تایمز اسرائیل در گزارشی درباره تکنولوژی تسلیحاتی به‌کار رفته در جنگ اسرائیل و جمهوری اسلامی نوشت: اسرائیل در ۱۲ روز جنگ با جمهوری اسلامی، دهه‌ها نوآوری نظامی خود را به محک آزمون گذاشت و سطحی از برتری فناوری و هماهنگی راهبردی را به نمایش گذاشت که میدان نبرد را در برابر تهدید فزاینده موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی دگرگون کرد.
براساس این گزارش، این درگیری، که با «حمله پیش‌دستانه و دقیق» اسرائیل علیه ایران در ۱۳ ژوئن آغاز شد، گسترده‌ترین و مرگبارترین تبادل نظامی تاکنون میان این دو رقیب منطقه‌ای بود. این عملیات، با عنوان «طلوع شیران»، شامل صدها حمله هوایی در عمق خاک ایران، بهره‌گیری از زرادخانه پهپادی اسرائیل و به‌کارگیری سامانه‌های دفاعی چندلایه در برابر حملات موشکی تلافی‌جویانه جمهوری اسلامی بود.
این کارزار به‌طور ناگهانی در ۲۴ ژوئن پایان یافت، زمانی که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، اعلام کرد که آتش‌بس برقرار شده و این رویارویی پرمخاطره میان اسرائیل و ایران، فعلا به پایان رسیده است.
پایداری پدافند هوایی
به گزارش تایمز اسرائیل، گرچه در نگاه نخست چنین می‌نمود که نرخ رهگیری موشک‌ها کاهش یافته، داده‌ها نشان می‌دهند سامانه چندلایه دفاع هوایی اسرائیل حدود ۸۶ درصد موفقیت در رهگیری موشک‌های بالستیک شلیک‌شده از ایران داشته است؛ رقمی هم‌تراز با عملیات پیشین. این میزان موفقیت با استقرار سریع نسخه به‌روزشده سامانه موشکی «پیکان» در هفته پیش از آغاز درگیری، تقویت شد.
براساس این گزارش، افزایش محسوس برخورد موشک‌ها بیشتر به‌دلیل هدف‌گیری عامدانه مناطق پرجمعیت غیرنظامی از سوی ایران بود، نه اهداف نظامی؛ بدین معنا که هرگاه موشکی اصابت می‌کرد، خسارت بیشتر و توجه عمومی بیشتری نسبت به زمانی جلب می‌کرد که موشک در نزدیکی یک پایگاه دورافتاده فرود می‌آمد. در این حملات، ۲۸ نفر کشته، بیش از سه هزار نفر مجروح، و ۱۳ هزار نفر آواره شدند.
با وجود این ظاهر امر، مقام‌های دفاعی اسرائیل برآورد کردند که خسارتی که توسط سامانه‌های دفاع هوایی دفع شد، هفت برابر بیشتر از خسارت واقعی وارد شده بود که اکنون حدود ۱۰ میلیارد شِکِل (۲.۷ میلیارد دلار) برآورد می‌شود.
پهپادها میدان نبرد را تغییر دادند
به نوشته تایمز اسرائیل، بیش از ۹۹٪ از پهپادهای جمهوری اسلامی به کمک ارتقاء سامانه‌های پدافند هوایی چندلایه اسرائیل، از جمله آزمایش موفق گنبد آهنین علیه دسته‌های پهپادی در اوایل سال جاری رهگیری شدند.
سرتیپ بازنشسته دکتر دانیل گلد، رئیس اداره پژوهش و توسعه دفاعی وزارت دفاع اسرائیل (معروف به مفات)، گفت تلاش‌های اسرائیل در زمینه دفاعی و تهاجمی «بسیار موفق» بوده است. او تاکید کرد: «در حالی‌که جمهوری اسلامی از توانمندی‌هایی قوی برخوردار بود، برتری فناوری اسرائیل و برنامه‌ریزی پیچیده عملیاتی، تفاوت را رقم زد.»
یکی از تحولات تاکتیکی مهم در این جنگ، استفاده پیوسته از پهپادها در عمق خاک ایران بود. پهپادهای اسرائیلی هزاران ساعت پروازی انجام دادند و بیش از ۵۰۰ حمله و ضربه پیش‌دستانه به پرتابگرهای موشک و زیرساخت‌های حیاتی وارد کردند.
در ترکیب با عملیات جاری در غزه، پهپادها ۶۰ درصد از ساعات پرواز نیروی هوایی و ۵۰ درصد از اقدامات متقابل ارتش اسرائیل را تشکیل می‌دادند. گلد روان بودن این عملیات را مشابه آنچه در غزه انجام شد توصیف می‌کند.
این عملیات پهپادی نه‌تنها خطر را برای خلبانان جنگنده کاهش داد، بلکه توانمندی‌های عملیاتی جمهوری اسلامی را نیز به‌شدت مختل کرد.
چشم‌هایی در آسمان
اطلاعات کسب شده از ماهواره‌ها در فضا نیز نقشی محوری داشتند. مقام‌های دفاعی اسرائیل «صورت فلکی ماهواره‌ای» خود در مدار خاورمیانه را دارایی حیاتی در این درگیری توصیف کردند.
میلیون‌ها کیلومتر مربع از فضای ایران در شبانه‌روز با وضوح بالا تصویربرداری شد و در مجموع بیش از ۱۲ هزار تصویر ماهواره‌ای طی این درگیری تولید شد. این ماهواره‌ها به‌طور گسترده برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شدند و ده‌ها تنظیم عملیاتی فوری بر پایه تصاویر دریافت‌شده صورت گرفت.
این نظارت وسیع و بی‌وقفه، امکان شناسایی صدها هدف در روز را فراهم کرد، آن هم به‌شکلی ایمن و پنهانی؛ و در عین حال، صدها هزار کیلومتر مربع، بارها برای به‌روزرسانی اطلاعات و اقدام‌های عملیاتی بررسی شدند.
ضربه آغازین تعیین‌کننده
ضربه آغازین اسرائیل، با نام رمز «عروسی خونین»، نقطه‌ای مهم در این درگیری بود. این حمله در ساعات اولیه بامداد ۱۳ ژوئن، به‌عنوان حمله‌ای پیش‌دستانه و دقیق به تاسیسات هسته‌ای، مراکز نظامی، پایگاه‌های موشکی و رده‌های عالی فرماندهی انجام شد. چندین موج از حملات نیروی هوایی اسرائیل از حدود ساعت ۳ بامداد آغاز شد و تا صبح ادامه داشت.
به گزارش تایمز اسرائیل، بیش از ۲۰۰ هواپیمای اسرائیلی در این عملیات شرکت داشتند و بیش از ۳۳۰ مهمات را بر حدود ۱۰۰ هدف در سراسر ایران فرو ریختند. این حمله متکی به تسلیحات پیشرفته‌ای بود که طی دو دهه گذشته در اسرائیل توسعه یافته‌اند. این سلاح‌های هدایت‌شونده دقیق، نقشی اساسی در غافلگیری عملیاتی و کسب برتری هوایی بر فراز ایران داشتند و توانمندی اسرائیل را در زدن اهداف دوربرد، حتی تحت شرایط جنگ الکترونیکی، به نمایش گذاشتند.
جنگنده‌های اسرائیلی همچنین سامانه‌های دفاعی بومی را به‌کار گرفتند که نرخ بقا را افزایش داد.
