یکی از مدیران وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی روز چهارشنبه دوم مهر در گفتگو با ایندیپندنت فارسی، از فساد مالی علی جوادی، مدیرکل ورزش و جوانان استان تهران، پرده برداشت و از همکاری او با «مافیای چمن» برای کسب «پورسانت‌های ده‌ها میلیارد تومانی» سخن گفت.

تنها چهار هفته پس از آغاز فصل جدید لیگ برتر فوتبال ایران، وضعیت بحرانی چمن تمامی ورزشگاه‌های ایران بار دیگر توجه‌ها را جلب کرده و این شرایط نابسامان شائبه تبانی پنهان میان برخی مدیران ادارات ورزش استان‌ها، فدراسیون فوتبال، وزارت ورزش و باشگاه‌ها با واردکنندگان چمن را تقویت کرده است؛ روندی که به باور منتقدان، می‌تواند از طریق تخریب عامدانه چمن‌ها با هدف انعقاد قراردادهای پرسود برای بازسازی زمین‌ها انجام شده باشد.

اکنون منبع مطلع ایندیپندنت فارسی که قصد افشای نامش را ندارد، می‌گوید: «مگر می‌شود چهار سال پی‌در‌پی هنگام شروع لیگ، چمن‌ تمامی ورزشگاه‌ها در شرایطی فاجعه‌بار باشند و سپس برای رفع این آبروریزی، فورا بودجه‌های چشمگیر تخصیص دهند؟ چرا این بازسازی را طی سه ماه تابستان که مسابقات برگزار نمی‌شود، انجام نمی‌دهند؟ اصلا مگر چمن ورزشگاه‌ها هر سال نیاز به کاشت دارد؟ چرا تا پیش از این چمن ورزشگاه‌های تهران، اصفهان، اهواز، تبریز یا دیگر شهرها یک‌ بار کاشت می‌شد و امکان بهره‌مندی از خزانه خوب تا ۱۵ سال هم فراهم بود و فقط رول‌ها تعویض می‌شدند؟ مشخص است که مدیران استانی و فدراسیون فوتبال برای انتفاع شخصی عمدا چمن‌ها را تخریب می‌کنند.»

او افزود: «مثلا در مورد علی جوادی، مدیرکل ورزش و جوانان استان تهران، ده‌ها گزارش برای حراست وزارت ورزش ارسال شده که نشان می‌دهد او از اوایل سال ۱۴۰۱ تاکنون و در جریان بازسازی ورزشگاه‌های استان، بارها از پیمانکاران مخفیانه‌ پورسانت‌ گرفته و اختلاس و فساد مالی در مجموعه‌های تحت امر او وجود دارد و مبالغ زیادی رشوه‌ داده شده است. اما همین فرد، مدیران پرسپولیس و استقلال را مسخره می‌کند که چرا خودتان ورزشگاه نمی‌سازید! مگر باشگاه‌ها دولتی نیستند؟ چطور می‌شود پس از ده‌ها مصاحبه که در آن‌ها مدعی فوق‌العاده بودن بازسازی تختی شدند و گفتند سرخابی‌ها باید در این ورزشگاه میزبانی کنند، ناگهان با برگزاری اولین مسابقه در تختی چنین آبروریزی بزرگی را شاهدیم؟ چمن خراب تختی را دیدید؟ وضعیت سکوها یا نبود آب گرم برای دوش گرفتن فوتبالیست‌ها را دیدید؟ همه این موارد به فساد مالی وزیر ورزش و منصوبان او مرتبط است.»

داوود رفعتی، دبیر کارگروه استانداردسازی ورزشگاه‌ها در فدراسیون فوتبال ایران، هم که پیش از این نامش با صفاتی همچون «دلال چمن» و « دلال وی‌ای‌آر» در رسانه‌ها مطرح شده بود، تیرماه امسال، یعنی یک‌ ماه مانده به آغاز بیست‌وپنجمین دوره لیگ برتر، اعلام کرد که ورزشگاه آزادی تهران به‌عنوان ورزشگاه خانگی تیم‌های پرسپولیس و استقلال، سهند تبریز به‌عنوان ورزشگاه تراکتور، پارس شیراز به‌عنوان ورزشگاه خانگی فجر سپاسی و همچنین غدیر اهواز به‌عنوان ورزشگاه تیم استقلال خوزستان، تا آینده‌ای نامعلوم در دسترس نیستند و نمی‌توانند میزبان مسابقات فوتبال باشند.

