جان باختن دختران و پسران سیستان‌ و بلوچستانی بر اثر سقوط در هوتگ‌ها ادامه دارد و این درحالی است که همچنان ۴ هزار و ۷۴۰ روستای این استان از آبرسانی و لوله‌کشی آب سالم و آشامیدنی محروم هستند.

هوتگ، سامانه‌ای سنتی مشابه آب انبار یا مخزن آب روباز است که از آن برای تجمیع آب‌های سطحی جهت مصرف احشام استفاده می‌شود و به دلیل عدم توجه دولت‌های جمهوری اسلامی در محرومیت‌زدایی و فراهم کردن امکانات اولیه شهروندان، ساکنان چند هزار روستا مجبور هستند تا از این هوتگ‌ها برای تامین آب آشامیدنی و شست‌وشوی خود نیز استفاده کنند.

تنها در ۱۰ سال گذشته دست‌کم ۴۸ کودک به دلیل سقوط به درون هوتگ‌‌های شهرستان دشتیاری در سیستان‌وبلوچستان، جان داده‌اند. وب‌سایت خبری رکنا روز شنبه ۱۶ تیر در گزارشی خبر داد که به دلیل بی‌توجهی دولت‌ها، این نوع از مرگ‌ومیرها میان کودکان سیستان‌وبلوچستانی ادامه دارد و مسئولان دولتی و حکومتی، حتی از حصارکشی این هوتگ‌ها برای جلوگیری از سقوط کودکان در آن سر باز می‌زنند. همچنین در سال‌های اخیر، هیچ اقدامی برای کاهش تعداد روستاهایی که به آب آشامیدنی دسترسی ندارند، صورت نگرفته است.

رکنا با اشاره به اینکه مقامات وزارت نیروی ایران از سال‌های قبل مدعی اجرای طرح‌هایی برای آب‌رسانی به روستاهای کم‌برخوردار و محروم در سیستان‌ و بلوچستان شدند، از سرعت پایین اجرای این طرح‌ها و به سرانجام نرسیدن آن انتقاد کرد.

خرداد ۱۳۹۸، پس از انتشار خبر جان باختن سه دختر چابهاری بر اثر غرق شدن در یک هوتگ محلی، رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزادری چابهار در دولت حسن روحانی، به ایرنا گفته بود: «هوتگ‌ها منبع بسیار خوبی برای تامین آب آشامیدنی اهالی روستاهای فاقد شبکه آبرسانی در فصول کم‌آبی هستند که می‌توان با هدف جذب توریست با افزایش حجم و گسترش وسعت آن‌ها برای قایقرانی یا ماهیگیری استفاده شوند.»

همچنین سرپرست فرمانداری ویژه چابهار نیز مدعی شده بود که «خانواده ها باید بیشتر مراقب فرزندان‌شان باشند تا شاهد چنین حادثه غمناکی نباشیم»؛ اما هیچ‌یک از این مسئولان محلی نسبت به دلیل عدم لوله‌کشی آب سالم و آشامیدنی برای ده‌ها هزار روستایی، آلوده بودن آب درون این هوتگ‌ها، خطر جانی آن برای دختران و پسران و برنامه دولت برای پایان دادن به مرگ تلخ کودکان در هوتگ‌ها، توضیحی ارائه نکردند.

این درحالی است که در سال‌های اخیر، چندین کودک سیستان و بلوچستانی در این هوتگ‌ها طعمه گاندوهای محلی نیز شدند و جان خود را از دست دادند. علی علیجانی، مدیر ایمن‌سازی هوتگ‌ها و نقاط پر‌خطر جنوب سیستان و بلوچستان، بهمن ماه سال گذشته گفته بود بیشترین تعداد هوتگ‌ها در شهرستان دشتیاری، چابهار، کنارک و قصرقند وجود دارند و افزود تنها در چابهار، هزار و ۷۰ هوتک و گودال دیده می‌شود که برای کشاورزی و مصرف آب احشام استفاده می‌شوند.

۱۹ فرودین سال جاری، یکی از اعضای خانواده زکریا، کودک ۹ ساله سیستان و بلوچستانی که بر اثر سقوط به درون هوتگ جان خود را از دست داد، به خبرنگاران گفت: «۶ ماه پیش مسئولان در روستای ریمدان، حوضچه‌ای با لوله‌کشی آب ساختند، اما کف آن بتون نشد و نیمه‌کاره به حال خودش رها شد. تا چند روز پیش‌ که بارش باران و جمع شدن آب در هوتگ حادثه آفرید. زکریا با تعدادی از بچه‌های هم‌سن خود برای بازی و تفریح به حوالی این حوضچه رفتند که ناگهان پای زکریا گیرکرد و داخل‌ گودال افتاد. چون در حوالی روستای‌مان بهداری نداریم، به چابهار رفتیم‌ که ۳ ساعت با ریمدان فاصله دارد و آنجا پزشکان گفتند زکریا در اثر غرق‌شدگی فوت‌ شده است. اگر کف این حوضچه بتون شده بود، ‌گل‌ولای کف آن مثل باتلاق عمل‌ نمی‌کرد و جان زکریا را نمی‌گرفت.»