کشف اخیر در شهر پمپئی از واقعیت شدت و سرعتی که آتشفشان این شهر را نابود کرد و تاثیر آن بر زندگی مردم و محیط اطراف پرده برداشته است.
به گزارش نیویورک‌پست، برای ساکنان پمپئی، آن روز هم مانند هر روز دیگر بود. در یکی از خانه‌ها، غذا روی اجاق در حال آماده شدن بود، پسر خانواده در حیاط بازی می‌کرد و پدر در حال تعمیر بخشی از خانه بود که ناگهان درست بر فراز پس‌زمینه کوهستانی زیبای این شهر رومی، انفجاری قدرتمند یک ستون عظیم از خاکستر را به آسمان بلند کرد.
پس از این انفجار آتشفشانی، ابتدا ابرهای خاکستر به هوا بلند شدند و سپس بارش سنگ‌های پومیس (سنگ‌های سبک و اسفنجی که از فوران آتشفشان‌ها به بیرون پرتاب می‌شوند) شروع شد. این بارش‌های بسیار خطرناک به‌تدریج بیشتر و شدیدتر شدند و آثار مرگبار این انفجار (مانند خاکستر، سنگ‌ها و گازهای سمی) به‌شدت افزایش پیدا کرد.
بسیاری از مردم آنچه را که می‌توانستند، برداشتند و به سمت ساحل دویدند، به امید اینکه یک قایق پیدا کنند. اما همانطور که یافته‌های جدید نشان می‌دهند، این خانواده تصمیم گرفت در همان مکان بماند. خاکستر و سنگ‌های پومیس آتشفشانی به‌سرعت خیابان‌ها را مسدود کردند و وزن سنگ‌های آتشفشانی پرتاب‌شده باعث شد بخشی از سقف خانه آن‌ها نیز فرو بریزد.
چهار بزرگسال و کودک ساکن این خانه به اتاق خواب پناه بردند و در آنجا به‌شدت تلاش کردند با کشیدن یک تخت جلو در، جلو افزایش وزن آوار را بگیرند، اما موفق نشدند.
پمپئی
در سال ۷۹ میلادی، پمپئی منطقه‌ای ساحلی و زیبا برای تفریح ثروتمندان و افراد مشهور در روم بود. چند ماه پیش از آن، امپراتور تیتوس فلاویوس وسپاسیانوس به سلطنت رسیده بود و روم در اوج ثروت، قدرت و نفوذ خود قرار داشت که ناگهان با آن انفجار آتشفشانی، پمپئی و شهر نزدیک آن هرکولانیوم، نابود شد و این امپراتوری را به لرزه انداخت.
پس از فوران آتشفشان، تمام ویژگی‌ها و ساختارهای شهرهای پمپئی و هرکولانیوم مانند معماری، مبلمان، نقاشی‌ها و فناوری‌های آن زمان، به‌طور شگفت‌انگیزی ثابت ماندند و حفظ شدند؛ گویی زمان متوقف شد و دیگر هیچ تغییراتی در آن‌ها ایجاد نشد. باستان‌شناسان در ۲۵۰ سال گذشته در حال بررسی بقایای بازمانده از این شهر بودند، اما کشف مبارزه این خانواده برای بقا، عمق فاجعه انسانی را که این حادثه ایجاد کرد، به‌وضوح آشکار کرد.
خانه قربانی
این خانه در یکی از خیابان‌های اصلی پمپئی، قرار دارد و به نام «خانه فریکسوس و هله» شناخته می‌شود، چرا که بر دیوارهای اتاق ناهارخوری آن، نقاشی‌های رنگارنگی از این دو قهرمان اسطوره‌ای یونانی یافت شده است.