در این میان، ورزشگاه پارس شیراز که از هفته دوم وارد چرخه مسابقات شد، هفته گذشته به دلیل سقوط چند ورق آهنی از سقف آن روی سر تماشاگران، مجددا بسته شد. زمین ورزشگاه یزد نیز به دلیل کیفیت پایین چمن آن مجددا زیر کشت رفت تا تیم چادرملوی یزد نیز مجبور شود از مسابقاتش در ورزشگاه تختی تهران میزبانی کند. در نتیجه حالا در اتفاقی کم‌سابقه در تاریخ فوتبال، شش تیم یک لیگ ورزشگاه خانگی ندارند.

گزارشی دیگر از فساد مالی جوادی و رفعتی

وب‌سایت تابناک هم روز ۳۱ شهریور با انتشار گزارشی به پرونده «مافیای چمن» در فوتبال ایران و ورزشگاه تختی تهران پرداخت و بدون اشاره مستقیم به فساد مالی علی جوادی، نوشت: «ورزشگاه تختی تنها نمونه کوچکی از ناکارآمدی سیستمی به حساب می‌آید که در موضوع چمن ورزشگاه‌های فوتبال تبدیل به مافیایی گردن‌کلفت و پرنفوذ شده است. چمن ورزشگاه تختی به‌خوبی نشان داد سیستمی که پروژه‌های میلیاردی و چند ۱۰ میلیاردی می‌گیرد تا به وضعیت چمن ورزشگاه‌های فوتبال رسیدگی کند، در چه درجه‌ای از ناکارآمدی قرار دارد. این مدیران از پدیده‌ای به نام چمن هم که شاید ساده به نظر برسد، برای خود ثروت می‌سازند و از آن ارتزاق می‌کنند.»

در ادامه این گزارش، یادآوری می‌شود چمن ورزشگاه تختی تهران، که مانند دیگر ورزشگاه‌های پایتخت در دوران حکومت محمدرضاشاه پهلوی ساخته شد، سال ۱۳۸۳ مجددا کاشته شده بود و تا سال ۱۳۹۶به مدت ۱۳ سال، بدون مشکل و با استفاده از خزانه‌ای مناسب، میزبان مسابقات بود. با این حال در شرایطی که چمن ورزشگاه تختی از نوع سردسیری بود، در سال ۱۳۹۶ طی اقدامی عجیب، پنج هزار مترمربع چمن گرمسیری در این ورزشگاه کاشته شد که علاوه بر دورنگ شدن چمن که به لحاظ ظاهری کیفیت آن را زیر سوال می‌برد، به اصل چمن هم آسیبی جدی وارد کرد.

تابناک افزود: «اقدام‌های تخریبی در ورزشگاه تختی همچنان پایان‌ناپذیر بود. در سال ۱۴۰۰ مناقصه‌ای برگزار شد که دو شرکت‌کننده داشت و دو بار مناقصه را باطل کردند، زیرا می‌خواستند برنده مناقصه پشیمان شود و از شرکت در مناقصه انصراف دهد تا شرکت دوم کار را دست بگیرد. آن هم در شرایطی که شرکت دوم از قضا یکی از شرکت‌های همیشه حاضر در پروژه‌های میلیاردی است که در این مناقصه عدم صلاحیت می‌گیرد، اما در پروژه‌های بزرگ دیگری بدون مناقصه و با ترک تشریفات، همچنان حضوری پررنگ دارد. جالب اینجا است که از سال ۱۴۰۳، چمن ورزشگاه تختی برای بهبود وضعیت، با اقدام تاپ درسینگ (ماسه‌پاشی) و اورسیدینگ (بذرپاشی مجدد) به شرکت دیگری واگذار می‌شود.»

تا پیش از مسابقه اخیر چادرملو و پرسپولیس در ورزشگاه تختی، تمامی مسئولان، از جمله داوود رفعتی و علی جوادی، کیفیت چمن و امکانات ورزشگاه تختی را برای میزبانی بازی‌های لیگ برتر تایید کردند، اما پس از این بازی و انتقاد‌های فراوان بازیکنان و مربیان به کیفیت چمن ورزشگاه، رفعتی ناگهان مدعی شد که «چاه آب ورزشگاه خشک شده و آبی که از بیرون برای آبیاری آوردند، آلوده بوده است». 

جوادی در گفتگو با عادل فردوسی‌پور هم با وجود تکذیب سایر ایرادهای زیرساختی تختی، کیفیت پایین چمن آن را تایید کرد و از آغاز روند بازسازی آن خبر داد؛ روندی که همچنان می‌تواند سودی سرشار به جیب این مدیر و سایر متولیان پروژه بازسازی تختی سرازیر کند.

تابناک دراین‌باره نوشت: «این بهانه‌ها درباره آلودگی آب در شرایطی مطرح می‌شود که دلیل اصلی تخریب چمن ورزشگاه تختی، درست شبیه تخریب چمن دیگر ورزشگاه‌هایی است که پشت تخریبشان، پروژه‌های چند ۱۰ میلیاردی تعریف می‌شود.»