سعید پارسایی، همسر الهه محمدی، روزنامه‌نگار زندانی، از کارشکنی مسئولان زندان اوین در اعزام این روزنامه‌نگار به مراکز درمانی برای انجام سونوگرافی خبر داد.
به گفته سعید پارسایی، نزدیک به دو ماه است که پزشک زندان اوین، اعزام اورژانسی الهه محمدی را برای انجام سونوگرافی ثبت کرده؛ اما مقام‌های زندان از اعزام فوری او به مراکز درمانی ممانعت کرده‌اند. سعید پارسایی در این باره توضیح داده است: «در این مدت یک بار پس از اعزام، با وجود پنج بار هماهنگی خانواده با بیمارستان آپادانا و پزشک مربوطه، پزشک از ویزیت الهه خودداری کرد.»
در ادامه گزارش وضعیت این روزنامه‌نگار زندانی که در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر) منتشر شد، آمده است که مقام‌های زندان تلاش داشته‌اند بدون هماهنگی با زندانی و خانواده‌اش، او را به مرکز درمانی نامشخصی منتقل کنند که با مقاومت و مخالفت الهه محمدی، ناچار شده‌اند او را به زندان بازگرداند.
سعید پارسایی با اشاره به شرایط جسمانی الهه محمدی، به قطع تلفن‌های بند زنان زندان اوین نیز معترض شده و پرسیده است: «زنان زندانی بند نسوان چه فرقی با سایر زندانیان دارند که آخر هفته‌ها از شنیدن صدای پدر، مادر، همسر و فرزندانشان باید محروم باشند؟»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
همسر الهه محمدی از اختصاص فقط سه خط تلفن در بند زنان زندان اوین برای بیش از ۴۰ زندانی خبر داده است که این خطوط نیز دارای کیفیت نامناسبی است و با وجود اعتراض خانواده‌ها، مسئولان برای افزایش خطوط اقدام نکرده‌اند.
پارسایی گفته است که نگرانی و رنج زندانیان و خانواده‌های آنان برای مسئولان زندان اهمیتی ندارد و خانواده‌ها از چهارشنبه‌شب تا شنبه صبح، حدود ۶۰ ساعت از عزیزانشان در زندان بی‌خبر می‌مانند.
روزنامه شرق شنبه، ۴ شهریور (۲۶ اوت)، به نقل از محمدحسین آجرلو، همسر نیلوفر حامدی، دیگر روزنامه‌نگار زندانی، نوشت که روزهای چهارشنبه کیفیت تماس‌ها از بند زنان زندان اوین بسیار پایین‌تر از روزهای دیگر است و زمانی که زندانیان به مسئولان زندان اعتراض می‌کنند، در پاسخشان می‌گویند که چهارشنبه است و در این روز این پدیده رخ می‌دهد.
برخی از زنان زندانی به خانواده‌های خود گفته‌اند که قطع ارتباط تلفنی در روزهای پنجشنبه و جمعه فقط به‌قصد فشار روانی بر زندانیان رخ می‌دهد و مسئولان زندان هیچ دلیل روشنی در خصوص این محدودیت اعلام نمی‌کنند.
در ماه‌های گذشته، زندانیان زن آزادشده، بارها به موارد متعددی از مصادیق فشار و آزار روانی زنان زندانی سیاسی در زندان اوین اشاره کرده‌اند. محرومیت از تماس با خانواده، مشکلات بهداشتی و محرومیت از اعزام به مراکز درمانی، نمونه‌هایی از این موارد است.
