فخری خوروش، بازیگر سینما و تئاتر، روز شنبه بیستم خرداد، در سن ۹۴ سالگی در لس‌آنجلس آمریکا درگذشت. او متولد دهم خرداد ۱۳۰۸ در کرمانشاه بود.
خوروش از سال‌ها پیش به دلیل اقامت فرزندانش در آمریکا، در این کشور سکونت داشت و هیچ فعالیت سینمایی نداشت. او آخرین بار سال ۱۳۸۴ در فیلم «یک بوس کوچولو» مقابل دوربین بهمن فرمان‌آرا نقش‌آفرینی کرد. خوروش پس از آن از ایران مهاجرت کرد و از تئاتر و سینمای ایران دور ماند.
این هنرمند پیشکسوت تئاتر و سینما از سال ۱۳۳۴ با بازی در فیلم «برای تو» به کارگردانی صادق بهرامی وارد عرصه سینما شد و پس از آن در دست‌کم ۴۰ فیلم سینمایی دیگر بازی کرد. خوروش بین سال‌های ۱۳۳۹ تا ۱۳۵۶ در تله‌تئاترهای بسیاری هم حضور داشت.
او در پاسخ به این پرسش که اگر به گذشته برگردد، از میان سینما، تئاتر و تلویزیون کدام را انتخاب می‌کند، گفته بود: «من ۱۰۰ درصد باز هم تئاتر کار می‌کنم، چون تئاتر زندگی است. تئاتر هنر ارزنده‌تری است و همه دنیا هم این را می‌دانند. یک بازیگر در تئاتر اختیارات بیشتری دارد. در تئاتر وقتی من به عنوان یک بازیگر زن پا روی سن می‌گذارم، دیگر ملکه صحنه‌ام و وقتی هم یک بازیگر مرد پا روی سن می‌گذارد، او پادشاه صحنه است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پرویز پرستویی، بازیگر سینما، در اینستاگرام خود فخری خوروش را هنرمندی تکرارناشدنی نامید و نوشت که این «هنرمند پیشکسوت تئاتر و سینما که سال‌ها در غربت زندگی می‌کرد، روز شنبه ساعت ۸:۳۰ صبح به وقت لس‌آنجلس» درگذشت.
خوروش در فاصله سال‌های ۱۳۳۹ تا ۱۳۸۱ در سریال‌های تلویزیونی مختلفی هم نقش‌آفرینی کرد که از مشهورترین آن‌ها «سریال امیرکبیر» است که در آن نقش مهد علیا، مادر ناصرالدین شاه قاجار، را داشت. سریال‌های «امام علی» و «پهلوانان نمی‌میرند» نیز از معروف‌ترین مجموعه‌هایی‌اند ست که او در آن‌ها بازی کرده است.
«مستشار جزیره» در سال ۱۳۳۵، «لات جوانمرد» در سال ۱۳۳۷، و «لات جوانمرد» در همان سال از اولین فیلم‌های بلند کارنامه خوروش بودند. او در دهه ۴۰ با فیلم‌هایی چون «آقای هالو»، و در دهه ۵۰، با «نفرین»، «شازده احتجاب»، «بی‌قرار»، «شطرنج باد» و «سوته‌دلان» با فیلمسازانی چون ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی، علی حاتمی، محمدرضا اصلانی و ایرج قادری همکاری کرد.
خوروش در دهه ۶۰، فیلم‌هایی چون «دادا» به کارگردانی ایرج قادری و «زخمه» ساخته خسرو ملکان را روی پرده داشت؛ اما در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ فقط در شش فیلم از جمله «بگذار زندگی کنم» دیده شد.
