«تئاتر باله آمریکایی» در فصل تابستان ۲۰۲۳، در خانه اپرای متروپولیتن، نخستنن نمایش یک شاهکار مدرن و سه تا از محبوب‌ترین باله‌های داستانی تمام ادوار را در نیویورک به نمایش می‌گذارد.
شب افتتاحیه فصل تابستانی تئاتر باله آمریکا در نیویورک پر از ستاره های مشهوری بود که برای آغاز فصلی پر از رقص لحظه‌شماری می‌کردند.
کیتی هولمز، بازیگر و کارگردان آمریکایی و همسر سابق تام کروز، جولیان هاف، رقصنده آمریکایی، میک جگر، خواننده افسانه‌ای راک، همراه با دوست دخترش ملانی همریک، میتسی کوپلند و بتسی مک براید، از بالرین‌های مشهور، از ستاره‌های مهمان در شب افتتاحیه بودند.
کنگره، در سال ۲۰۰۶، تئاتر باله آمریکایی، یا به‌اختصار ABT، را «شرکت باله ملی آمریکا» نام‌گذاری کرد. این تئاتر در سال ۱۹۳۹ با هدف حفظ و ارائه رپرتوار غنی باله کلاسیک و همچنین سفارش آثار جدید از طراحان برجسته و استثنایی رقص معاصر تاسیس شد. فصل تابستان امسال، اولین فصل برای کارگردان هنری جدید تئاتر باله آمریکا سوزان جافه است. او قول داده است که این ماموریت را به بهترین شکل ممکن انجام دهد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به گزارش آبزرور، نمایش «مثل آب برای شکلات» از طراح رقصی که دو بار برنده جایزه تونی شده است- کریستوفر ویلدون- بدون شک نقطه برجسته این فصل است.
اولین اجرای جهانی این باله جدید، که در سه پرده اجرا میشود، روز ۲ ژوئن ۲۰۲۲ در رویال اپرا هاوس در کاونت گاردن لندن بود.
نمایش «مثل آب برای شکلات» از رمان پرفروش لورا اسکویول، نویسنده مکزیکی، با همین نام الهام گرفته است. کسانی که رمان را خوانده‌اند ممکن است تعجب کنند که چگونه این داستان به رقص ترجمه شده است، زیرا که داستان حول آشپزی و غذا می‌گردد.
ویلدون مجبور بود از مضامین مربوط به آشپزی عقب‌نشینی کند و روی بخش‌هایی تمرکز کند که به‌راحتی با رقص و حرکت قابل‌انتقال به تماشاگر است، مانند روابط پیچیده خانوادگی و روابطه عاشقانه پرشور شخصیت‌های داستان.
در چهار اجرای اول نمایش، قطعه اصلی تالبوت را آلوندرا د لا پارا، اولین زن مکزیکی رهبر اکستر حرفه‌ای در شهر نیویورک، رهبری خواهد کرد.
پس از اجرای «مثل آب برای شکلات»، سه اثر کلاسیک دیگر در فصل تابستان نمایش داده میشود.
اول از همه، باله ژیزل، یکی از قدیمی‌ترین باله‌های کلاسیک که پیوسته اجرا میشود و یکی از چالش‌برانگیزترین باله‌ها است، در روزهای ۳ تا ۸ ژوییه به نمایش در خواهد آمد. این نمایش الهام‌گرفته از نوشته‌های ماورای‌طبیعی هاینریش هاین و ویکتور هوگو، نخست «Giselle, ou les Wilis» نام داشت. داستان مرگ ژیزل در اثر دل‌شکستگی و سپس پیوستن به ارواح زنانی است که برای انتقام‌گیری از مردان، آن‌ها را به رقصیدن تا سر حد مرگ وادار می‌کنند.
اولین نمایش جهانی اثر اصلی با طراحی ژان کورالی و ژول پرو در تئاتر آکادمی سلطنتی موسیقی پاریس در ۲۸ ژوئن ۱۸۴۱ با هنرنمایی کارلوتا گریسی در نقش ژیزل برگزار شد.
نمایش بعدی این فصل «دریاچه قو» (۱۰ تا ۱۵ ژوییه) است که کلاسیک دیگری از قرن نوزدهم است. بر اساس داستان‌های فولکلوریک و عامیانه روسی و آلمانی، داستان ماجرای اودت را روایت می‌کند: شاهزاده خانمی که با نفرین جادوگری شیطانی به قو تبدیل شده است. این باله را در اصل جولیوس ریزینگر در سال ۱۸۷۷ برای باله بولشوی طراحی کرد، اما احیای پتیپا و لو ایوانف برای باله امپراتوری در سال ۱۸۹۵ بود که مورد تحسین مثبت منتقدان قرار گرفت و موفقیتی بین‌المللی به دست آورد.
آهنگ اصلی آهنگ‌ساز پیتر ایلیچ چایکوفسکی برای دریاچه قو از موسیقی آدام برای ژیزل الهام گرفته است.
در پایان فصل نمایش امسال، «رومئو و ژولیت» (۱۸ تا ۲۲ ژوییه) روی صحنه خواهد رفت. این باله قرن بیستمی بر اساس نمایشنامه ویلیام شکسپیر ساخته شده است. موسیقی سرگئی پروکوفیف در اصل در سال ۱۹۳۵ ساخته شد، اما این باله تا سال ۱۹۳۸ نمایش داده نشد. نمایشی که همه ما آن را می‌شناسیم و دوست داریم، نخستین نمایش جهانی خود را در رویال باله در لندن در سال ۱۹۶۵ با رقص رودلف نوریف و مارگو فونتین و طراحی رقص کنت مک میلان اجرا کرد.
در تابستان امسال، همه نوع عاشقانه‌ای روی صحنه خواهد رفت: از عشق‌های ممنوع و نافرجام گرفته تا عشاق نیمه‌مرده، کاملا مرده، تقابل عاشقانه گونه‌های متفاوت، و تلاقی ستاره‌ها. همچنین، جادو و زیبایی و رقص درجه یک نیز عناصری جدانشدنی در این تابستان‌اند.
