تمساح‌های ۲۰۰ میلیون سال پیش گیاه‌خوار بودند

پژوهش جدیدی نشان داده است که گونه‌های تمساح که ۲۰۰ میلیون سال پیش بر روی زمین زندگی می‌کردند، گیاه‌خوار بودند. 

فسیل‌ دندان‌های سه تا شش تمساح و سوسمار از انواع این جانوران که میلیون‌ها سال پیش زندگی می‌کردند، نشان می‌دهد که دندان‌های آنان مخصوص جویدن گیاه بوده است. 

کیگان ملستروم، دانشجوی دکترای دانشگاه یوتا و نویسنده این پژوهش، ۱۴۶ دندان از ۱۶ گونه مختلف از تمساح‌ها را بررسی کرده است. او می‌گوید:«جالب‌ترین چیزی که کشف کردیم این بود که این گونه منقرض شده، از گیاهان تغذیه می‌کرده است».

او می‌افزاید: «دندان‌های گوشت‌خواران ساده‌ است، اما گیاه‌خواران از دندان‌های بسیار پیچیده‌تری برخوردارند».

این پژوهش که در «کارنت بیولوژی» منتشر شده است، نشان می‌دهد که گونه‌های مختلف این جانور، با این رژیم غذایی سازگار بوده‌اند.

تاریخ تکامل گروه‌های جانوران گیاهخوار، حاکی از آن است که این موجودات کمی پس از پایان انقراض انبوه تریاسیک در ۲۰۰ میلیون سال پیش، ظاهر شدند. سپس، در جریان انقراض بزرگ اواخر دوران کریتاسیوس که ۶۶ میلیون سال پیش رخ داد و به نابودی تمامی انواع دایناسورها جز پرندگان انجامید، این جانوران گیاهخوار نیز از بین رفتند.

تمام تمساح‌های امروزی ساختار اندامی مشابهی دارند با دندان‌های مخروطی شکل ساده که برای پاره کردن گوشت ایده‌آل است. با این حال، فسیل دندان‌ها نشان می‌دهد که متعلق به تمساح‌های گوشت‌خوار نیست و به نظر می‌رسد دارای فرم ویژه‌ای باشند که در حیوانات دوران کنونی به‌چشم نمی‌خورد. 

پژوهشگران برای آگاه شدن از منبع تغذیه تمساح‌های منقرض شده، اندازه و فرم دندان‌های آنها را با نمونه‌های امروزی این چونه جانوری مقایسه کرده‌اند. 

آقای ملستروم در این زمینه می‌گوید: «پژوهش‌های ما نشان می‌دهد که گونه‌های مختلف تمساح‌های منقرض شده، رژیم غذایی متنوعی داشتند. بعضی از آنها مانند تمساح‌های امروزی گوشت‌خوار، بعضی همه‌چیزخوار، و برخی دیگر نیز احتمالا گیاه‌خوار بودند. گونه‌های گیاه‌خوار، در دوره‌های زمانی و در قاره‌های گوناگون، برخی در کنار سایر پستان‌داران و برخی دور از آنها، زندگی می‌کردند. این نکته نشان می‌دهد که تمساح‌های گیاهخوار، قادر به سازگاری با محیط‌های مختلف بوده‌اند».

دانشمندان اکنون برای بازسازی رژیم غذایی این تمساح‌های منقرض شده، از جمله در فسیل‌هایی که دندان‌هاشان یافت نشده است، تلاش می‌کنند. 

آقای ملستروم می‌خواهد دریابد که چرا پس از انقراض جمعی تریاسیک، رژیم غذایی تمساح‌ها به‌کلی متنوع شد، ولی پس از انقراض اواخر دوران کریتاسیوس، که به انقراض تمام تمساح‌های گیاهخوار انجامید، چنان تحولی رخ نداد.