با توجه به نزدیکی زمان برگزاری کنفرانس ژنو که چارچوب کمک چهارساله جامعه جهانی به افغانستان را مشخص خواهد کرد، شرط‌های کمک به افغانستان از سوی جامعه جهانی مطرح شد. مجموع اینها ۱۲ شرط است و ۹ شرط آن برای دولت افغانستان و سه شرط هم برای جامعه جهانی است.

شرط‌های جامعه جهانی برای تداوم کمک به افغانستان در چهار سال آینده شامل مواردی چون:

۱- تعهد به دموکراسی، حاکمیت قانون، حقوق بشر و برابری جنسیتی که در قانون اساسی آمده‌ است و حفظ احترام به تعهدات جهانی افغانستان

۲- تعهد به تطبیق درست حکومتداری که در قانون اساسی آمده است. برگزاری انتخابات آزاد و شفاف، بررسی و رسیدگی به موارد فساد در نهادهای دولتی، اطمینان نهادها و نمایندگان جامعه مدنی برای فرصت و صلاحیت شرکت در تصمیم‌گیری‌ها در هر سطح و نیز حساب‌دهی حکومت به مردم و جامعه جهانی

۳- پیروی از اهداف توسعه‌ پایدار ملل متحد

۴- تعهد به برابری کامل میان زنان و مردان، دختران و پسران در تمامی جنبه‌های زندگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی

۵- تعهد به روند صلح فراگیر که در مالکیت و رهبری افغان‌ها باشد

۶- تسهیل فعالیت‌های توسعه‌ و بشردوستانه شامل رفع موانع و مالیات غیرقانونی از راه فعالیت‌های کمک‌رسانی

۷- مبارزه معنادار و قابل اثبات در برابر فساد

۸- ایجاد فضای مصون و باثبات که زیربنای توسعه انسانی و اقتصادی باشد

۹- و آتش‌بس فراگیر

این ۹ تعهد از سوی دولت افغانستان پیش‌شرط تداوم کمک‌های جامعه جهانی برای چهار سال آینده به افغانستان است. البته جامعه جهانی نیز شرط‌هایی را برای خود که شامل سه شرط است، جهت حمایت از نظام افغانستان در نظر گرفته است که مواردی چون تلاش برای تهیه کمک چهارساله به افغانستان، شفافیت و حساب‌دهی به شهروندان و تمرکز بر نتایج را در بر می‌گیرد.

دولت افغانستان با استقبال از این شرط‌های جامعه جهانی گفت این شرط‌ها برای صلح پایدار در افغانستان مفید و موثر و همسو با خواسته‌های مردم و دولت افغانستان است.

در اعلامیه‌ای که از سوی وزارت خارجه افغانستان منتشر شد، آمده است: «دولت جمهوری اسلامی افغانستان با اعتقاد راسخی که به صلح، امنیت و رفاه همگانی دارد، تحقق و تطبیق موارد نامبرده را برای موفقیت مذاکرات و رسیدن به صلح پایدار و عادلانه و همچنین پیشرفت دموکراتیک افغانستان به عنوان یک عضو مسؤول و فعال جامعه‌ جهانی ضروری می‌داند. افزون بر این، برآورده‌شدن این موارد زمینه‌ساز بازسازی، امنیت و رفاه اقتصادی است، در بهبود شرایط زند‌گی دشوار هموطنان بی‌بضاعت ما نقش مهم و اساسی دارد. از این‌رو، دولت جمهوری اسلامی افغانستان خود را متعهد و مکلف به تحقق و برآوردن موارد عنوان‌شده از جانب جامعه‌ جهانی می‌داند، و این تعهد را در کنفرانس افغانستان در ژنو یک‌بار دیگر تجدید خواهد کرد.»

بررسی اجمالی شرط‌های جامعه جهانی نشان می‌دهد که تداوم نظام فعلی و حفظ دستاورد‌های ۱۹ سال گذشته افغانستان، اولویت برای تداوم کمک به این کشور است. جامعه جهانی به صورت آگاهانه روی مواردی انگشت گذاشته است که این روز‌ها در چارچوب مذاکرات صلح به عنوان موارد چالش‌زا مطرح شده است. هرچند این شرط‌ها به نحوی گروه طالبان را نیز در بر می‌گیرد. اما مشخص است که رویکرد این شرط‌ها به صورتی است که طالبان را مجبور و مکلف کند تا نظام کنونی را به عنوان اصل غیر قابل تغییر در روند مذاکرات در نظر داشته باشند.

با این حال کنفرانس ژنو برای دولت افغانستان تنها یک فرصت برای جذب کمک‌های جامعه جهانی نیست. دولت افغانستان به احتمال زیاد با چالش‌هایی نیز روبه‌رو خواهد شد. یکی از عمده‌ترین چالش‌ها برای دولت افغانستان سازوکار مبارزه با فساد در دولت است. با این که دولت افغانستان بار‌ها از تشدید مبارزه با فساد و شکل‌دهی نظام‌های ضد فساد خبر داده است، اما نتوانسته به صورت کامل رضایت جامعه جهانی را کسب کند. به همین دلیل این احتمال که نماینده‌های کشور‌های کمک‌کننده و نهاد‌های بین‌المللی، دولت افغانستان را در کنفرانس ژنو به سختی به چالش بکشند، وجود دارد. در کنار آن تفاوتی که کمک‌های این دوره با گذشته دارد این خواهد بود که جامعه جهانی در قبال کمک‌هایش، به صورت سالانه از دولت افغانستان گزارش خواهد گرفت و نظارت خواهد کرد که چه مقدار از این تعهدات در طول یک سال عملی شده است.

با تمام این احوال آن چه که به عنوان برآیند این مذاکرات برای مردم افغانستان اهمیت دارد، این است که جامعه جهانی تلاش دارد در کنار کمک چهارساله به افغانستان که در شرایط اقتصادی بسیار بدی به سر می‌برد، حفظ نظام فعلی را نیز به عنوان یک پیش‌شرط بارز‌تر جلوه بدهد.