امیره (نام مستعار برای حفظ ایمنی) می گوید: «اوضاع در روستای من از قبل وخیم تر است. وضع زنان خیلی بدتر شده. شوهرانمان دائما عصبی و ناراحتند. اغلب به ما فحش می دهند و کتکمان می زنند. در هماغوشی هم خیلی وحشی هستند.» 

زندگی این زن جوان شانزده ساله که باردار هم هست، در سایه جنگ در روستایی در منطقه قامشلی در شمال شرقی سوریه می گذرد. او دو کودک دیگر هم دارد. امیره می گوید در جنگ های سوریه زنان بیشترین لطمه را دیده اند. 

امیره که سه ماهه باردار است، می گوید: «این بحران به ما زنان سخت صدمه زده. نگرانی ها و غصه های زیادی داریم. مردها حتی به ما فکر هم نمی کنند. فقط می خواهند مرتب باردار شویم. نمی توانیم خواستشان را رد کنیم چون می ترسیم طلاقمان بدهند.»

سخنان امیره مصادف است با نهمین سالگرد آغاز بحران سوریه در روز یکشنبه؛ فاجعه ای که به گفته نهاد نظارت بر حقوق بشر سوریه به مرگ بیش از یک میلیون نفر انجامیده و به تایید جامعه بین الملل یکی از خطیرترین بحران های بشری تاریخ معاصر بوده است. 

امیره می افزاید: «بحران موجب افزایش شدید تنش و بی ثباتی شده. ما بخاطر اوضاع کنونی بیشتر و بیشتر از آینده ای نامعلوم وحشت می کنیم. به خاطر تهاجم ترکیه و نبود کار با بحران مالی رو به رو هستیم. از روستاهایمان رانده شده ایم و این روزها در مدارس و پناهگاه های موقت که به هیچ وجه برای زندگی مناسب نیستند بسر می بریم. به سختی نان روزانه و دیگر مایحتاج روزمره مان را تامین می کنیم.»

او ادامه می‌دهد: «از دختر عمویم در روستای همسایه شنیده ام از ابتلا به «فیستول واژن» (بیماری چسبندگی واژن و رکتوم یا میزنای که اغلب در نتیجه زایمان غلط و سرطان و برخی دیگر بیماری ها ایجاد می شود) سخت در رنج است و شوهرش از رایحه بد بدن او شکایت دارد. شوهرش می گوید حالش از او بهم می خورد و نمی خواهد نزدیکش شود.»

شکایات این زن جوان، انعکاس نظرات مقامات ارشد سازمان ملل است که می گویند شوهرهای سوری به گونه ای فزاینده همسرانشان را که به این بیماری مبتلا می شوند ترک می کنند. فیستول واژن، حفره ای است که در جریان وضع حمل در کانال عبور نوزاد در واژن ایجاد می شود که به بی اختیاری ادرار و گاه مدفوع می انجامد. عدم درمان آن موجب شرم و خجالت و انزوای اجتماعی می شود.

دکتر لُعَی شعبانه، مدیر منطقه ای صندوق جمعیت سازمان ملل برای ممالک عربی، که اغلب به سوریه سفر می کند، می گوید: «برخی زنان به بیماری فیستول واژن مبتلا می شوند زیرا درمان به موقع در اختیارشان قرار داده نمی شود. در نتیجه شوهرانشان از نزدیکی با آنها خودداری می کنند. ترکشان می کنند. این یک مشکل دائمی است. کل خانواده از هم می پاشد.»

به گفته دکتر شعبانه «خشونت های میان زن و مرد در شدت گرفتن بحران های انسانی بالا می گیرد. ازدواج دختران کم سن به خاطر مشکلات اقتصادی خانواده ها که می خواهند از زیر بار هزینه مالی دخترهایشان خلاص شوند، به عنوان یک راه حل نگریسته می شود. بعضی زنان در سوریه تا ۱۸ سالگی دو بار ازدواج کرده اند. شوهر اولشان یا مرده یا نمی دانند کجاست. ممکن است بدون درآمد و حمایت، یک کودک هم داشته باشند». 

او می‌افزاید: «رنج و مصیبت آن ها پیامدهای بلند مدت دارد. دختری که در سن ۱۲ یا ۱۵ سالگی مجبور به ازدواج می شود، برای همه عمرش رنج خواهد برد. خاموش شدن صدای گلوله به معنی این نیست که رنج زنان هم خاموش شده است. باید همراه زنان و دختران بمانیم تا به خانه هایشان بازگردند و بتوانند زندگیشان را سر و سامان دهند. در سالگرد بحران (سوریه) می بینم رنج و مصیبت همچنان ادامه دارد.»

دکتر شعبانه می گوید زنان باردار در راهی پرمخاطره گام می گذارند که نمی دانند در پایان آن به سلامت خواهند جست یا به مرگ خواهد انجامید. 

از ماه دسامبر تاکنون، ۹۶۰ هزار نفر (در سوریه) آواره شده اند که ۸۰ درصد آن ها کودک و زن هستند. حدود ۲۵ هزار زن در حال حاضر باردارند.

هشدارهای دکتر شعبانه، همزمان با گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل داده شده که می گوید از بابت اوضاع حاکم بر شمال غربی سوریه سخت نگران است. در آغاز دهمین سالگرد بحران سوریه، درگیری ها همچنان مردم را در گروه های عظیم آواره کرده و به خدمات مدنی لطمه فراوان وارد می کند.

این نهاد سازمان ملل که در تلاش بهبود بهداشت تولید موالید در سراسر جهان است می گوید موج جدید آوارگان در شمال غربی سوریه به شرایطی که هم اکنون نیز سخت وخیم بود، دامن زده است. برآورد شده که ۲.۸ میلیون نفر از جمعیت ۴ میلیونی منطقه در نیاز مفرط و فوری کمک های انسانی هستند.

زنان و دختران در سوریه در خط مقدم این بحران قرار دارند، زیرا نه تنها کمک های درمانی کافی برای بیماری ها و مشکلات اندام های جنسی در اختیارشان نیست، بلکه به گفته این نهاد سازمان ملل، مورد خشونت های جنسی فزاینده نیز قرار دارند.

قابله ها در سوریه می گویند خشونت علیه زنان در این منطقه «روال عادی» پیدا کرده است.

صندوق جمعیت سازمان ملل می گوید در حالی که زنان باردار به خاطر وحشت از وضع حمل طبیعی در آوارگی و عدم دسترسی به دارو و درمان خواهان عمل سزارین هستند، موارد زایمان زودرس، سقط جنین و نوزادان کم وزن به شدت بالا گرفته است.

درگیری ها در شمال غربی سوریه، کار این نهاد را که می گوید در حال حاضر ۱۳ میلیون نفر در سوریه نیازمند کمک هستند، مختل کرده است. صندوق جمعیت سازمان ملل ناچار شده از دسامبر سال ۲۰۱۹ هفت پست خدمات خود را که به ۱۳ هزار نفر کمک می رساند تعطیل کند.