ترور صالح العاروری، معاون دفتر سیاسی حماس، و تعدادی دیگر از رهبران گردان‌های قسام در مقر اصلی حزب‌الله در حومه جنوبی بیروت به‌دست اسرائیل، حمله‌ای بود که در دو بعد ضربه وارد کرد: در بعد اول، این ترور ضربه به شخصیت العاروری و جایگاه عملیاتی‌اش در چارچوب جنبش حماس محسوب می‌شود؛ به‌ویژه اینکه اسرائيل اعلام کرده بود رهبران حماس را در هر نقطه از جهان هدف قرار می‌دهد. در بعد دوم، این حمله به محلی که حادثه در آن رخ داد، ضربه وارد کرد. زیرا حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان، پیش‌تر در ۱۴ آوریل، درباره هدف قرار دادن هر شهروند لبنانی، فلسطینی، سوری، ایرانی و یا شهروندان کشورهای دیگر که در لبنان اقامت دارند، هشدار داده و تاکید کرده بود حزب‌الله به هر رویداد امنیتی که در لبنان رخ دهد، با قدرت و بدون تردید پاسخ خواهد داد.

بنابراین، این رویداد می‌تواند حزب‌الله و اسرائیل را چه در مرز لبنان و اسرائیل و چه از طریق حملاتی که حزب‌الله علیه منافع یا شخصیت‌های اسرائیلی در داخل یا خارج از کشور انجام دهد، به سمت تشدید تنش‌ها سوق دهد.

در هر صورت، ترور صالح العاروی از چارچوب درگیری بین جمهوری اسلامی ایران و اسرائيل خارج نیست؛ به‌ویژه اینکه اسرائيل این اواخر حملاتش به رهبران حزب‌الله در سوریه و فرماندهان ارشد سپاه پاسداران ایران را افزایش داده است.

ترور صالح العاروری در قلب حومه جنوبی بیروت پیامی است مبنی بر اینکه مقر اصلی حزب‌الله مانند دمشق و مرزهای عراق و سوریه که در طول چند هفته اخیر، حملات بزرگ اسرائیل را شاهد بودند، از معادله نبرد غزه و پیامدهای آن خارج نیست. ترور رضی موسوی، مقام بلندپایه سپاه قدس در سوریه، یا حمله به مواضع متعدد در شهر بوکمال، واقع در منطقه مرزی بین سوریه و عراق که به کشته شدن چهار تن از اعضای حزب‌الله منجر شد، هم بخشی از همین راهبرد است.

از آنجا که ترور رهبران حماس در مقر حزب‌الله و در میان هواداران آن‌ها صورت گرفته، دشوار است که حزب‌الله به این حمله پاسخ ندهد؛ زیرا این سازمان نمی‌خواهد از سکوتش در قبال حمله اخیر به حومه جنوبی بیروت که میزبان رهبران و اعضای گروه‌های مختلف وابسته به ایران در منطقه است، چنین برداشت شود که اسرائيل موفق شده قواعد بازی را که از سال ۲۰۰۶ بر منطقه حاکم است، تغییر دهد.

تردیدی نیست که امنیت رهبران و اعضای گروه‌های مستقر در حومه جنوبی بیروت به قدرت حزب‌الله و توانایی آن برای حفظ اصول درگیری با اسرائیل متکی است؛ به‌ گونه‌ای که از هدف قرار گرفتن مناطق مسکونی جلوگیری شود. اما رویداد اخیر نشان داد که نبرد به شیوه‌های گوناگون، از جمله از طریق عملیات ویژه بیرون از نوار غزه، ادامه دارد.

سخنان سوم ژانویه حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان، در چهارمین سالگرد ترور قاسم سلیمانی، تا حدود زیادی تند خواهد بود*، حتی اگر محور مقاومت به رهبری تهران قصد ورود به یک جنگ را نداشته باشد. با این حال حزب‌الله که پیش از این هم فرماندهان بلندپایه‌ای چون عماد مغنیه را از دست داده، درست مثل جمهوری اسلامی ایران که قاسم سلیمانی، محسن فخری‌زاده و رضی موسوی را از دست داد، اکنون به‌خاطر صالح العاروری وارد جنگ نمی‌شود. بنابراین، تنها چیزی که ممکن است اتفاق بیفتد، تشدید تنش در جنوب لبنان و سوریه خواهد بود.

در فرجام باید به این نکته مهم اشاره کرد که ترور صالح العاروری برای گروه حماس که سه هفته پیش، آغاز عملیات «پیشگامان طوفان‌ الاقصی» در لبنان را اعلام کرد، ضربه‌ای سنگین محسوب می‌شود. البته هرگونه حرکت از جبهه لبنان با واکنش مستقیم اسرائیل مواجه خواهد شد که فراتر از قوانین تعامل با حزب‌الله است و شکی نیست که در این میان، لبنان هم از پیامدهای درگیری حماس و اسرائیل در خاکش در امان نخواهد ماند.

برگرفته از روزنامه النهارالعربی

* این مطلب پیش از سخنرانی سوم ژانویه نصرالله نوشته شده است. حسن نصرالله در سخنرانی خود، کشته‌شدن صالح العاروری را محکوم کرد، آن را «تجاوز ظالمانه اسرائیل» خواند و گفت: «این اقدام جنایتی بزرگ و خطرناک بود که نمی‌توانیم درموردش سکوت کنیم.»