گسترش فضای امنیتی در دانشگاه خواجه نصیر؛ «عضویت در شبکه‌های اجتماعی ممنوع است»

پیش از این دانشجویان معترض با صدور بیانیه‌ای از همبستگی و اتحادشان برای ایستادگی مقابل سرکوب‌های امنیتی سخن گفته بودند

مقامات دانشگاه خواجه ‌نصیرالدین طوسی درتهران اعلام کردند که دانشجویان این دانشگاه در صورت عضویت در شبکه‌های اجتماعی خارجی با محکومیت‌های انضباطی مواجه خواهند شد. آنان همچنین دانشجویان را موظف کردند که برای تشکیل هرگونه گروه‌ مجازی با بیش از ۱۰۰ عضو مجوز قانونی کسب کنند.

اما این مقررات تازه وضع‌شده برای دانشجویان دانشگاه خواجه ‌نصیرالدین طوسی سرکوبگرانه و در تضاد کامل با آزادی بیان و حقوق شهروندی است و به نظر می‌رسد حتی با قوانین داخلی جمهوری اسلامی هم همخوانی ندارد.

امیررضا شاهانی، رییس دانشگاه خواجه نصیر تهران، دو هفته قبل در ماجرای اعتراض شماری از دانشجویان هوادار فلسطین و حماس در دانشگاه‌های آمریکا، در نامه‌ای به نماینده جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد، مدعی شد برای پذیرش دانشجویان اخراج‌شده آمریکایی آمادگی دارد. سوابق شاهانی حاکی از آن است که او از شاگردان مصباح یزدی بوده و به‌لحاظ سیاسی نزدیک به جبهه پایداری محسوب می‌شود.

در بیانیه دانشگاه خواجه نصیر آمده است: «براساس ضوابط و قوانین جدید دانشگاه صنعتی خواجه نصیر»، دانشجویان این دانشگاه «از عضویت در شبکه‌های مجازی غیرمجاز منع شدند» و «تشکیل گروه‌های دانشجویی بالای ۱۰۰ نفر» نیز «منوط به کسب مجوز از دانشگاه» است.

مقامات این دانشگاه در توجیه این دستورالعمل امنیتی، مدعی شدند که شماری از دانشجویان این دانشگاه از رسانه‌ها و فضای مجازی «سوءاستفاده» می‌کنند و «ضمن هتک حرمت افراد، مطالب و محتوای بسیار نامناسب در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند» و به همین دلیل «می‌بایست ایجادکنندگان گروه‌ها و کانال‌ها، تحت عنوان ادمین‌ها یا مدیران، کنترل و مراقبت شوند».

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

در این اطلاعیه همچنین آمده است که این مقررات با استناد به «تبصره‌های ۲، ۳ و ۷ ماده ۳۲ شیوه‌نامه انضباطی دانشجویی» تحت عنوان «تخلفات رایانه‌ای و مجازی» اعمال شده است. این درحالی است که وقوع چنین آیین‌نامه انضباطی تا پیش از انتصاب امیررضا شاهانی به‌ ریاست دانشگاه خواجه نصیر رسانه‌ای نشده بود تا به نظر برسد اقدام جدید نیز گامی دیگر در امنیتی کردن هرچه بیشتر دانشگاه‌های ایران برای سرکوب اعتراض دانشجویی و انتقاد از نظام جمهوری اسلامی است.

پیش از این در تاریخ ۳۰ فروردین‌ سال جاری هم کانال تلگرامی خبرنامه امیرکبیر،که اخبار سرکوب‌ها و بازداشت‌های دانشجویی را پوشش می‌دهد، از «ورود غیرقانونی ماموران امنیتی و نیروهای حراست به خوابگاه دانشگاه خواجه نصیر و تفتیش کمدها و اتاق‌های دانشجویان» خبر داده بود.

براساس این گزارش، سعید عابدپور، معاون حفاظت فیزیکی دانشگاه خواجه نصیر، همراه با احمد داووزاده، رییس امور خوابگاه، و رضا پوینده، سرپرست خوابگاه، بدون داشتن مجوز ورود رسمی به اتاق‌های دانشجویان وارد شدند و ضمن تفتیش بدنی، تمامی وسایل شخصی آنان را به‌بهانه مصرف سیگار جست‌وجو کردند.

خبرنامه امیرکبیر نوشته بود: «سرکوب در دانشگاه خواجه نصیر به حدی رسیده است که مزدوران در زندگی شخصی دانشجویان، اعم از فضای مجازی و حقیقی، سرک می‌کشند و برای تک‌تک رفتارهای دانشجویان جلسه کمیته انضباطی تشکیل می‌دهند. قبل از این و در طول خیزش زن زندگی آزادی هم دست‌کم در دو دانشگاه تهران و صنعتی امیرکبیر، نیروهای حراست و امنیتی بدون داشتن مجوز به حریم خوابگاه دانشجویی تعدی کرده بودند.»

همچنین چهارم اسفندماه سال گذشته، امیررضا شاهانی اعتراض دانشجویان به اعمال تفکیک جنسیتی در سالن غذاخوری ساختمان پردیس این دانشگاه را «بی‌اهمیت» خواند و تاکید کرد که این اعتراض‌ها موضوع تازه‌ای نیست.

شاهانی گفت: «چند دانشجو دور هم جمع شدند و جنجالی تحت عنوان تفکیک جنسیتی در سلف‌ها به‌ راه ‌انداختند. این موضوع موضوع جدیدی نیست و هیچ اتفاق تازه‌ یا تغییری در قانون و مقررات پردیس سیدخندان رخ نداده؛ فقط بوفه‌ای که قبلا وجود داشت حذف شده و ۱۵۰ صندلی هم به‌دلیل حذف بوفه اضافه شده است. نه‌تنها در این دانشگاه، بلکه در دانشگا‌ه‌های دیگر نیز غذاخوری خواهران و برادران از یکدیگر جدا است.»

این در حالی است که معترضان با صدور بیانیه‌ای در کانال تلگرامی دانشجویان پیشرو ادعاهای رییس دانشگاه را تکذیب کردند و با انتقاد از تلاش نیروهای حراستی برای سرکوب دانشجوان معترض اعلام کردند: «اگر می‌توانید جلو پیشروی ما را بگیرید، ما ادامه می‌دهیم.»

در ادامه این بیانیه آمده بود: «این را آویزه گوش خود قرار دهید؛ دانشجوی خواجه‌نصیر سرکوب‌شدنی نیست. هستیم بر عهدی که بستیم و این جنبش همچنان ادامه دارد. تجمع همکلاسی‌هایمان، بازتاب برابری‌طلبی عموم دانشجویان کشور است. این اقدام که یادآور روزهای آغازین شکستن حصار تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌های سراسر کشور و در ماه‌های ابتدایی انقلاب زن زندگی آزادی است، باید با حمایت همه‌جانبه دانشجویان در سراسر کشور همراه شود؛ حمایتی از جنس اعلام همبستگی و اتحاد.»