برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد اعلام کرد که چهار میلیون نفر در افغانستان از جمله ۳.۲ میلیون کودک زیر پنج سال سوءتغذیه حاد دارند. 

در گزارش این سازمان که روز دوشنبه ۲۹ آبان (۲۰ نوامبر) منتشر شد، آمده است که بین ماه مه تا اکتبر، ۱۵.۳ میلیون نفر در افغانستان در شرایط ناامنی غذایی شدید قرار داشتند که حدود ۲.۸ میلیون نفرشان در مرحله ناامنی اضطراری غذایی بوده‌اند.

آمارهای بخش بهداشت و درمان افغانستان هم نشان می‌دهد که تنها در دو استان جنوبی این کشور، بیش از ۱۰۰ هزار کودک از جمله «۲۵ هزار کودک در ارزگان و ۸۰ هزار کودک در هلمند» به دلیل سوء‌تغذیه شدید در بیمارستان‌ بستری شده‌اند.

بر اساس این آمارها، از هر ۱۰ کودک زیر پنج سال در این دو استان، تقریبا یک کودک سوءتغذیه دارد.

در دو سال گذشته، هم‌زمان با تسلط طالبان بر افغانستان و کاهش کمک‌های خارجی به آن کشور، سطح فقر و بیکاری به اوج  رسید و هر روز به شمار جمعیت بدون پشتوانه غذایی افزوده می‌شود. بیکاری یکی از دلایل اصلی افزایش سطح فقر در افغانستان است. طالبان با فرمان‌های سختگیرانه هزاران زن کارمند را که بیشتر آنان نان‌آور خانواده بودند، از کار منع کردند. مردانی هم که قبلا در ادارات دولتی و نهادهای خارجی کار می‌کردند، اکنون شغلشان را از دست داده‌اند. 

در گزارش برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد آمده است که ۲۹.۲ میلیون نفرــ دوسوم جمعیت افغانستان‌ــ در سال ۲۰۲۳ به کمک‌های بشردوستانه چندبعدی نیاز دارند.

برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد گفت که این سازمان در ماه اکتبر با کمک‌های غذایی و نقدی اضطراری، حمایت‌های تغذیه‌ای، وعده‌های غذایی مدارس و فعالیت‌های معیشتی به ۴.۴ میلیون نفر در افغانستان کمک رسانده است.

به گفته سازمان‌های امدادی سازمان ملل متحد، در کنار افزایش سطح بیکاری و فقر، زمین‌لرزه‌های اخیر در غرب افغانستان و بازگشت هزاران مهاجر افغان از کشورهایی مانند پاکستان، ایران و ترکیه وضعیت انسانی در افغانستان را بیشتر از هر زمانی وخیم‌ کرده است. 

برنامه جهانی غذا می‌گوید به ۱۲۹ هزار نفر آسیب‌دیده از زلزله‌های استان هرات در غرب افغانستان کمک کرده است. این کمک‌ها عبارت بوده‌اند از توزیع غذای تقویتی بین ۱۰۳ هزار نفر و توزیع بیسکویت‌های غنی‌شده و مغذی بین ۲۶ هزار و ۲۰۰ نفر.  

ورود سیل‌آسای مهاجران افغان از پاکستان در ماه نوامبر یک بحران‌ انسانی دیگر برای افغانستان رقم زد. سازمان بهداشت جهانی هشدار داده است که افزایش بازگشت افراد آسیب‌پذیر احتمالا به جابه‌جایی‌های داخلی در مقیاس بزرگ و ناامنی غذایی شدید منجر خواهد شد.

در گزارش این سازمان آمده است: «تقریبا تمام آن‌هایی که به افغانستان بازگشته‌اند (۹۸ درصد) آسیب‌پذیر تلقی می‌شوند و در بدو ورود به کمک فوری نیاز دارند.»

در همین حال، بر اساس درخواست کنسرسیوم مرزی بین سازمانی انتظار می‌رود از ۱.۳ میلیون افغان فاقد مدرک ۶۵ درصد آن (۷۲۰ هزار نفر) به کمک‌های پس از ورود نیاز داشته باشند.

در چنین وضعیت بحرانی در افغانستان نیازها به کمک‌های بشردوستانه هر روز افزایش می‌یابد. با این حال فعالیت نهادهای امدادی در افغانستان به دلیل نبود یک حکومت قانونی و تحریم گروه طالبان محدود است و شماری از این نهادها کمک‌هایشان را به حداقل رسانده‌اند. 

زلزله هرات و اخراج گروهی مهاجران افغان از پاکستان و برخی کشورهای دیگر از جمله ایران و ترکیه در حالی صورت می‌گیرد که برنامه جهانی غذا در سال جاری به دلیل کمبود بودجه شدید، مجبور شد کمک به ۱۰ میلیون نفر را قطع کند.