راجنات سینگ، وزیر دفاع هند، روز پنجشنبه ۵ تیر (۲۵ ژوئن) در نشست وزیران دفاع کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در شهر چینگدائو چین، بار دیگر بر حمایت قاطع کشورش از صلح، امنیت و ثبات در افغانستان تاکید کرد. 

او گفت: «هند در سیاست خود برای حمایت از صلح، امنیت و ثبات در افغانستان همواره ثابت‌‌قدم و قاطع بوده است. اولویت‌های ما در افغانستان ارائه کمک‌های بشردوستانه به مردم و مشارکت در توسعه‌ این کشور است. هند به‌عنوان بزرگ‌ترین شریک منطقه‌ای افغانستان، به اجرای پروژه‌های ظرفیت‌سازی (تقویت توانمندی‌ها، دانش، زیرساخت‌ها و مهارت‌) برای مردم افغانستان ادامه می‌دهد.»  

وزیر دفاع هند خواستار اتحاد بیشتر در چارچوب سازمان همکاری شانگهای شد و بر ضرورت همکاری گسترده‌تر برای تضمین صلح و ثبات منطقه‌ای تاکید کرد. 

او افزود: «هند از تقویت همکاری و اعتماد متقابل میان اعضای سازمان همکاری شانگهای حمایت می‌کند. ما باید به‌ طور گروهی در راستای تحقق آرمان‌ها و انتظارات مردم خود و نیز مقابله با چالش‌های عصر حاضر تلاش کنیم و در مسیر تقویت ثبات و امنیت در منطقه گام برداریم.» 

سازمان همکاری شانگهای که در سال ۲۰۰۱ تاسیس شد، یک سازمان بین‌ دولتی است که تمرکز اصلی آن بر ثبات و همکاری منطقه‌ای است. هند در سال ۲۰۱۷ به‌ طور رسمی به‌‌عنوان عضو کامل به این سازمان پیوست و در سال ۲۰۲۳ ریاست دوره‌ای آن را بر عهده داشت. در حال حاضر کشورهای هند، چین، روسیه، پاکستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان، ایران و بلاروس عضو سازمان همکاری شانگهای‌اند. 

هند برخلاف دوره نخست حاکمیت طالبان در نیمه دوم دهه ۱۹۹۰، اکنون می‌کوشد با رژیم طالبان در کابل روابطی نزدیک برقرار کند.

طالبان طی دو دهه جنگ با دولت پیشین افغانستان و متحدان غربی آن، از پاکستان به‌‌عنوان پناهگاه و پایگاه نظامی استفاده کردند و روابط‌شان با اسلام‌آباد، رقیب دیرینه دهلی‌نو، به‌گونه‌ای قابل‌‌توجه تقویت شد. اکنون دهلی‌نو با درک این واقعیت می‌کوشد تا از افزایش نفوذ اسلام‌آباد بر رژیم طالبان جلوگیری کند و در تلاش است با جناح قندهار طالبان ارتباط بیشتری برقرار کند تا بتواند در تحولات آینده افغانستان نقش تاثیرگذاری داشته باشد.   

آبان‌ سال گذشته، هیئتی از هند به رهبری جی‌پی سینگ، نماینده‌ ویژه این کشور در امور افغانستان، به کابل سفر کرد که با استقبال گرم طالبان از جمله ملا محمد یعقوب مجاهد، وزیر دفاع طالبان، همراه شد. او در دفتر کارش با هیئت هندی ملاقات و بر گسترش روابط دوجانبه تاکید کرد.   

پس از حملات یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ و سرنگونی حکومت طالبان در پی حمله‌ ائتلاف جهانی به رهبری ایالات متحده، دهلی‌نو از فضای ایجادشده بهره گرفت و در بازسازی افغانستان مشارکت کرد و با سرمایه‌گذاری چندمیلیارد دلاری در پروژه‌های زیربنایی، بهداشتی و آموزشی، جایگاهش را به‌‌عنوان یکی از شرکای کلیدی افغانستان تثبیت کرد، اما با فروپاشی دولت کابل به‌ دست طالبان در اوت ۲۰۲۱، ورق برگشت. دولت هند سفارت خود را بست، فعالیت‌هایش را متوقف و تماس‌های رسمی با کابل را قطع کرد. با این حال کمی بعدتر، راهبردش را بازتعریف کرد و ابتدا با ارسال کمک‌های بشردوستانه وارد میدان شد و سپس به‌‌تدریج، تماس‌ و تعامل را با رژیم طالبان را بیشتر کرد.