فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرد که بر اساس دستور سازمان لیگ، از این هفته هیچ خبرنگار یا عکاسی اجازه نخواهد داشت از صحنه‌های مسابقات لیگ برتر و حواشی آن فیلمبرداری کند و آن‌ها تنها اجازه عکاسی خواهند داشت و از بازنشر ویدیوهایی که تماشاگران در ورزشگاه‌ها ضبط‌ کرده‌اند، هم منع شده‌اند.

در بیانیه فدراسیون تاکید شده است «با خبرنگاران و عکاسانی که در ورزشگاه با گوشی یا دوربین اقدام به فیلمبرداری کنند، برخورد جدی خواهد شد و در صورت تکرار، از حضور آنان در مسابقات جلوگیری می‌شود. همچنین مقرر شد خروجی رسانه‌ها کنترل شود و اگر فیلمی از داخل ورزشگاه یا ویدیویی ارسالی از هواداران را منتشر کنند، ضمن تذکر کتبی، نمایندگان آن رسانه از حضور در ورزشگاه محروم خواهند شد».

این تصمیم در شرایطی اتخاذ می‌شود که طی سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از خیزش سراسری ۱۴۰۱، تماشاگران فوتبال در ورزشگاه‌ها بارها در حمایت از خاندان پهلوی و علیه ارزش‌های جمهوری اسلامی شعارهایی سر داده‌اند. ناکامی حکومت در بازسازی ورزشگاه آزادی، پروژه‌ای که بیش از چهار سال به طول انجامیده است، در حالی ادامه دارد که این استادیوم با نام «آریامهر» در دوران حکومت محمدرضاشاه پهلوی تنها طی ۱۷ ماه ساخته شد. به همین دلیل، هواداران فوتبال امروز در پایان بسیاری از مسابقات در شعارهایشان عملکرد حکومت پهلوی را تمجید و جمهوری اسلامی را مسخره می‌کنند.

از سوی دیگر، انتشار گسترده ویدیوهایی از مشکلات زیرساختی ورزشگاه‌های تختی و قلعه‌حسن‌خان در هفته‌های اخیر، به شکل‌گیری موجی از انتقادهای تند رسانه‌ها و افکار عمومی از مسئولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال منجر شده است؛ عاملی که می‌تواند یکی از دلایل اصلی اعمال این ممنوعیت تازه برای فیلمبرداری و جلوگیری از انتشار ویدیوهای هواداران باشد.

پیش از این یکی از مدیران وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی روز چهارشنبه دوم مهر در گفتگو با ایندیپندنت فارسی، از فساد مالی علی جوادی، مدیرکل ورزش و جوانان استان تهران، پرده برداشته و از همکاری او با «مافیای چمن» برای کسب «پورسانت‌های ده‌ها میلیارد تومانی» سخن گفته بود.

تنها پنج هفته پس از آغاز فصل جدید لیگ برتر فوتبال ایران، وضعیت بحرانی چمن تمامی ورزشگاه‌های ایران بار دیگر توجه‌ها را جلب کرده و این شرایط نابسامان شائبه تبانی پنهان میان برخی مدیران ادارات ورزش استان‌ها، فدراسیون فوتبال، وزارت ورزش و باشگاه‌ها با واردکنندگان چمن را تقویت کرده است؛ روندی که به باور منتقدان، می‌تواند از طریق تخریب عامدانه چمن‌ها با هدف انعقاد قراردادهای پرسود برای بازسازی زمین‌ها انجام شده باشد.

منبع مطلع ایندیپندنت فارسی که قصد افشای نامش را نداشت، گفت: «مگر می‌شود چهار سال پی‌در‌پی هنگام شروع لیگ، چمن‌ تمامی ورزشگاه‌ها در شرایطی فاجعه‌بار باشند و سپس برای رفع این آبروریزی، فورا بودجه‌های چشمگیر تخصیص دهند؟ چرا این بازسازی را طی سه ماه تابستان که مسابقات برگزار نمی‌شود، انجام نمی‌دهند؟ اصلا مگر چمن ورزشگاه‌ها هر سال نیاز به کاشت دارد؟ چرا تا پیش از این چمن ورزشگاه‌های تهران، اصفهان، اهواز، تبریز یا دیگر شهرها یک‌ بار کاشت می‌شد و امکان بهره‌مندی از خزانه خوب تا ۱۵ سال هم فراهم بود و فقط رول‌ها تعویض می‌شدند؟ مشخص است که مدیران استانی و فدراسیون فوتبال برای انتفاع شخصی عمدا چمن‌ها را تخریب می‌کنند.»

او افزود: «مثلا در مورد علی جوادی، مدیرکل ورزش و جوانان استان تهران، ده‌ها گزارش برای حراست وزارت ورزش ارسال شده که نشان می‌دهد او از اوایل سال ۱۴۰۱ تاکنون و در جریان بازسازی ورزشگاه‌های استان، بارها از پیمانکاران مخفیانه‌ پورسانت‌ گرفته و در مجموعه‌های تحت امر او اختلاس و فساد مالی وجود دارد و مبالغ زیادی رشوه‌ داده شده است. اما همین فرد، مدیران پرسپولیس و استقلال را مسخره می‌کند که چرا خودتان ورزشگاه نمی‌سازید! مگر باشگاه‌ها دولتی نیستند؟ چطور می‌شود پس از ده‌ها مصاحبه که در آن‌ها مدعی فوق‌العاده بودن بازسازی تختی شدند و گفتند سرخابی‌ها باید در این ورزشگاه میزبانی کنند، ناگهان با برگزاری اولین مسابقه در تختی چنین آبروریزی بزرگی را شاهدیم؟ چمن خراب تختی را دیدید؟ وضعیت سکوها یا نبود آب گرم برای دوش گرفتن فوتبالیست‌ها را دیدید؟ همه این موارد به فساد مالی وزیر ورزش و منصوبان او مرتبط است.»