در سه سالی که جورجا ملونی نخست‌وزیر ایتالیا شده، حزب راست‌گرای او نه‌ تنها فرو نریخته بلکه محبوبیت بیشتری پیدا کرده است، امری نادر در کشوری که دولت‌ها معمولا بیش از یک سال دوام نمی‌آورند. 

به نوشته دیلی‌میل، ملونی ۴۸ ساله که زمانی سیلویو برلوسکونی، نخست‌وزیر سابق، او را «دختر کوچولو» خطاب می‌‌کرد، اکنون به یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های سیاسی ایتالیا تبدیل شده است و می‌رود که به بانفوذترین سیاستمدار ایتالیا از دوران برلوسکونی به این‌سو تبدیل شود. 

او از خانواده‌ای طبقه پایین و تک‌والد در جنوب رم می‌آید و با وجود قامت کوتاه و شروع از حاشیه سیاست، اکنون چهره‌ای قدرتمند در اروپا و آمریکا است.

ملونی توانسته است هزینه‌های استقراض کشور را کاهش دهد و برای بودجه ۲۰۲۶، برنامه‌های کاهش مالیات طبقات پایین و متوسط را مطرح کرده است. او قوانین سخت‌گیرانه‌تری برای معترضان و آسیب به اموال عمومی وضع کرده، اختیارات پلیس را افزایش داده و مهم‌تر از همه، در زمینه مهاجرت غیرقانونی موفق به کاهش بیش از ۶۰ درصدی ورود قایق‌های مهاجران در یک سال شده است‌ــ که سبب شد حتی کی‌یر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا، به رم سفر کند تا از شیوه‌ای که او به کار گرفته بود مطلع شود.

ملونی فعالیت سیاسی‌اش را در ۱۵ سالگی و با پیوستن به شاخه جوانان جنبش اجتماعی ایتالیا (MSI) آغاز کرد. ویدیوهای قدیمی‌اش با لباس چرم و چهره مصمم در راهپیمایی‌های سیاسی بازتاب گسترده‌ای پیدا کرده است. او به‌تدریج مسیرش را از حاشیه به جریان اصلی رساند و در سال ۲۰۱۲، حزب «برادران ایتالیا» را با همکاری چند سیاستمدار راست‌گرا بنیان گذاشت، حزبی که در انتخابات ۲۰۲۲ به ۲۶ درصد آرا رسید و در انتخابات اروپایی ۲۰۲۳ توانست ۲۸.۸ درصد آرا را کسب کند.

زندگی شخصی ملونی نیز در شکل‌گیری شخصیت سیاسی‌اش نقش داشته است. پدرش، فرانچسکو، حسابداری اهل رم بود که خانواده را ترک کرد و به جزایر قناری رفت. در ۱۱ سالگی، پس از سال‌ها سرخوردگی و انتظار بی‌پاسخ از پدری که او را با «درد دوست داشته نشدن» آشنا کرده بود، ارتباطش با فرانچسکو را برای همیشه قطع کرد.

ملونی در کتاب خاطرات جدیدش، بلندپروازی سیاسی‌اش را به دل‌شکستگی دوران کودکی نسبت می‌دهد، زمانی که پدری بی‌توجه آن‌ها را ترک کرد.

فرانچسکو ابتدا حتی تلاش کرده بود آنا، مادر ملونی، را وادار به سقط‌ جنین کند. اما آنا منصرف شد و در نهایت جورجا ملونی به دنیا آمد: دختر دوم و نخست‌وزیر آینده ایتالیا. فرانچسکو حتی به خودش زحمت نداد که همسر و نوزادش را از بیمارستان تحویل بگیرد.

در چهار سالگی، جهان جورجا ملونی بار دیگر فرو ریخت؛ زمانی که بازی با خواهر بزرگ‌ترش، آریانا، به کابوس تبدیل شد. این دو دختر بازیگوش برای مهمانی شبانه، شمعی روشن کردند و خیلی زود تمام آپارتمان آتش گرفت و خانواده مجبور شد به خیابان پناه ببرد و بی‌خانمان شود. او در کتاب خاطراتش می‌نویسد: «گاهی شوخی می‌کنم که همین تجربه بود که سال‌ها بعد به من شجاعت داد تا خانه سیاسی خودم را بسازم، پس از آنکه خانه واقعی‌مان سوخت و دود شد.»

اگر زندگی در خانه دشوار بود، مدرسه بدتر بود، جایی که به‌‌دلیل وزن و لباس‌های غیر مد روز به‌شدت تمسخر می‌شد.

این تجربه‌ها از همان کودکی او را وادار کرد که «پوسته‌ای سخت و مقاوم» برای خود بسازد، پوسته‌ای که هنوز هم با اوست.

اما اکنون ملونی می‌گوید بابت آن «احمق‌ها» که به او طعنه زدند، سپاسگزار است، زیرا تاب‌آوری را به او آموختند. او خیلی زود رژیم گرفت و وزنش را کم کرد و اجازه نداد بیش از این به‌‌دلیل ظاهرش کنار گذاشته شود.

