سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که بریتانیا باید وقتی واکسیناسیون افراد بالای ۵۰ سال به پایان رسید، واکسن‌هایش را به اشتراک بگذارد. 

فرستاده ویژه سازمان بهداشت جهانی درباره کووید-۱۹، پیشنهاد کرده است که بریتانیا باید پس از واکسینانسیون افراد بالای ۵۰ سال، ارائه واکسن به کشورهای فقیرتر را مد نظر قرار دهد. 

دکتر دیوید نابارو گفت این که بریتانیا ۴۰۰ میلیون دوز واکسن سفارش داده «کاملا قابل‌فهم» است، اما تاکید کرد که «اولویت» رساندن واکسن به افرادی است که به شدت بیمار می‌شوند و یا بر اثر ابتلا به ویروس، در تمام کشورها جانشان را از دست می‌دهند. 

اظهارات او در حالی مطرح شد که ناظم زهاوی، وزیر بریتانیایی که توزیع واکسن کووید-۱۹ مسؤولیت اوست، گفت اطمینان دارد که دولت می‌تواند تا ماه مه به هدف «دشوار» واکسیناسیون تمام افراد بالای ۵۰ سال برسد. 

کمیته مشترک واکسیناسیون، پیش‌تر تخمین زده بود که ۹ گروه اول بریتانیا که در اروپا در اولویت دریافت واکسن هستند، از جمله تمامی افراد بالای ۵۰ سال و کسانی که از نظر سلامتی بالینی بسیار آسیب‌پذیر هستند، حدود ۹۹ درصد از موارد مرگ‌های قابل پیش‌بینی ویروس کرونا را تشکیل می‌دهند. 

با تکمیل این مرحله، مسئولان توجه خود را به تسریع برنامه واکسیناسیون برای میلیون‌ها بزرگسال جوان‌تر معطوف می‌کنند و به گفته ساندی تلگراف، درحال مذاکره با دولت درباره برنامه «واکسیناسیون در ادارات» هستند. 

اما آقای نابارو، در برنامه سوفی ریج از شبکه اسکای، درباره این که آیا بریتانیا باید دادن واکسن به دیگر کشورها را پس از واکسیناسیون افراد ضعیف و بالای ۵۰ سال آغاز کند، گفت: «فکر می‌کنم باید این کار را بکنیم.» 

او گفت: «البته، هر نخست‌وزیری، هر گروه از نمایندگان مجلس، باید تصمیم خودشان را بگیرند اما مسئله این است که چه کاری از نظر اقتصادی منطقی‌تر است، برای جامعه درست است و این که ۱۰ یا ۲۰ سال آینده چگونه از آن یاد خواهد شد.» او افزود: «اگر بخواهیم به عنوان جهانی به یاد آورده شویم که در آن کشورهایی که پول دارند می‌توانند کل جمعیت خود را واکسینه کنند اما کشورهایی که پول نقد ندارند نمی‌توانند جلوی مرگ و میر چشمگیر شهروندان خود را بگیرند، من فکر نمی‌کنم این طور باشد.» 

او گفت: «من فکر نمی‌کنم این چیزی باشد که کسی بخواهد وقتی چند سال دیگر به گذشته خود نگاه می‌کند، ببیند. به نظر من شاید زمان یک تصمیم جهانی درباره این که اولویت‌ها باید چه باشند رسیده است زیرا در نهایت همه ما انسان هستیم و انسان نیاز دارد که بتواند با دیگران کار کند، فارغ از نژاد، قومیت و نقش آنان.» 

دولت بریتانیا پیشنهاد کرده است که می‌تواند دوزهای «اضافی» واکسن را با کشورهای همسایه و کشورهای در حال توسعه تقسیم کند، اما زمان مشخصی برای آن تعیین نکرده است. 

لیز تروس، دبیر تجارت بین‌الملل، هفته گذشته در سخنانی گفت که دولت باید اول اطمینان حاصل کند که جمعیت بریتانیا واکسینه شده است، اما افزود: «در ماه‌های آینده امیدواریم در موقعیتی باشیم که با ارائه واکسن به دیگر کشورها کمک کنیم.» 

همان طور که آمار دولتی نشان می‌دهد، بریتانیا به ۱۱ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر دست‌ کم نوبت اول واکسن را تزریق کرده است، اندی برنهام، شهردار منچستر بزرگ، همچنین پیشنهاد کرد که مناطق فقیرتر کشور که در آن امید به زندگی پایین‌تر است، مقادیر بیشتری از واکسن کووید-۱۹ دریافت کنند. 

او گفت: «این باید براساس وضعیت سلامت قضاوت شود. همچنین وضع به این گونه است که مناطقی که امید به زندگی در آن‌ها کمتر است، عمدتا همان جاهایی هستند که بیشتر افراد در مشاغل مهم مشغول به کار هستند و در سوپرمارکت‌ها و فروشگاه‌های ضروری کار می‌کنند و یا راننده اتوبوس‌ها و تاکسی‌ها هستند و بنابراین واضح است که آنان در خطر بزرگ‌تری قرار دارند.» 

او افزود: «نمی‌گویم که به طور کامل از مرحله و رویکرد مبتنی بر سن که از طرف کمیته مشترک واکسیناسیون تعیین شده جدا شویم، بلکه سخنم این است که واکسن‌های بیشتری را به مناطقی اختصاص دهیم که امید به زندگی در پایین‌ترین حد است و انعطاف‌پذیری بیشتری را برای فراخوان اولیه و تماس با افراد فراهم کنیم.» 

آقای زهاوی همچنین در برنامه اندرو مار در شبکه خبری بی‌بی‌سی گفت اطمینان دارد که تمامی افراد بالای ۵۰ سال تا ماه مه واکسینه خواهند شد و گفت که صبح روز شنبه در یک ساعت تقریبا هزار واکسن در هر دقیقه، زده ‌شد. 

او گفت: «عامل محدودکننده، تامین واکسن است، بنابراین تامین واکسن کماکان محدود باقی می‌ماند. می‌توان به شما بگویم که روز قبل بین ساعت ۱۱ تا ۱۲ ما تقریبا در هر دقیقه هزار واکسن زدیم، یعنی دقیقا ۹۷۹ واکسن در دقیقه.» 

او گفت: «اطمینان دارم که به هدف تعیین شده برای چهار گروه اول، در نیمه فوریه خواهیم رسید. مطمئنم چرا که دید کافی نسبت به زمان تحویل واکسن‌هایی که در راه هستند دارم و همچنین تا ماه مه، هدف گروه‌های یک تا ۹ را برآورده خواهیم ساخت. در ضمن باید بگویم که هدف دشواری است، افراد بسیار زیادی که از نظر وضعیت بالینی بسیار ضعیف هستند باید از سوی پزشکان معاینه شوند و بسیاری از آنان نمی‌توانند حرکت کنند.»