اعضای خاندان سلطنتی انگلستان (بخشی از بریتانیا) استعفا می‌دهند؟ باور کردنش سخت است، اما حقیقت دارد. نمی‌توانم بگویم تقصیر آن‌هاست. زندگی آنها در راحتی مطلق می‌گذرد، امنیت و جاه و جلال دارند و قدری هم نمک فرهنگی که حوصله‌شان سر نرود (در اشاره به وظایف فرهنگی و خیریه آنها). هیچ چیز نیست که بخواهند و نداشته باشند: کاخ‌های متعدد، خدمتکار، امنیت ۲۴ ساعته؛ فقط مجسم کنید.

اما (هری و مگان) حق داشتند خواهان کناره‌گیری از وظایف سلطنتی‌شان باشند. در درجه اول، خاندان سلطنتی بیش از آن بزرگ شده است که برای آن‌ها نقش چندانی مانده باشد، چه برسد به اقوام دورتر خاندان ویندزور. شاهزاده هری به عنوان برادر کوچکتر ویلیام که می‌رود تا پادشاه انگلستان شود، حکم چرخ یدکی را بازی می‌کرد.

سوی دیگر ماجرا، ما رسانه‌ها هستیم. همه ما دست در دست هم، زندگی را برای آنها جهنم کرده‌ایم. درقضاوت تصمیم هری برای کناره‌گیری، باید ماجرای درگذشت مادرش، شاهزاده خانم دایانا، را نیز در زمانی که او کودکی بیش نبود، به خاطر بیاوریم. بله، رسانه‌ها در مرگ او نقش داشتند. به همین گونه، مگان هم حق دارد به کارزار نفرت‌پراکنی برخی نشریات علیه خود اعتراض کند. 

ستون نظرات خوانندگان درباره مگان تقریبا غیرقابل خواندن است: تبعیض نژادی آشکار، یا یا به طرز ناشیانه‌ای پنهان. قبول آن سخت است و او نمی‌خواهد یا مجبور نیست با آن‌ مداخلات، قلب واقعیات، مواضع نامربوط و نوشته‌های زننده، کنار بیاید. مگان و هری از برخی روزنامه‌ها شکایت کرده‌اند، اما این حرکت، رسانه‌ها را جری‌تر می‌کند. آن‌ها نمی‌توانند پیروز شوند.

بنا براین، از نقش خود در خاندان سلطنتی کناره‌گیری می‌کنند. این نخستین بار از زمان کناره‌گیری از تاج و تخت توسط ادوارد هفتم در سال ۱۹۳۶ است که فرد یا زوجی، از وظایف سلطنتی استعفا می‌دهد. ادوارد به خاطر «ازدواج با زن مورد علاقه» خود (خانم سیمسون، آمریکایی مطلقه) از پادشاهی کناره‌گیری کرد. فکر می‌کنم انگیزه مگان و هری هم عشق بوده باشد؛ عشق به یکدیگر و به پسرشان، آرچی. فکر می‌‌کنم قادر نبوده‌اند ضمن رویارویی با رنج این همه اهانت، کودکشان را بار بیاورند. فکر نمی‌کنم حضور در برخی مراسم سلطنتی و قدم زدن در باغ کاخ باکینگهام ارزش آن را داشته باشد. اما تضاد آن با ماجرای شاهزاده اندروی از خود راضی – که او هم از وظایف سلطنتی‌اش کناره گیری کرد – چشمگیر است.

مگان و هری دست به اقدامی جسورانه و مناسب زده‌اند. آنها بخش کوچک زندگی سلطنتیشان را مدرنیزه کرده‌اند. این روزها خاندان سلطنت کاری ندارد جز آن که خود را به امور خیریه مشغول کند و از آرمان‌های والا سخن بگوید. مگان و هری – به ویژه مگان – متوجه شده‌اند که چیزی جز «چهره‌ای پرآوازه» نیستند و به مشهور بودن‌شان مشهورند، و در مورد مگان، به دلیل آن که هنرپیشه موفقی بوده است. 

آن‌ها از نظر مالی مشکلی نخواهند داشت و مستقل از دربار، عایدی خود را خواهند داشت و در بازی‌های «اینویکتوس» و پروژه‌های جدید - احتمالا در کانادا و آفریقای جنوبی (و البته کشورهای مشترک المنافع) سرگرم خواهند شد. بنیاد ساسکس دوستان بسیاری خواهد داشت. دیگر به خاطر آنچه هستند، مورد حمله قرار نخواهند گرفت و اگر برخی از جنبه‌های محدودکننده موقعیتشان را تخطئه کنند، متهم نخواهند شد که اعضای «شایسته»‌ای در خاندان سلطنتی نیستند. آیا این زوج با کناره‌گیری از وظایف‌شان، القاب سلطنتی‌شان را هم از دست خواهند داد؟ باید دید؛ اما بسیار خوشبخت‌تر خواهند شد.