در حالی که موج گرمای شدید در منطقه شمال غربی سوریه باعث رنج بسیار مردم شده است، جدال‌های بین‌المللی بر سر چگونگی ارسال کمک از طرف سازمان ملل همچنان ادامه دارد. بیش از شش میلیون نفر در این منطقه زندگی می‌کنند و بیشتر آن‌ها آوارگان جنگ داخلی محسوب می‌شوند و اغلب در چادرهایی زندگی می‌کنند که شرایط تاب آوردن گرمای شدید را ندارد. طبق آمار شبکه‌های آب و هوایی حداکثر دمای ادلب در روزهای پیش رو بین ۳۸ تا ۴۰ درجه خواهد بود. به گزارش روزنامه «الشرق الاوسط»، افزایش گرما باعث شده باتری‌های تامین‌کننده انرژی خورشیدی در برخی چادرها منفجر شود و در نتیجه، این چادرها آتش گرفته‌اند و هشت شهروند غیرنظامی از جمله سه زن و دو کودک آسیب دیده‌اند.
اما با وجود این شرایط وخیم، همچنان مشکلاتی در ارسال کمک وجود دارد. جواز شورای امنیت برای ارسال کمک از خاک ترکیه روز دوشنبه منقضی شد و وتوی روسیه باعث شد پیشنهاد تمدید ۹ ماهه که برزیل و سوئیس تهیه کرده بودند، تصویب نشود. در غیاب جواز شورای امنیت، ارسال کمک تنها با اجازه دولت رسمی سوریه، یعنی حکومت بشار اسد در دمشق، ممکن است. دمشق روز پنجشنبه در نامه‌ای به سازمان ملل، این اجازه را برای مدت زمان شش ماه صادر کرد، اما شرایطی تعیین کرده است که مورد قبول سازمان ملل نیست. مسئولان این سازمان روز جمعه ایراداتی به نامه دولت سوریه گرفتند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، اداره هماهنگی مسائل بشردوستانه سازمان ملل در نامه‌ای به شورای امنیت به «دو شرط غیر قابل قبول» در نامه سوریه اعتراض کرده است. اداره هماهنگی در عین حال تاکید کرد که «اجازه دولت سوریه می‌تواند بنیانی برای انجام قانونی عملیات بشردوستانه فرامرزی از طریق مرز باب الهوی» باشد. با این حساب، استفاده از این ایستگاه مرزی ترکیه و سوریه برای ارسال کمک به مناطق شمال غربی سوریه که از سال ۲۰۱۴ ادامه داشت و در روز دوشنبه متوقف شد، می‌تواند دوباره از سر گرفته شود.
دو شرطی که دمشق تعیین کرده است از این قرارند: اینکه سازمان ملل با گروه‌هایی که برچسب «تروریستی» خورده‌اند ارتباط نداشته باشد و همین‌طور اینکه توزیع کمک تحت نظر کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر سوریه صورت بگیرد. اما اداره هماهنگی با هر دو شرط مخالفت و تاکید کرد: «سازمان ملل و شرکای آن می‌بایست بر حسب نیازهای عملیاتی با طرفین مربوطه دولتی و غیردولتی تماس بگیرند و این امر شرط دستیابی به برقراری ایمن و به موقع به شهروندان غیرنظامیِ نیازمند است و همگام با قانون بشردوستانه بین‌المللی است.» این دفتر در ضمن تاکید کرد که «استقلال سازمان ملل» اجازه نمی‌دهد این عملیات زیر نظر صلیب سرخ و هلال احمر انجام شود و چنین شرطی از نظر عملی هم ممکن نیست چون این سازمان‌ها در منطقه مورد نظر حضور ندارند.
دمشق در ضمن گفت ارسال کمک باید «در همکاری و هماهنگی کامل با دولت سوریه» انجام شود. اما دفتر هماهنگی سازمان ملل تاکید کرد: «سازمان ملل باید برای شفافیت‌سازی در مورد هرگونه شیوه جدید ارسال کمک بشردوستانه در شمال غربی سوریه گفت‌وگو کند. هر شیوه جدیدی که به کار بسته شود نباید بر بی‌طرفی (کمک تنها بر مبنای نیاز)، غیرجانبداری و استقلال عملیات بشردوستانه سازمان ملل تاثیر بگذارد.»
مناطق شمال غربی سوریه عموما در اختیار دو گروه‌اند: ارتش ترکیه و گروه‌های اپوزیسیون سوریه که از آن‌ها حمایت می‌کند؛ و دولت «انقاذ» (رستگاری) که گروه‌های اسلام‌گرای منشعب از القاعده آن را ایجاد کرده‌اند و نواحی وسیعی در استان ادلب را در اختیار دارد. دمشق می‌کوشد این مناطق را پس بگیرد و بیم آن می‌رود که بخواهد با قطع کمک‌های سازمان ملل که به شش میلیون نفر مردم این منطقه رسانده می‌شود، خود را به این هدف نزدیک کند.
قطع ارسال کمک‌ها در روز دوشنبه و وتوی روسیه در روز سه‌شنبه هنوز اثر فوری نداشته است، چون سازمان ملل از قبل کمک‌هایی را ذخیره کرده بود که در حال حاضر از آن‌ها استفاده می‌شود. اما معلوم نیست این کمک‌ها تا چه زمانی دوام بیاورند.
به گزارش «الشرق الاوسط»، خانواده‌های اردوگاه‌های پناهندگی در شمال غرب سوریه از شیوه‌هایی مثل خیس کردن ملافه‌های خود برای مقابله با گرما استفاده می‌کنند چرا که استفاده از پنکه‌هایی که با باتری خورشیدی کار می‌کنند به‌دلیل خطر انفجار متوقف شده است. بسیاری از خانواده‌ها نیز زیر درختان زیتون منطقه پناه گرفته‌اند.
