قرص‌های «امنیتی» داخل کیک‌های ایرانی

وزیر بهداشت ایران می‌گوید ماجرای جاسازی قرص‌ در کیک‌ها امنیتی‌ است

  دبیرکل کانون صنایع غذایی کشور: «در دوازده برند کیک و کلوچه کشور قرص وجود داشته است»  - عکس از رسانه‌های اجتماعی

ماجرا از چند روز پیش شروع شد؛ پیدا شدن قرص‌های مشکوک در کیک‌‌‌ها و کلوچه‌هایی که مسیر آن‌ها بوفه‌های مدارس در چندین شهر کشور بود. ۱۸ دانش آموز در شهر «ارومیه» در اثر استفاده از این کیک‌ها به بیمارستان رجوع کرده‌اند و تعداد دیگری از دانش‌آموزان نیز در « اشنویه»، «سردشت » و «پیرانشهر» پس از خوردن این میان‌وعده‌ای غدایی در مدرسه، به دلیل مسمومیت روانه بیمارستان شدند. حتی خبر آمد که این خوراکی‌های آلوده به قرص‌های مشکوک، به استان‌های  «کهگیلویه و بویراحمد» و «چهارمحال و بختیاری» حتی شهر «عسلویه» هم رسیده است. 

خبرگزاری مهر هم نوشت که  «کیک های حاوی قرص» در استان مازندران و شهر آمل مشاهده شده است و  دانشگاه علوم پزشکی کردستان هم  دراطلاعیه‌ای تایید کرده است که در این استان نیز  داخل کیک‌ها قرص‌های مشکوکی پیدا شده است. رئیس شبکه بهداشت و درمان «لامرد» در استان فارس هم مشاهده کیک‌های آلوده به قرص را در آن منطقه تایید کرده است.

پس از اظهارنظرهای گوناگون از مسئولینی که به هر نحو با این ماجرا سروکار داشتند، وزیر بهداشت کشور گفته است که ماجرای کیک‌های آلوده به قرص یک موضوع «امنیتی» ا‌ست.

«سعید نمکی» درباره‌ آخرین وضعیت پیگیری پرونده کیک‌های آلوده گفت: «این موضوع یک بحث امنیتی است و وزارت بهداشت با همکاران امنیتی و اطلاعاتی در حال ردیابی شبکه‌های آن هستند». به گفته وزیر بهداشت دولت حسن روحانی، «گروهی به شکل سازمان یافته برای تخریب اذهان عمومی و فلج کردن صنعت موفق مواد غذایی کشور به ویژه صنعت کیک و شکلات مملکت اقدام کرده‌اند.»

محمد حسین قربانی، نماینده مجلس شورای اسلامی، نیز  گفت: «کمیسیون بهداشت و درمان مجلس دوشنبه در جلسه‌ای با حضور مسئولان مربوطه ابعاد موضوع وجود قرص در کیک‌های بسته‌بندی شده را بررسی خواهد کرد.»

 حسین اشتری، فرمانده نیروی انتظامی ایران، هم با اشاره به موضوع «کیک‌های آلوده» گفته است که «نیروی انتظامی در این خصوص ورود پیدا کرده و بزودی نتایج تحقیقات اطلاع رسانی خواهد شد.»

پیش از این اظهارنظرها، برخی از مسئولان نظرات مختلفی درباره این «قرص‌های امنیتی» بیان کرده بودند. «محمد بلوچ‌زهی»، بخشدار نیک‌شهر، در گفت‌وگو با خبرنگار روزنامه ایران گفته بود: «مردم این کیک‌ها را از مغازه‌ها خریداری نکردند و در مغازه‌ها هیچ نمونه‌ای که محتوی قرص باشد پیدا نشده است.» این مقام مسئول اما تایید کرده است که «مغازه‌ای در چابهار هشت هزار بسته کیک حاوی قرص داشته و پلمب شده است.»

از سوی دیگر، «کاوه زرگران»، دبیرکل کانون صنایع غذایی کشور، مشخصا تایید کرده است که «در ۱۲ برند کیک و کلوچه کشور قرص وجود داشته است.» زرگران هم‌چنین مدعی شده است که «چند ماه پیش در ترکیه» نیز «مانند همین اتفاقی که امروز ما در ایران شاهد آن هستیم» رخ داده است، نکته‌ای که گویا رد دیگری از امکان «امنیتی» بودن این قرص‌ها‌ست. زرگران هم‌چنین در خصوص چگونگی قراردادن قرص در داخل کیک‌ها گفته است: «بیشتر دستگاه‌های بسته‌بندی از چسب‌های حرارتی استفاده می‌کنند. این افراد نیز پس از باز کردن بسته‌های کیک از محل چسب پس از قراردادن قرص با استفاده از حرارت دوباره بسته‌بندی می‌کنند».

کاوه زرگران  که عضو «اتاق بازرگانی» هم هست، در خلال سخنانش به نکته دیگری نیز اشاره دارد که احتمالا، بخش تامل‌برانگیز ماجراست. او می‌گوید: «بیشتر کیک‌های آلوده به قرص در مناطق محروم کشف شده است.» 

هرچند این مقام مسئول به توزیع گسترده این کیک‌های آلوده در مناطق محروم و شهرهای کوچک کشور اشاره می‌کند، اما او نیز هم‌چون وزیر بهداشت، تاکید خود را بر مشکلات موجود در صنعت «کیک و شکلات» معطوف می‌کند و ادعا می‌کند که «این کار سازمان یافته بوده و با برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری خاصی صورت گرفته است. از طرف دیگر به این نتیجه رسیدند که این جاگذاری قرص خارج از شبکه پخش کارخانجات رخ داده است، برای همین در شهرهای بزرگ ما گزارشی در این خصوص نداشتیم در واقع این اتفاق زمان پخش ثانویه رخ داده است.»

مسعود زاهدیان، رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر، اعلام کرده بود که آن قرص‌ها ماده مخدر نیست و قرص «هیوسین» است؛ دارویی که برای تسکین دردهای مرتبط با دستگاه گوارش و دردهای شکمی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این ماجرا می‌تواند بنا به ادعای مقامات جمهوری اسلامی ابعاد امنیتی داشته باشد و به تعبیری، «دست‌های پشت‌پرده» در «جاسازی» این قرص‌ها نقش داشته است، اما تکذیب‌ها و تاییدهای مسئولان  وتعلل در رسیدگی به ماجرا، و یا حتی شرح روایتی یک‌دست از ماجرا برای شهروندان، نه تنها آن‌ها را از نگرانی خارج نمی‌کند، بلکه بر گمانه‌های مختلفی دامن می‌زند که حتی بیشتر از یک موضوع «امنیتی»، آسودگی و آرامش را از شهروندان می‌رباید. 

بیشتر از