امیره نوره الفیصل در خلق یک مجموعه، با آسپری‌(Asprey)، یکی از قدیمی‌ترین خانه‌های مد و جواهرات لندن، همکاری کرده است.

مجموعه‌ای رنگارنگ از کیف‌های دستی کلاچ پوست تمساح که هرکدام نقوش گلدوزی‌شده بومی عربستان سعودی را بر خود دارند، نتیجه این همکاری مشترک است.

نقش‌و‌نگار روی کیف‌ها شامل نقوش محلی و تزئینات هندسی الهام گرفته‌شده از لباس‌های قبیله «بانو تمیم»، از منطقه نجد در پادشاهی عربستان سعودی است.

امیره که خود یک طراح جواهرات و بنیان‌گذار هفته مد عربستان است، در گفت‌وگو با نشریه نشنال می‌گوید برخی از طرح‌ها از پیش فروخته شده‌اند. بااین‌وجود، او اطمینان می‌دهد که تعداد بیشتری از این کیف‌ها در آینده در دسترس خواهد بود.

امیره نوره که ۹ سال پیش جواهرات نون (Nuun Jewels) را در پاریس راه‌اندازی کرد، می‌گوید از این‌که آسپری این پروژه را به کسی که پیش‌تر هرگز کیف‌دستی طراحی نکرده بود سپرد، «متعجب» شد.

او می‌گوید که رنگ‌های روشن این مجموعه از عشق عربستان سعودی به رنگ حکایت دارد، «معمولا [از ما] این تصویر از عبایه‌های سیاه وجود دارد، اما ما در خانه‌ها و زندگی‌هایمان بسیار رنگارنگ هستیم...کیف‌های دستی نمایانگر طراحی عربستان سعودی و بیانگر عشق من به معماری و هندسه، اما از دریچه چشمان یک زن مدرن، هستند.»

امیره نوره اغلب به زندگی قبیله‌ای اجداد سعودی‌اش اشاره می‌کند که به دلیل سبک زندگی عشایری خود در بیابان هرگونه دارایی را که ضروری نبود از بین می‌بردند. او می‌گوید: «این روحیه حذف حواشی غیرضروری، شیوه شروع طراحی من است، هرچند همواره رنگ و بافت وجود خواهد داشت. من اندکی در یافتن تعادل و تقارن در طراحی وسواس دارم.»

در حالی که مجموعه فعلی در لندن دوخته و تزئین شده است، مجموعه بعدی به دست زنان صنعتگر در عربستان سعودی گلدوزی خواهد شد.

این اتفاق پس از آن رخ داد که بابی گیل، مدیر خرده‌فروشی آسپری، شاهزاده خانم را در چند نوبت در حالی دید که قطعات طراحی‌شده خود را آویخته است و در ادامه شروع به دنبال کردن جواهرات نون در رسانه‌های اجتماعی کرد.

شاهزاده خانم نوره می‌گوید: «یک روز با هم ملاقات کردیم و او از من خواست که همکاری کنیم.»

او توضیح می‌دهد که شاهزاده‌های هندی در دهه ۱۹۲۰، صندوق‌هایی پر از سنگ‌های قیمتی را به خانه‌های جواهرات می‌بردند تا به سبک مدرن بازآفرینی شوند. امیره «خیلی خوش‌شانس بوده که به برخی از آن قطعات زیبا دسترسی شخصی پیدا کرده است»، چرا که در طول رونق صنعت نفت در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بسیاری از آن قطعات آن به نسل والدینش در خاورمیانه فروخته شد.

جواهرات او مجلل، اما پر از حال‌و‌هوای سرخوشی و بازیگوشی‌اند؛ مثلا حلقه‌ای از طلای رزگلد با سه الماس که الماس وسطی روی یک نوار لغزنده قرار دارد و می‌تواند از یک طرف بیرون بزند. او به شوخی و‌ جدی می‌گوید که الماس لغزنده روی حلقه علامتی برای شوهرش و نمایانگر حال‌و‌هوای خود اوست: «اگر کامل است که عالی. اگر الماس بیرون زده، با احتیاط نزدیک شوید!»

یکی از جواهرسازان که تحت تاثیر ایده‌های او قرار گرفته بود، از امیره برای گذراندن یک دوره کارآموزی طراحی دعوت کرد. او با ناراحتی به یاد می‌آورد: «مرد مسئول از آمدن یک شاهزاده خانم کوچک سعودی خیلی خوشحال نبود.»

اما او با مهارتی که در تشخیص سنگ‌های قیمتی باکیفیت داشت، دل مسئول را به دست آورد و او درنهایت امیره را به برخی از بهترین فروشندگان جواهرات در پاریس معرفی کرد.

سپس خانواده‌اش او را تشویق کردند تا تجارت جواهرات خود را در پایتخت فرانسه راه‌اندازی کند. او با اشاره به اینکه چگونه همه‌چیز در عربستان سعودی با گسترش سریع فرهنگی، روحیه رو به‌رشد و اعتماد به خود تغییر کرده است، می‌گوید: «خیلی خوش‌شانس هستم که از خانواده‌ای از زنان شاغل می‌آیم.»

این روزها امیره که در ریاض زندگی می‌کند، مدیر اجرایی دو شرکت است، یکی از آن‌ها شرکت The Art of Heritage است که بر بایگانی منسوجات، عکس‌ها و دیگر مصنوعات سعودی نظارت می‌کند. او همچنین بنیان‌گذار Adhlal است؛ یک شرکت مشاوره اجتماعی که برای کمک به جامعه طراحان در عربستان سعودی و برای هدایت اکوسیستمی خلاقانه، با توجه به تجربه خودش از طراحی در اروپا، ساخته شده است.

حدود ۸۰ درصد از قطعات نون سفارشی‌اند و برای مشتریانی عمدتا اهل خاورمیانه‌ ساخته شده‌اند.