انتظار طولانی‌مدت فوتبال فرانسه برای فتح دوباره اروپا به لطف سرمایه‌گذاری و مدیریت قطری‌ها سرانجام به پایان رسید و ناصر الخلیفی موفق شد پاری‌سن‌ژرمن را به نخسین قهرمانی‌اش در لیگ قهرمانان اروپا برساند.

پاری‌سن‌ژرمن با هدایت لوئیز انریکه، در شبی تاریخی و با نمایشی چشمگیر، با نتیجه قاطع پنج بر صفر اینتر را شکست داد تا یکی از قاطعانه‌ترین نتایج تاریخ فینال‌های لیگ قهرمانان اروپا ثبت شود. در حالی که ستارگان بزرگی مانند لیونل مسی، نیمار و کیلیان امباپه دیگر در ترکیب پاریس حضور نداشتند، لوئیز انریکه با تکیه بر نسلی تازه، تیمی منسجم، جوان و تشنه موفقیت ساخت که با عبور از مدعیان بزرگ لیگ برتر انگلستان به فینال رسید و در بازی پایانی هیچ فرصتی به حریف ایتالیایی خود نداد.

این نخستین قهرمانی باشگاه پاری‌سن‌ژرمن در اروپا و دومین عنوان تاریخ فوتبال باشگاهی فرانسه در لیگ قهرمانان محسوب می‌شود. اما این قهرمانی برای لوئیز انریکه نیز بازگشتی باشکوه به قله فوتبال اروپا بود. او ده سال پس از سه‌گانه تاریخی‌اش با بارسلونا، بار دیگر موفق شد همه جام‌های ممکن را با تیمی دیگر فتح کند و پس از پپ گواردیولا به دومین مربی تاریخ تبدیل شود که دو بار فاتح سه‌گانه می‌شود.

اما در این میان نکته قابل توجه و حسرت‌برانگیز برای ایرانیان، که پیش از وقوع انقلاب اسلامی در مسیر توسعه و پیشرفت قرار داشتند و نامزد میزبانی از بازی‌های المپیک و جام جهانی فوتبال بودند، این است که مجموع سرمایه‌گذاری قطری‌ها در پروژه پاری‌سن‌ژرمن، به‌منزله بخشی از برنامه بلندمدت آنان برای جذب گردشگر و تبدیل شدن به یکی از قطب‌های ورزش و سرگرمی جهان، حدود دو و نیم میلیارد دلار برآورد می‌شود. این رقم، در مقایسه با شمار زیادی از موارد اختلاس و فساد مالی مدیران نظام جمهوری اسلامی، نه‌تنها کلان به نظر نمی‌رسد، که از پرونده‌هایی مانند اختلاس بابک زنجانی، ماجرای چای دبش یا اختلاس رئیس بانک ملی ایران نیز بسیار کمتر است.

در همین حال، عربستان سعودی نیز در چهار سال اخیر مجموعا حدود دو میلیارد دلار برای جذب بازیکنان و مربیان طراز اول فوتبال جهان هزینه کرده است. این در حالی است که مقام‌های کشور ایران با اینکه می‌توانستند تنها با اختصاص مبلغی معادل یکی از اختلاس‌های هنگفت، یکی از باشگاه‌های پرطرفدار جهان را خریداری کنند و موجب اعتلای نام ایران در پرمخاطب‌ترین رقابت‌های ورزشی جهان شوند، تصمیم گرفتند با تبعیت از سیاست‌های جنگ‌طلبانه علی خامنه‌ای مسیر انزوا، ناکارآمدی و فساد را در پیش بگیرند.

شنبه‌شب هفته جاری در فینال مونیخ میان پاری‌سن‌ژرمن و اینتر، درحالی که مهدی طارمی، ستاره ایرانی تیم ایتالیایی فرصت حضور در میدان را پیدا نکرد، دوئه روی سه گل و دمبله روی دو گل پاریس اثر مستقیم گذاشت. نام دزیره دوئه به عنوان ششمین بازیکن تاریخ در یک فینال لیگ قهرمانان اروپا ثبت شد که گل زد و پاس گل هم داد. او با ۱۹ سال و ۳۶۲ روز جوان‌ترین بازیکن با چنین عملکردی است.

در این مسابقه، پاری‌سن‌ژرمن با ترکیبی به میدان رفت که میانگین سنی آن ۲۵ سال و ۹۶ روز بود، در حالی که میانگین سنی بازیکنان اینتر به ۳۰ سال و ۲۴۲ روز می‌رسید. این اختلاف بیش‌ترین فاصله سنی میان دو تیم حاضر در فینال لیگ قهرمانان اروپا تا امروز به شمار می‌رود و بار دیگر نشان داد که جوانی، انرژی و تحرک بالا یکی از کلیدهای موفقیت در فوتبال مدرن است.

لوییز انریکه پس از پایان مسابقه آرزو کرد که ای کاش شانا دختر او که به علت ابتلا به سرطان جانش را از دست داد نیز در جشن قهرمانی حضور داشت. او گفت: «نمی‌دانستم که قرار است این‌طور پیروز شویم. تاریخ‌سازی چیز بسیار زیبایی است. فشار زیادی روی ما بود و بعید است که در چنین لحظه‌ای مو به تن آدم سیخ نشود. هیچ‌وقت انتظار نداری در چنین سطحی باشی. دزیره دوئه مثل لامین یامال است. نمی‌دانم قرار است چند تا جام ببریم یا نبریم، ولی مطمئنم که یک تیم واقعی خواهم ساخت. چیزی که می‌خواهم این است که کمی مربی بهتری باشم.»

انریکه افزود: «شانا؟ او هم در پیروزی و این جشن کنارم است و هم در شکست‌ها. الان وقت آن نیست که ناراحت یا احساساتی باشم. الان وقت لذت بردن است. ما مایل بودیم امباپه هم در تیممان باشد، ولی تصمیم او چیز دیگری بود و ما هم آن را پذیرفتیم. مربی باید بازیکنانش را متقاعد کند که موفقیت ممکن است. ما ثابت کردیم که ستاره‌ها در خدمت تیم قرار دارند، نه برعکس. فکر می‌کنم بعد از او ما در حمله و دفاع بهتر شده‌ایم. آیا بازیکنی در دنیا وجود دارد که بهتر از عثمان دمبله پرسینگ انجام دهد؟ قطعا نه! دمبله امسال شایسته توپ طلاست.»