رنج محرومیت عاطفی از سوی پدر نیز نقشی اساسی در موفقیت‌های آینده‌اش داشت؛ زیرا او بعدها تمام زندگی‌اش را صرف رقابت با مردان و اثبات خود کرد. او می‌گوید: «اگر امروز به این فرد تبدیل شده‌ام‌، خوب یا بد‌، به‌خاطر پدرم است‌.»

او در ۲۱ سالگی نخستین پیروزی انتخاباتی‌اش را در شورای استان رم به دست آورد و در سال ۲۰۰۸، به‌عنوان وزیر سیاست‌های جوانان در دولت برلوسکونی به جوان‌ترین وزیر تاریخ ایتالیا تبدیل شد. رسانه‌ها ملونی را به‌‌دلیل ظاهر و قدش مسخره می‌کردند، اما این حملات او را متوقف نکرد.

ملونی در خاطراتش می‌نویسد: «اینکه زنی ریزاندام و بلوند باشم ممکن بود مانع یا ضعف تلقی شود، اما هرگز اجازه ندادم این موضوع مرا متوقف کند.»

او به‌جای آنکه اجازه دهد رقبایش جنسیتش را به نقطه‌ضعف تبدیل کنند، از جذابیت و حضورش در صحنه سیاست به‌عنوان مزیت بهره برد.

در سطح جهانی، ملونی روابط نزدیکی با برخی رهبران از جمله دونالد ترامپ برقرار کرده است. او نخستین رهبر اتحادیه اروپا بود که پس از اعلام تعرفه‌های جدید، برای مذاکره تجاری به کاخ سفید دعوت شد. همچنین تنها رهبر اروپایی بود که در مراسم تحلیف ترامپ شرکت کرد. برخی ملونی را به گرایش‌ به ترامپ و استفاده ابزاری از تصویر زن قدرتمند متهم کرده‌اند.

در سال ۲۰۲۳، پس از اینکه ویدیوهایی از سخنان جنسی نامناسب آندریا جیامبرونو، شریک زندگی‌ ملونی، منتشر شد، ملونی خبر پایان این رابطه ۱۰ ساله را در اینستاگرام اعلام کرد. این رابطه و بارداری خارج از ازدواج موجب بحث‌های گسترده و حملات رسانه‌ای شده بود. با این حال، ملونی در پاسخ به تمسخرها درباره بدنش پس از زایمان، از دیگر مادران دفاع کرده بود.

در حوزه اقتصادی، دولت او توانسته است میزان کسری بودجه را کاهش دهد و هزینه استقراض را پایین بیاورد، اقدامی که موجب ارتقای رتبه اعتباری ایتالیا شد. با این حال مشکلات ساختاری مانند رکود دستمزدها، فشار بر خدمات درمانی عمومی و بدهی ۱۳۵ درصدی تولید ناخالص داخلی همچنان باقی است.

ملونی در سیاست داخلی بدون اجرای اصلاحات بنیادین، پایگاه حمایتی‌اش را پایدار نگه داشته است. او مهاجرت غیرقانونی را کاهش داده، مالیات‌ها را کم کرده و مجازات‌های معترضان را سخت‌تر کرده است. اما در سیاست خارجی، از مواضع سابقش علیه اتحادیه اروپا فاصله گرفته، از اوکراین حمایت کرده، و با نهادهای اروپایی همکاری نزدیک داشته است. او حتی اعضای حزبش را که به فاشیسم ابراز علاقه کرده بودند تهدید به اخراج کرد.

با وجود این، منتقدان هنوز به ریشه‌های فکری حزب ملونی و سیاست‌های محافظه‌کارانه‌اش درباره حقوق زوج‌های همجنس اشاره می‌کنند. در برخی مناطق ایتالیا، نارضایتی اقتصادی و انتقاد از کمبود خدمات عمومی وجود دارد.

در عرصه جهانی، تصاویر مکرر از واکنش‌های چهره‌ او در رویدادهای سیاسی خبرساز شده است، از چشم چرخاندنش هنگام صحبت مکرون گرفته تا وقتی هنگام تاخیر بایدن به ساعتی فرضی اشاره کرد. همچنین، رابطه گرم و دوستانه‌اش با رهبران جهان از جمله مکرون، زلنسکی و ریشی سوناک بارها توجه رسانه‌ها را جلب کرده است. دیدار خصوصی‌اش با احمد الشرع، رئیس‌جمهوری سوریه، در نشست مجمع عمومی سازمان ملل در ماه سپتامبر نیز موجی از واکنش‌ها در رسانه‌های اجتماعی برانگیخت.

ملونی در سخنرانی‌هایش خود را چنین معرفی کرده است: «من جورجا هستم، زنی ایتالیایی، مادر و مسیحی.» او حاضر نشده است این هویت را کم‌رنگ کند و با همین تصویر سیاسی توانسته بخشی از جامعه را با خود همراه نگه دارد.

لحن تند، قاطع و بی‌تعارف ملونی سبب شده است مردمی که به نخبگان سیاسی بی‌اعتمادند، از ثباتی که رهبری او به همراه آورده است استقبال کنند.

از بیرون، این کشور همچون جزیره‌ای شکوفا و باثبات در اروپایی آشفته به نظر می‌رسد. فقط گذر زمان نشان خواهد داد در شرایطی که همسایگان با دوره‌‌ای متلاطم‌تر دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، بخت سیاسی ملونی ادامه خواهد داشت یا خیر.