داستان این دو نوجوان اساطیری [فریکسوس و هلِه] هم خود یک تراژدی است. مادر ناتنی آن‌ها که یک الهه بود، دستور داد آنان برای پایان دادن به خشکسالی قربانی شوند، اما مادر واقعی‌شان یک قوچ بالدار فرستاد تا آن‌ها را نجات دهد. با این حال، هله به پایین نگاه کرد و در دریا سقوط کرد و جانش را از دست داد، اما فریکسوس زنده ماند، قوچ را قربانی کرد و پوست طلای آن را برداشت.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
با توجه به کیفیت و وسعت نقاشی‌های دیواری، این خانه به احتمال زیاد متعلق به اعضای برجسته و فعال در جامعه پمپئی بوده است. آن‌ها در راحتی و تجمل زندگی می‌کردند، زیرا حیاط مرکزی خانه یک حوض آب باران داشت و لوازم آشپزخانه هم از برنز به‌خوبی شکل‌گرفته ساخته شده بود. در خانه موردنظر، چندین ظرف سفالی بزرگ (آمفورا) هم پیدا شد که در آن‌ها بقایای سس ماهی تخمیرشده به نام گاروم وجود داشت که آن زمان کالایی لوکس محسوب می‌شد.
با این حال، حتی آن تخت چوبی محکم هم نتوانست از آن خانواده محافظت کند.
این تلاش‌های ناامیدانه برای بقا زمانی فاش شد که باستان‌شناسان گچ فضای خالی را که روی چوب‌های پوسیده تخت در خاک خشک‌شده ایجاد شده بود، تراشیدند. بقایای حداقل چهار بزرگسال در نزدیکی آن پیدا شد. همراه با جسد پنجم یک مدال برنزی (بولا) از نوعی که پسربچه‌ها قبل از رسیدن به سن بلوغ می‌انداختند، یافت شد.
دو نفر از قربانیان کنار هم و پشت به یکی از دیوارهای نقاشی‌شده و لوکس اتاق خواب پیدا شدند.
محققان می‌گویند پمپئی، برخلاف افسانه «آتلانتیس»ــ یک تمدن از دست رفته و پنهان در اعماق دریا‌ــ یک مکان واقعی بود که پس از فوران آتشفشان نابود شد اما آنچه آنجا گذشت، به‌وضوح ثبت شده است.
پمپئی به‌تنهایی حدود ۲۰ هزار نفر جمعیت داشت که بیشتر آنان از فاجعه فرار کردند، اما بر اساس تخمین باستان‌شناسان، حدود دو هزار نفر برای فرار تعلل کردند یا تصمیم گرفتند که با فاجعه مواجه شوند. هرچند نشانه‌هایی هشداردهنده وجود داشت، به نظر می‌رسد بسیاری متوجه عمق خطر و این نشانه‌ها نشده باشند.
خانه فریکسوس و هله کنار یک ویلای بزرگ‌تر به نام خانه لدا قرار دارد. این ویلا نیز با نقاشی‌های دیواری عجیب‌وغریب پوشیده شده که معروف‌ترین آن‌ها تصویری از ملکه اسپارتی لدا و خداوند زئوس است که به شکل قو ظاهر شده است.
هر دو ساختمان در زمان فوران آتشفشان در حال بازسازی بودند. باستان‌شناسان معتقدند این نشانه‌ای است از اینکه منطقه در ماه‌های قبل از فوران آتشفشان مجموعه‌ای از زمین‌لرزه‌های ویرانگر را پشت سر گذاشته بود.
حالا این ساختمان‌ها با تهدید جدیدی مواجه‌اند و حفاری‌های جدید هم بخشی از تلاش‌های اضطراری باستان‌شناسی است، زیرا رطوبت ناشی از ساخت‌وسازهای غیرقانونی از طریق سنگ‌های آتشفشانی، در حال خوردن و تخریب بقایای باستانی است.
حدود دوسوم پمپئی کاوش شده است اما حالا برای کشف و حفظ یک محله دفن‌شده با حدود هزار خانه رومی و تقریبا ۱۳ هزار اتاق، تلاش‌های رقابت‌گونه ادامه دارد.
