تنها با دیدن عملکرد کُوری «کوُکوُ» گَوف در هفته‌ای که گذشت، می‌توان انتظار داشت او ظرف دو یا سه سال آینده قهرمانی‌های گرند اسلم را به چالش بکشد، اما تاریخ سال‌های اخیر علیه این دختر ۱۵ ساله آمریکایی کار می‌کند. از سال ۲۰۰۴ که ماریا شاراپوای ۱۷ ساله جام قهرمانی ویمبلدون، و سوتلانا کوژنتسوای ۱۹ ساله قهرمانی «سینگل» اوپن آمریکا را از آن خود کردند، هیچ نوجوان تین ایجری در بازی‌های بین‌المللی به قهرمانی نرسیده است. برد آسان در «ست» رقابت‌ها در ویمبلدون علیه ونوس ویلیامز و ماگدالینا ریباریکووا، او را به دور سوم و قابل برد مصاف با پولونا هرکُوگ ، بخت شصت‌ام جهان برد. در ۱۵ سال و چهار ماهگی گوف، پس از جنیفر کاپریاتی که در سال ۱۹۹۱ به نیمه نهایی ویمبلدون رسید، جوانترین تنیسوری است که وارد رده بندی ۳۲ در باشگاه تنیس انگلستان شده است.
کاپریاتی، اما، یکی از دلایلی است که تنیسورهای جوان تر در سال‌های اخیر گذشتن از موانع (قهرمانی) را دشوارتر یافته‌اند. این دختر آمریکایی، به رغم موفقیت چشمگیرش نمونه «فرسودگی زودرس» است. بخاطر تلاش‌های بازیکنانی مثل او بود که انجمن تنیسورهای زن آمریکا در سال ۱۹۹۵ مقررات «مجوز سن» را در مورد بازیکنانی وضع کرد که وارد رقابت‌های حرفه‌ای می‌شوند.
بر اساس این مقررات، تنیسورها نمی‌توانند پیش از ۱۴ سالگی وارد رقابت‌های حرفه‌ای بشوند (کاپریاتی در سیزده سالگی وارد دنیای تنیس حرفه‌ای شد). در ۱۴ سالگی، تنیسورها می‌توانند تا هشت تورنمنت حرفه‌ای در سال بازی کنند که در ۱۵ سالگی تا ۱۰، ۱۶ سالگی تا ۱۲ و در ۱۷ سالگی تا ۱۶ رقابت افزایش پیدا می‌کند.
با وجود این، بازیکنانی که در رده جوانان بسیار موفق بوده‌اند، می‌توانند در تعداد رقابت‌های بیشتری شرکت کنند. گوف در نتیجه موفقیتش در اوپن دختران فرانسه در سال گذشته، و رده‌اش در میان تنیسورهای جوان جهان، اجازه خواهد داشت میان تولد ۱۵ تا ۱۶ سالگی اش در ۱۴ تورنمنت بین المللی رقابت کند.
هرچند برخی از اعضای تیم گوف با این محدودیت‌ها مخالفند، چهارده مسابقه در سال، بیش از تعداد رقابت‌هایی است که سرنا ویلیامز از سال ۲۰۱۴ تاکنون در آن‌ها شرکت کرده است. سال گذشته، اَشلی بارتی، شماره یک در جهان، در ۲۲ مسابقه ( از جمله دو «فِد کاپ»: مسابقات بین المللی تنیس جام زنان) شرکت کرد، و نائومی اوزاکا، شماره دو در جهان، در ۲۰ تورنمنت رقابت کرد.
انجمن تنیسورهای حرفه‌ای که تورهای بازی مردان را سازماندهی می‌کند، مقرراتی مشابه برای بازیکنان نوجوان دارد، اما از سن ۱۶ سالگی هیچ گونه محدودیتی برای بازیکنان مرد وجود ندارد.
