میکروپلاستیک‌ها به جای جای دنیای ما نفوذ کرده‌اند، به اقیانوس‌ها، خاک، هوا و مواد غذایی و حالا هم محققان از وجود این ذرات ریز در بافت‌ها و اعضای داخلی بدن انسان خبر می‌دهند. 

به گفته مؤسسه اقیانوس پلاستیک سالانه حدود ۳۰۰ میلیون تن پسماند پلاستیکی تولید می‌شود. این مواد ‌تجزیه‌پذیر نیستند و به ذرات ریزتر و ریزتری به نام میکروپلاستیک (کوچکتر از ۵ میلی‌متر) و نانوپلاستیک (کوچکتر از ۰.۰۰۱ میلی‌متر) تبدیل می‌شوند. 

میکروپلاستیک در زیست‌بوم‌های دریایی حل می‌شود و روز به روز شواهد بیشتری از اثرات منفی این مواد بر سلامت انسان به دست می‌آید. 

دو فارغ‌التحصیل دانشگاه ایالتی آریزونا تحقیق تازه‌ای انجام داده‌اند با هدف بررسی میزان تجمع میکروپلاستیک‌ها در بافت‌های داخلی بدن انسان. تحقیقی که در سال ۲۰۱۸ انجام شده بود نشان داد میکروپلاستیک‌ها به کبد انسان نفوذ کرده‌اند. 

محققان چارلز رالسکی و وارون کلکر با استفاده از ۴۷ نمونه برگرفته از بافت‌های ریه‌ها، کبد، طحال و کلیه‌ها به وجود آلاینده‌های پلاستیکی در تمام نمونه‌ها پی بردند. 

بیسفنول آ (پی‌بی‌اِی) که با وجود مضراتی که برای سلامت انسان دارد همچنان از آن در ساخت ظروف غذا استفاده می‌شود. این ماده که از جمله باعث بروز مشکلات قلبی عروقی می‌شود در هر ۴۷ نمونه وجود داشت. 

این دانشجویان نتایج تحقیق خود را روز دوشنبه در نمایشگاه مجازی انجمن شیمی آمریکا (ای‌اس‌سی) ارائه کردند. آقای رالسکی گفت: «پلاستیک کل محیط‌زیست کره زمین را آلوده کرده است و به زودی در چند دهه آینده به این نتیجه خواهیم رسید که پلاستیک نه یک ماده بسیار مفید بلکه تهدیدی برای سلامت ما است. 

شواهد نشان می‌دهد پلاستیک کم‌کم دارد به بافت‌های داخلی بدن ما راه پیدا می‌کند. اما برای ردیابی این ماده در بدن انسان تحقیقات بسیار کمی انجام شده است. در این مرحله هنوز معلوم نیست این پلاستیک فقط ماده‌ای خارجی و اضافی است یا خطری هم برای سلامتی انسان دارد.» 

محققان معتقدند این اولین پژوهشی است که وجود میکروپلاستیک و نانوپلاستیک را در بافت‌های داخلی بدن انسان بررسی می‌کند و نمونه‌هایش را از بدن افرادی گرفته‌اند که در معرض محیط‌های مشخص و ثبت‌شده‌ای بوده‌اند. 

دکتر رالف هالدن مدیر آزمایشگاه دانشگاه ایالتی آریزونا گفت: «نمونه‌گیری از بافت‌های داوطلبانی انجام شده که جزئیات سبک زندگی، رژیم غذایی و محیط‌های کار و زندگی خود را به ما اعلام کرده‌اند. به دلیل مشخص بودن جزئیات گذشته این داوطلبان، پژوهش ما اولین تحقیقی است که سرنخ‌هایی از منابع و راه‌های ورود میکروپلاستیک و نانوپلاستیک به بدن انسان به دست می‌دهد.» 

اثر آلودگی پلاستیکی بر انسان روز به روز بیشتر موضوع تحقیقات پژوهشگران قرار می‌گیرد. به گزارش نشریه محیط زیست، آیوان میرپوری متخصص هورمون‌شناسی پارسال دریافت که مواد شیمیایی موجود در پلاستیک ممکن است موجب افزایش بروز برخی بیماری‌های مقطعی و مزمن شامل کاهش قدرت باروری، چاقی، بیماری قند، سرطان، سکته قلبی و بیماری‌های عصبی در افراد شود. 

پژوهشگران اثرات این مواد بر سایر گونه‌ها را نیز بررسی کرده‌اند. مثلاً شواهدی به دست آمده که نشان می‌دهد میکروپلاستیک ممکن است بر باروری صدف‌ها و دستگاه تنفسی و تناسلی ماهی‌ها اثرات منفی داشته باشد. 

این دانشجویان روش خلاقانه‌ای برای استخراج پلاستیک از این نمونه‌ها پیدا کرده‌اند. این نمونه‌ها را از بافت‌های مغز و بدن تعدادی زیادی انسان به منظور بررسی بیماری‌های عصب‌مغزی مانند آلزایمر (فراموشی) نمونه‌برداری کرده‌اند. 

این گروه پژوهشی علاوه بر بی‌پی‌ای، پلی‌کربنات (پی‌سی)، ترفتالات پلی‌اتیلن (پت) و پلی‌اتیلن (پی‌ای) در بافت‌های بدن انسان پیدا کرده‌اند. 

آقای کلکر گفت: «نمی‌خواهیم مردم را بترسانیم، اما وجود این مواد زیست‌تجزیه‌ناپذیر در همه‌جا باعث می‌شود به آسانی در بافت‌های بدن انسان تجمع کنند و نمی‌دانیم چه اثراتی بر سلامتی انسان دارند. 

وقتی به ترکیبات دقیق موجود در بافت‌ها پی بردیم، می‌توانیم برای ارزیابی اثرات آن بر سلامت انسان‌ها پژوهش‌های همه‌گیرشناسانه انجام دهیم. در آن صورت کم‌کم می‌توانیم بفهمیم آیا خطری برای سلامت انسان دارند، و اگر دارند چه خطری.»

این مقال پس از آن که اطلاعات مربوط به افزوده شدن منعصر مذکور به نمونه بافت های انسانی در دسترس ایندیپندنت قرار گرفت، به روز شد.