امیرخان متقی، وزیر خارجه رژیم طالبان، یکشنبه، ۲۶ آذر (۱۷ دسامبر)، در همایشی در استان هرات گفت که آمریکا و متحدان آن از هیچ فعالیت نظامی در افغانستان حمایت نمی‌کنند. 

او گفت: «مردم و کشورهای جهان، به ‌شمول آمریکا و دیگر متحدانش، بارها به ما اطمینان داده‌اند که بعد از این در افغانستان از هیچ حرکت نظامی حمایت نمی‌کنند و نمی‌خواهند در افغانستان جنگ باشد.» 

جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود و جبهه آزادی به رهبری یاسین ضیاء، رئیس پیشین ستاد ارتش افغانستان، به حمله‌های چریکی علیه طالبان اقدام می‌کنند و تاکید دارند که حمله‌های خود را به مواضع این گروه تشدید کرده‌اند.

در تازه‌ترین نمونه، جبهه مقاومت ملی از دو حمله به نیروهای طالبان در استان‌های پروان و کاپیسا خبر داد و مدعی شد که تلفاتی بر جنگجویان طالبان وارد شده است.  

هر چند حمله‌های نظامی جبهه‌های مخالف طالبان در افغانستان، در مقیاس کلان انجام نمی‌شود، اما طالبان قادر به مهار همین حمله‌های محدود نیز نشده‌اند. در بیشتر موارد، طالبان درباره این حمله‌ها سکوت می‌کنند. 

در گزارش سه‌ماهانه آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، آمده است که مخالفان سیاسی طالبان همچنان پراکنده‌اند، اما برای به چالش کشیدن طالبان در مسائل داخلی و خارجی، «فعال‌تر» شده‌اند. او به نشست‌های اپوزیسیون در تبعید در مسکو، دوشنبه و وین اشاره کرد. با این حال، انتقاد شدیدی بر مخالفان طالبان وارد می‌شود که برای چگونگی مقابله با رژیم طالبان، هنوز به اجماع کامل نرسیده‌اند. 

رژیم طالبان از افزایش مقاومت نظامی در داخل و تجمعات مخالفان خود در خارج از افغانستان نگران‌اند. ملا یعقوب، وزیر دفاع طالبان، اوایل آذر تهدید کرد که مقاومت‌ علیه این رژیم سرکوب می‌شود و هشدار داد که به مخالفان این گروه «زیان» وارد خواهد شد.  

شیرمحمد عباس استانکزی، معاون سیاسی وزارت خارجه طالبان، نیز در واکنش به برگزاری نشست‌های مخالفان این گروه در دوشنبه و وین، گفت که این نشست‌ها با هدف «بدنام» کردن طالبان برگزار می‌شود. 

دو سال و چهار ماه از روی کار آمدن رژیم طالبان در افغانستان می‌گذرد. این گروه به انحصار شدید قدرت و نقض حقوق‌بشر، به‌ویژه حقوق زنان، متهم است. با گذشت هر روز، نارضایتی شهروندان افغانستان از این رژیم افزایش می‌یابد و طالبان نگران‌اند که شهروندان به عضویت جبهه‌های نظامی مخالف شان محلق شوند.  

از سوی دیگر، در افغانستان تحت حاکمیت طالبان، اینک گروه‌های متعدد تروریستی که تهدیدی برای امنیت منطقه و جهان‌اند، فعالیت دارند و طالبان نگران‌اند که کشورهای منطقه برای مقابله با این تروریست‌ها یا یا دفع تهدید آن‌ها، از نیروهای مخالف طالبان حمایت کنند.