گوف بخشی از وقتش را به تمرین در آکادمی پاتریک مراد اوغلو در نزدیکی شهر نیس اختصاص می‌دهد. مراد اوغلوی فرانسوی معتقد است که مقررات انجمن بین المللی تنیس می‌تواند اوج کار یک تنیسور را خدشه دار کرده و توانایی او را برای رسیدن به قهرمانی گرند اسلم به عقب بیندازد. او به مورد مارتینا هینگیس اشاره می‌کند که از بابت تعداد رقابت‌هایش در تورنمنت‌های حرفه‌ای در سنین نوجوانی بهره بسیار برد.
هینگیس در ۱۴ سال و سه ماهگی، جوان ترین تنیسوری بود که در یک گرند اسلم به قهرمانی رسید. پیش از رسیدن به ۱۵ سالگی، توانسته بود ۱۰ تنیسور رده بالا را شکست دهد، و در ۱۵ سالگی و ۲۸۲ روزگی، جوانترین تنیسوری بود که در بازی‌های دوبل در کنار هلنا سوکووا به قهرمانی ویمبلدون رسید.
در ۱۶ سالگی درسه سینگل گرند اسلم از جمله ویمبلدون به قهرمانی رسید و به جایگاه تنیسور شماره یک جهان صعود کرد. این تنیسور سوئیسی در مجموع به پنج قهرمانی گرند اسلم دست یافت همگی در سنین نوجوانی. او در ۲۲ سالگی بخاطر لطمه ای که به قوزک پایش خورده بود از بازی‌ها کناره گرفت. دو بازگشت نسبتا موفقیت آمیز را تجربه کرد پیش از این که دو سال پیش در ۳۶ سالگی راکت تنیس را کنار بگذارد.
هرچند انبوه بازی‌ها در نوجوانی احتمالا بر سلامت جسم هینگیز تاثیر داشته است، اما مسئله کاپریاتی بیشتر روانی و احساسی بود. او که در ۱۳ سالگی نخستین بازی حرفه‌ای اش را ارائه داد، سال‌های نخست را با موفقیت کامل پشت سر گذاشت اما برای مدتی به گونه‌ای شگفت انگیز از دنیای تنیس بیرون کشید.
در دوره‌ای که از تنیس کناره گرفته بود، با پلیس درگیر شد و او را در حالی که با خود ماده مخدر ماری جوانا داشت، بازداشت کردند. اما پس از آن، او دوباره به تنیس بازگشت و در بهترین دوره بازی‌هایش، و پیش از آن که به دلیل جراحت بازنشسته شود، سه جام گرند اسلم را از آن خود کرد.
انجمن بین المللی تنیس از زمان وضع مقررات بازی‌های نوجوانان، دوبار این مقررات را مورد بررسی مجدد قرار داده است. تازه‌ترین آن، اجازه می‌دهد در صورتی که تنیسور در رده نوجوانان خوب عمل کند، بر تعداد مسابقاتی که اجازه دارد در سال شرکت کند، افزوده شود.
یکی دیگر از موارد تحت بررسی که پدر گوف که مربی او هم هست خواهان آن است این است که انجمن بین‌المللی به جای تصمیم‌گیری بر سر تعداد تورنمنت‌ها، تعداد رقابت‌هایی را که تنیسور در آن شرکت می‌کند، در نظر گیرد.
اما هرچند ممکن است تغییرات کوچکی در این مقررات داده شود، بعید است که اصول پایه‌ای آن عوض شود زیرا انجمن بین‌المللی معتقد است که تنیس از آغاز این ورزش تاکنون امن‌تر و سلامت‌تر شده است. تعداد کسانی که زیر بار آن خرد می‌شود کمتر شده و سال‌های فعال تنیسورها افزایش یافته است.
گوف از تولد ۱۵ سالگیش در ماه مارس تاکنون، در هفت تورنمنت حرفه‌ای شرکت کرده و می‌تواند پیش از آن که به ۱۶ سالگی برسد هشت رقابت دیگر را هم تجربه کند.
اوپن آمریکا در تابستان امسال بدون تردید در برنامه گوف قرار دارد و باز هم بدون تردید تورنمنت‌های بسیاری خواهان شرکت او در مسابقات هستند. حتی با وجود محدودیت‌هایی که در طول سه سال آینده برای او وجود دارد، گوف همچنان ممکن است به رده قهرمانان قهرمانان نوجوان گرند اسلم بپیوندد.
© The Independent
