهلی» شدند: «از نظر تاریخی، برخلاف سگ‌ها، گربه‌ها برای اطاعت از دستورات انسان اهلی نشدند. بلکه به نظر می‌رسد تعامل بین گربه‌ها و انسان، انتخاب خود گربه‌ها بوده است.»

این روند با تاریخچه‌ تعامل سگ و انسان تفاوت دارد که در طی آن، سگ‌ها سالیان درازی است که برای اطاعت از انسان تولید و تربیت می‌شوند. به نظر می‌رسد گربه‌ها، برخلاف سگ‌ها، هرگز به یادگیری نیاز نداشته‌اند.

البته بعید است نتایج به دست آمده مایه‌ دلخوری (یا تعجب) صاحبان گربه‌ها شود. در این مقاله همچنین اشاره شده است که اگرچه «صاحبان سگ آن‌ها را مهربان‌تر از گربه‌ها می‌دانند... تفاوت زیادی بین میزان وابستگی عاطفی صاحبان سگ و صاحبان گربه با حیوان خانگی‌شان وجود ندارد.»

این مقاله، با این جمله که «جنبه‌های رفتاری گربه که باعث ایجاد وابستگی در صاحب آن می‌شود، هنوز ناشناخته باقی مانده است»، به پایان می‌رسد.

[این مقاله برای اولین بار در نوامبر سال ۲۰۱۳ به چاپ رسیده است]

© The Independent

بیشتر از زندگی