دانشمندان دریافتهاند که استرس جریان خون را در صورت تغییر میدهد و افت دمای بینی را میتوان بهعنوان شاخصی قابلاعتماد برای اندازهگیری سطح استرس و میزان بازیابی بدن پس از آن در نظر گرفت. به گفته پژوهشگران، این بینش میتواند در تحقیقات مرتبط با استرس «تغییری بنیادین» ایجاد کند.
در یک پژوهش روانشناسی که در دانشگاه ساسکس انجام گرفت، تاثیر استرس بر بدن با استفاده از دوربینهای حرارتی بررسی شد. در یکی از تصاویری که از آزمایش گرفته شده، دو تصویر حرارتی از چهره یک زن دیده میشود. در تصویر سمت چپ، چهره به رنگهای زرد و قرمز (نشانه گرما) است، اما در تصویر سمت راست بینی او آبی شده، یعنی دمای آن پایین آمده است. این افت دما ناشی از تاثیر استرس بر جریان خون است.
در آزمایش، ابتدا از شرکتکننده خواسته شد آرام بنشیند و در محیطی کاملا آرام به صدایی یکنواخت از هدفون گوش دهد، بعد ناگهان پژوهشگر سه داور غریبه را به اتاق آورد و اعلام کرد فرد تنها سه دقیقه فرصت دارد تا برای یک سخنرانی پنج دقیقهای درباره «شغل رویایی خود» آماده شود.
ویکتوریا گیل، خبرنگار علمی سرویس جهانی بیبیسی، یکی از داوطلبانی که در این آزمایش شرکت کرد، میگوید: «در حالی که گرما را در گردنم احساس میکردم، در تصویر حرارتی رنگ صورتم تغییر کرد. در همان لحظه که سعی میکردم بیدرنگ درباره موضوع حرف بزنم، دمای بینیام هم بهسرعت پایین آمد و روی تصویر به رنگ آبی درآمد.»
پژوهشگران همین آزمایش را روی ۲۹ داوطلب دیگر نیز انجام دادند و مشاهده کردند در همه موارد، دمای بینی افراد بین سه تا شش درجه کاهش یافت.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دانشمندان میگویند این کشف میتواند برای کنترل استرسهای مضر کاربرد داشته باشد. به گفته آنان، مدت زمانی که طول میکشد تا افت دمای بینی فرد برطرف شود، میتواند معیاری عینی از توانایی در کنترل استرس باشد.
از آنجا که این روش غیرتهاجمی است و تنها واکنش فیزیولوژیک بدن را میسنجد، میتواند برای ارزیابی استرس در نوزادان یا افراد ناتوان در برقراری ارتباط نیز مفید باشد.
یکی از جنبههای جالب این روش آن است که چون دوربین حرارتی واکنشی فیزیولوژیک و ذاتی را در پستانداران میسنجد، میتوان آن را در مورد نخستیهای غیرانسانی مانند شامپانزه و گوریل نیز به کار برد. اینک پژوهشگران در حال توسعه استفاده از این روش در پناهگاه میمونهای بزرگجثهاند تا استرس حیواناتی را که از شرایط آسیبزا نجات یافتهاند، کاهش دهند و به درمان آنها کمک کنند.
استفاده از دوربینهای حرارتی در پناهگاههای میمونها میتواند ابزاری ارزشمند برای کمک به آنها در سازگاری با گروههای جدید و محیطهای ناآشنا باشد.

