مسمومیت دختران دانش‌آموز در ایران همچنان ادامه دارد و روز یکشنبه، ۲۷ فروردین (۱۶ آوریل)، نیز مانند روزها و هفته‌های پیش، دانش‌آموزان در دست‌کم شش استان ایران، به دلیل مسمومیت به مراکز درمانی منتقل شدند.
در بابلسر در استان مازندران، شماری از دانش‌آموزان دبیرستان دخترانه امانت با ارسال ویدیوهایی برای ایندیپندنت فارسی، خبر دادند که دختران این مدرسه و نیز دبیرستان هاجر، در روز یکشنبه دچار مسمومیت شدند.
یکی از دانش‌آموزان مسموم این مدرسه چنین توضیح می‌دهد: «در کلاس درس بودیم که ناگهان بویی بسیار بد را حس کردیم و در ادامه دچار سردرد و نفس‌تنگی شدیم. یکی از معلم‌ها و ناظم مدرسه‌مان نیز همان زمان حالشان بد شد و در نتیجه همه به حیاط مدرسه رفتیم و دیدیم بقیه بچه‌ها هم بدحال هستند. نمی‌دانم منشا این مسمومیت چه بود، اما حس کردیم یک گاز یا چیزی شبیه به آن وارد محیط کلاس‌ها شده است. جالب اینکه مدیر مدرسه‌مان هم از صبح غیبت داشت و در فاصله کمی، نیروهای امنیتی و آمبولانس‌ها وارد حیاط مدرسه شدند.»
او با اشاره به اینکه حدود ۲۰ نفر از دانش‌آموزان این مدرسه در مراکز درمانی، از جمله بیمارستان اصلی شهر، بستری شده‌اند، گفت دیگر می‌ترسد به مدرسه برود و همکلاسی‌هایش نیز می‌گویند تا زمانی که خطر مسمومیت دانش‌آموزان رفع نشود، در کلاس‌های درس حاضر نخواهند شد.
یکی از اولیای دانش‌آموزان نیز به ایندیپندنت فارسی گفت دو مامور لباس‌شخصی، پس از حضور در مدرسه، دستگاه ضبط فیلم‌های دوربین مداربسته دبیرستان را با خود بردند و در جواب خانواده‌ها که می‌گفتند همینجا فیلم‌ها را بررسی کنید، اعلام کردند همه دوربین‌ها قطع و خراب است.
بر اساس ویدئوهای منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی، دختران دانش‌آموز دو مدرسه «طلوع اسلام» در محله نارمک و «ستایش» در محله خلیج فارس تهران نیز در این روز دچار مسمومیت شدند و سراسیمه از کلاس‌های درس بیرون آمدند.
سپس با تجمع خانواده‌ها مقابل این دو مدرسه، شعارهایی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران سر داده شد و اولیای دانش‌آموزان، مسئولان حکومت را مقصر اصلی این مسمومیت‌ها معرفی کردند.
در ادامه، ویدیوهای دیگری نیز در این روز از مسمومیت دختران دانش‌آموز در مدرسه علی ناصری در هرسین استان کرمانشاه، مدرسه قاسم سلیمانی در کرج، دبیرستان معراج در اردبیل، مدرسه دخترانه طراوت در ارومیه و هنرستان دخترانه مهر پروین در سرپل‌ذهاب، در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.
با اینکه شماری از فعالان فرهنگی در ایران، نمایندگان مجلس و مقام‌های وزارت بهداشت، در بهمن و اسفند ماه سال گذشته خورشیدی، پخش شدن مواد سمی در مدارس و مسمومیت دختران دانش‌آموز را تایید کرده بودند، مقام‌های حکومتی اینک با تغییرموضعی عجیب، این مسمومیت‌ها را تکذیب می‌کنند و می‌گویند «ناشی از شیطنت و دروغ بچگانه» دانش‌آموزان است.
این در حالی است که بهرام عین‌الهی، وزیر بهداشت، ۹ اسفند ۱۴۰۱ گفت: «مجموع تحقیقات نشان داد که نوعی سم خفیف باعث ایجاد مسمومیت دانش‌آموزان شده است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
علیرضا منادی سفیدان، رئیس کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس، نیز اعلام کرده بود نتایج بررسی‌های ۳۰ متخصص وزارت بهداشت نشان می‌دهد که در سم منتشرشده در مدارس، گاز نیتروژن وجود داشته است، و کمیته علمی وزارت بهداشت نیز به‌کارگیری یک «ماده محرک تحریک‌کننده عمدتا استنشاقی» را در این مسمومیت‌ها تایید کرده بود.
همچنین، محمدرضا هاشمیان، فوق‌تخصص بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان مسیح دانشوری، نیز گفت گازهایی که برای مسموم کردن دانش‌آموزان استفاده می‌شود، «ترکیبی» است و دسترسی به آن‌ها «برای افراد عادی امکان‌پذیر نیست».
با گذشت چندین ماه از آغاز مسمومیت دانش‌آموزان مدارس دخترانه در ایران، این روند همچنان ادامه دارد و از کنترل، پیشگیری و پایان، یا معرفی عاملان آن هنوز خبری نیست و سلامت و امنیت دختران دانش‌آموز ایرانی همچنان در خطر است.
عصر شنبه، ۲۶ فروردین، خانواده‌های دانش‌آموزان در دو شهر مهاباد در آذربایجان غربی و شاهین‌شهر در اصفهان، با برگزاری تجمع‌های اعتراضی و سر دادن شعار «حکومت بچه‌کش، نمی‌خوایم نمی‌خوایم»، به ادامه مسمومیت‌های گسترده و زنجیره‌ای دختران دانش‌آموز اعتراض کردند.
روز یکشنبه نیز جمعی از والدین دانش‌آموزان در تاکستان، واقع در استان قزوین، در نامه‌ای که در کانال تلگرامی شورای صنفی فرهنگیان منتشر شد، خطاب به فرماندار تاکستان، مدیر آموزشوپرورش استان قزوین و مدیر آموزشوپرورش تاکستان، به گسترش مسمومیت‌های عمدی دختران دانش‌آموز در این شهر اعتراض کردند و نوشتند: «اگر مسمومیت با گاز شیمیایی را تکذیب می‌کنید، پس توضیح دهید بنا بر چه دلیلی فرزندان ما دچار بی‌حالی، سردرد، سرفه و تنگی‌نفس شده و به بیمارستان منتقل شده‌اند؟ چه بلایی باید بر سر فرزندان ما بیاید تا شما به نتیجه قطعی برسید که دانش‌آموزان با گاز شیمیایی مسموم شده‌اند؟ آیا از نظر شما حمله شیمیایی به مدرسه و به خطر افتادن جان دانش‌آموزان، اتفاق خاص محسوب نمی‌شود؟ شما که حمله شیمیایی به مدرسه را یک شیطنت بچه‌گانه قلمداد می‌کنید، چگونه سلامت فرزندان ما را در مدرسه تضمین می‌کنید؟ توصیه می‌کنیم به جای تکذیب اصل ماجرا، به دنبال پیدا کردن عاملان ایجاد مسمومیت‌ها باشید.»
