سازمان خصوصی‌سازی در دولت مسعود پزشکیان در حالی باشگاه تنیس استقلال تهران، تنها مرکز تخصصی ملی تنیس ایران، را برای فروش آگهی کرده که حالا مشخص شده در یک فساد مالی آشکار، قیمت در این آگهی فروش، با تخفیفی ۹۰ درصدی و «یک‌دهم ارزش واقعی» ثبت شده است.

باشگاه تنیس استقلال که سال ۱۳۴۷ در دوران حکومت محمدرضاشاه پهلوی با نام «تاج» پایه‌گذاری شد، از قدیمی‌ترین مراکز ورزشی پایتخت ایران به شمار می‌رود. این مجموعه با مساحتی بیش از ۱۷ هزار مترمربع در نزدیکی میدان ونک تهران قرار دارد و پس از انقلاب، با مصادره حکومتی اموال باشگاه‌های تاج و پرسپولیس، در اختیار شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، زیرمجموعه وزارت ورزش، قرار گرفت.

علاوه بر زمین تنیس، ساختمان‌ها و تاسیسات مجموعه تنیس استقلال نیز در زمینی به مساحت بیش از حدود ۱۷ هزار مترمربع بنا شده‌اند و طبق سند رسمی، مالکیت آن در اختیار همین شرکت قرار دارد. با وجود این وضعیت حقوقی مشخص، اقدام سازمان خصوصی‌سازی برای فروش مجموعه تنیس استقلال نگرانی‌های زیادی را میان فعالان و جامعه تنیس ایران برانگیخته است.

خبرگزاری تابناک در ایران روز ۲۲ مهر در گزارشی با عنوان «آتش زدن به دارایی استقلال با یک‌دهم قیمت واقعی» نوشت: «آگهی واگذاری باشگاه تنیس استقلال با حدود یک‌دهم ارزش واقعی خانه‌های کلنگی منطقه، شائبه‌برانگیز شد و این پرسش را مطرح می‌کند که آیا احتمال رانت یا ارزان‌فروشی دارایی ملی وجود دارد؟ شاید پاسخ دادن به این پرسش، برای هیچ مخاطبی سخت نباشد.»

در ادامه این گزارش آمده است: «طبق آگهی منتشرشده، قیمت پایه برای هر متر زمین مجموعه استقلال تنها ۶۲ میلیون تومان تعیین شده، در حالی که بر اساس بررسی‌های تابناک، در آگهی‌های املاک منطقه میرداماد و خیابان ولی‌عصر، قیمت خانه‌های کلنگی آن محدوده از ۳۵۰ تا ۵۵۰ میلیون تومان برای هر مترمربع متغیر است. یعنی قیمت‌گذاری انجام‌شده برای این زمین ورزشی، حدود یک‌دهم ارزش واقعی منطقه است.»

این اتفاق در شرایطی رخ داده است که به نوشته تابناک، پس از فروش این مجموعه ارزشمند، خریدار «می‌تواند به جای زمین تنیس، برج‌سازی کند یا در زمین مرغوب آن مرکز خرید بسازد و طبیعتا پس از واگذاری به بخش خصوصی، مالک می‌تواند به‌شخصه درباره آن تصمیم‌گیری کند».

نکته مهم دیگر در این پرونده، وضعیت مالکیتی این زمین است. گفته می‌شود زمین تنیس استقلال پس از مصادره در سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی، در فهرست املاک موقوفه آستان قدس رضوی قرار گرفت. به همین دلیل عرصه ملک در وقف آستان قدس و اعیان آن در اختیار وزارت ورزش است که در این صورت، فروش آن از مسیر مزایده خصوصی‌سازی از نظر حقوقی، باطل و غیرقابل اجرا خواهد بود.

احمد نادری، نماینده مجلس، درباره تلاش دولت پزشکیان برای فروش فوری مجموعه تنیس استقلال، با کنایه به تخفیف ۹۰ درصدی در قیمت‌گذاری، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «‏سازمان خصوصی‌سازی در اقدامی عجیب و شتاب‌زده در یک روز وزیر ورزش را ساعت ۱۲ ظهر به جلسه دعوت می‌کند و ساعت ۱۵ همان روز، بدون حضور وزیر مربوطه، تخصصی‌ترین مجموعه تنیس کشور را که زیر نظر فدراسیون است، به قیمت متری حدود ۶۲ میلیون تومان (در میدان ونک، خیابان عطار) به فروش می‌گذارد. ‏‏چه کسی پشت‌پرده این واگذاری شائبه‌انگیز است؟ ‏جناب وزیر اقتصاد و سرکار خانم رئیس سازمان باید پاسخگو باشند.»

