کرونا همچنان در کشور قربانی می‌گیرد و نه تنها ایران، بلکه در جهان نیز هنوز هیچ دارو یا واکسنی برای آن تولید نشده است. از این رو تنها راه پیشگیری از سوی کارشناسان حوزه سلامت، حفظ فاصله اجتماعی و پیشگیری است. با این حال از فردا (شنبه) مدارس در ایران آغاز به کار می‌کنند.
در روزهای گذشته، خانواده‌های بسیاری از دانش‌آموزان، نسبت به بازگشایی مدارس در شرایط شیوع کرونا ابراز نگرانی کردند. برخی از آنها می‌گویند که حتی در صورت شروع کار مدارس، اجازه حضور فرزندان خود در سر کلاس‌ها را نمی‌دهند.
در همین راستا عباس آقازاده، رئیس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی، با اشاره به تصمیم وزیر آموزش و پرورش مبنی بر شروع به کار مدارس به صورت حضوری، از ستاد ملی کرونا خواست تا از جان میلیون‌ها دانش آموز دفاع کند. در بخشی از نامه او آمده است: «به خطر انداختن جان میلیون‌ها دانش آموز و آموزگار و خانواده‌های ایشان، و دخالت در کارشناسی تخصصی نحوه مقابله و مبارزه با بیماری از سوی مسؤلین غیرمرتبط با امور بهداشتی، می‌تواند در کمترین فاصله زمانی به یک فاجعه انسانی تبدیل شود.»
در پایان این نامه آمده است: «لذا از مسئولین ستاد ملی مبارزه با کرونا، جداً تقاضا می‌کنیم ضمن اعمال قاطعیت در اجرای فرامین بهداشتی و پروتکل‌های ملی مبارزه با کرونا، از احتمال بازگشایی حضوری مدارس در همه مقاطع تحصیلی و در کلیه استان‌ها و مناطق کشور، اکیداً جلوگیری بفرمایند.»
این در حالی است که محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش در نشستی خبری به توضیح شرایط پرداخت. به گزارش مهر، حاجی میرزایی در سخنان خود مدعی شد که « هیچ آموزشی جایگزین آموزش حضوری نمی‌شود.» او همچنین به این موضوع اشاره کرد که آموزش چهره به چهره بسیار مهم است. اما شاید مهمترین بخش صحبت‌های او این بود که کلیه کلاس‌ها خصوصا در مقطع دبستان قرار است حضوری برگزار شود. وی در توضیح این تصمیم مدعی شد که پس از بررسی دریافته‌اند که در اروپا و جنوب شرقی آسیا کلاس‌ها حضوری برقرار است.
به نظر می‌رسد تحقیقات و اطلاعات آقای وزیر در این مورد اشتباه است. در همین نزدیکی کشور ایران و در عربستان سعودی، همه کلاس‌ها به صورت کامل آنلاین برگزار می‌شود. در بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله آلمان، تصمیم درباره نحوه برگزاری کلاس‌ها به قوانین داخلی ایالات و تصمیم مدیران مدارس واگذار شده است. در آمریکا هم همین روش انجام می‌شود. چیزی که باعث شده تا در این کشورها آموزش آنلاین بر آموزش حضوری ترجیح داده شود، اولویت سلامت و جان دانش‌آموزان است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
وزیر آموزش و پرورش در ادامه مدعی شد که در صورت وجود تراکم بالا در مدارس، دانش‌آموزان را گروه بندی می‌کنند تا پروتکل‌های بهداشتی ستاد کرونا نیز اجرا شود. او درحالی خواهان برگزاری حضوری مدارس با رعایت پروتکل‌های بهداشتی است که سیستم آموزشی ایران به لحاظ زیرساختی شرایط بسیار بدی دارد. هنوز در مناطق بسیاری از کشور مدارس به صورت ۲ و ۳ شیفت برگزار می‌شود و از کمبود شدید کلاس رنج می‌برند. همچنان در مناطقی از کشور، اساسا کلاسی وجود ندارد و معضل مدارس کپری و نبود مدرسه در برخی مناطق دورافتاده، همچنان پابرجاست. حال باید از آقای وزیر پرسید که در چنین شرایطی، چطور می‌توان دانش‌آموزان را گروه‌بندی کرد و سلامت آنها را نیز تضمین کرد؟
از سوی دیگر حاجی میرزایی به عنوان راهکار در صورت عدم امکان برگزاری کلاس در برخی مناطق، روش آموزش از راه دور به وسیله سامانه شاد و تلویزیون را پیشنهاد می‌کند. اگر وزیر آموزش و پرورش سفری به سیستان و بلوچستان و ایلام می‌کرد و بیشتر با محرومیت مردمی که حتی تلویزیون ندارند، آشنا می‌شد. فارغ از این موضوع، اگر قرار باشد در برخی مناطق کلاس‌ها حضوری باشد و در برخی دیگر به صورت مجازی، به صورت پیش فرض، عدالت آموزشی نقض شده است. این موضوع حتی با قانون اساسی فعلی کشور نیز در تناقض است. چرا باید در مناطق برخوردار از امکانات و یا در مدارس غیر انتفاعی با شهریه هنگفت، آموزش حضوری ارائه شود اما در سایر مناطق این حق از دانش آموز سلب شود؟
وزیر آموزش و پرورش در بخشی از سخنانش مدعی شد که ۱۰۰ میلیارد تومان برای ضدعفونی کردن مدارس هزینه کرده است. شاید اگر او الگوی سایر کشورهای پیشرفته را برای آموزش از راه دور استفاده می‌کرد، نیازی نبود تا این پول را در راهی این چنین مصرف کند. برای مثال در آلمان اعلام شده که اگر کسی امکانات لازم سخت افزاری برای استفاده از کلاس‌های آنلاین را ندارد(کامپیوتر، لپتاپ و..) می‌تواند از وام بدون بهره برای خرید این اقلام، بهره‌مند شود. یعنی دولت بهره وام را می‌پردازد تا خانواده‌ها بتوانند حداقل‌های لازم برای کلاس آنلاین را فراهم کنند. شاید ۱۰۰ میلیاردی که بابت ضد عفونی کردن مدارس استفاده شد، می‌توانست به عنوان بهره به بانک پرداخت شود تا خانواده‌های کم‌بضاعت و بی‌بضاعت، بتوانند وسایل لازم برای آموزش راه دور را در خانه فراهم کنند.
نهایتا به نظر می‌رسد تصمیم‌گیران نظام آموزشی ایران، برخلاف ادعاهای خود، نه از الگوهای موفق بین‌المللی بهره برده‌اند، و نه سلامت دانش‌آموزان را اولویت تلقی می‌کنند.