با وجود این و هم‌زمان با نامه اعتراضی ملی‌پوشان و پیشکسوتان تنیس ایران که خواستار لغو فوری طرح فروش باشگاه تنیس استقلال شدند، سازمان خصوصی‌سازی همچنان مصر به فروش است. تابناک تاکید می‌کند: «سوال اصلی این است که وقتی دستور کتبی وزیر ورزش و پی‌نوشت رسمی وزیر اقتصاد نادیده گرفته می‌شود، کدام نهاد قدرت توقف ارزان‌فروشی دارایی‌های ملی را دارد؛ آن هم ملکی که موقوفه است و به لحاظ قانونی هم امکان فروش ندارد. آیا قرار است یکی از قدیمی‌ترین پایگاه‌های تنیس ایران هم به سرنوشت سایر املاک از‌دست رفته استقلال دچار شود؟»

ساختمان فعلی اداره کل ورزش و جوانان استان تهران که تا پیش از مصادره در سال ۱۳۵۷، به‌عنوان کاخ مرکزی باشگاه تاج شناخته می‌شد، در کنار مجموعه‌های تفریحی بولینگ عبدو، باشگاه تنیس تاج و ورزشگاه دیهیم، از دیگر دارایی‌های ارزشمند و مهم باشگاه‌های پرسپولیس و تاج محسوب می‌شوند که پس از انقلاب ۱۳۵۷ مصادره و فروخته شدند یا در اختیار سازمان تربیت‌بدنی وقت قرار گرفتند و همچنان از بازگرداندن این اموال به این دو باشگاه جلوگیری می‌شود.

باشگاه تنیس استقلال بخشی از مجموعه بزرگ باشگاه تاج بود؛ باشگاهی که در دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰، نماد مدرن‌سازی ورزش ایران محسوب می‌شد. زمین تنیس تاج در آن دوران یکی از معدود زمین‌های استاندارد ایران و محل تمرین تیم‌های ملی و برگزاری رقابت‌های رسمی و بین‌المللی بود. بسیاری از قهرمانان و ملی‌پوشان ایرانی نخستین گام‌های حرفه‌ای خود را روی همین زمین برداشتند و در مسابقات بین‌المللی با لباس تاج به میدان رفتند.

در آن سال‌ها، باشگاه تاج ساختار مدیریتی مدرن، امکانات مجهز و برنامه‌های بلندمدت برای توسعه رشته‌های مختلف ورزشی، از جمله تنیس داشت. حضور مربیان خارجی، برگزاری رقابت‌های بین‌المللی و استقبال طبقات مختلف جامعه از این مجموعه باعث شد تا زمین تنیس تاج به یکی از نمادهای تنیس ایران تبدیل شود.

پس از انقلاب ۱۳۵۷ نیز با وجود مصادره اموال باشگاه تاج به اتهام وابستگی سپهبد پرویز خسروانی، مالک آن، به حکومت محمدرضاشاه پهلوی، این مجموعه همچنان به عنوان یکی از معدود زمین‌ تنیس‌های فعال در تهران باقی ماند و طی دهه‌های بعد محل آموزش، تمرین و برگزاری مسابقات داخلی بود. موقعیت جغرافیایی ممتاز، ارزش تاریخی و زیرساخت‌های مناسب باعث شده این زمین از نگاه بسیاری از کارشناسان، یک میراث ورزشی ملی محسوب شود.

با این حال اقدام دولت پزشکیان برای فروش این مجموعه بار دیگر موضوع واگذاری و نابودی زیرساخت‌های قدیمی ورزشی در ایران را به مرکز توجه آورده است؛ اقدامی که بسیاری آن را نتیجه بحران مالی و کمبود بودجه دولت به دلیل تحریم‌های جهانی ناشی از سیاست‌های جنگ‌طلبانه جمهوری اسلامی می‌دانند.

اکنون فعالان ورزشی در کنار ملی‌پوشان و پیشکسوتان تنیس ایران هشدار داده‌اند که اگر باشگاه تنیس استقلال به بخش خصوصی یا نهادهای غیرورزشی واگذار شود، نه‌تنها بخشی از تاریخ ورزش ایران از بین می‌رود، بلکه تنها مرکز تخصصی ملی تنیس ایران نیز تعطیل خواهد شد و این اتفاق می‌تواند ضربه‌ای سنگین به آینده این رشته در ایران وارد کند.