یک روز پس از انتشار بیانیه دفتر معاونت سازمان ملل در افغانستان (یوناما) که لحنی تند و هشداردهنده داشت، ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، روز چهارشنبه ۲۳ فروردین اعلام کرد که ممنوعیت کار زنان در دفاتر سازمان ملل در افغانستان نه به تمسخر گرفتن فعالیت‌های این سازمان که خواسته خانواده‌های افغانستانی است. 

یوناما در بیانیه روز سه‌شنبه ۲۲ فروردین، هشدار داده بود که در صورت ادامه ممنوعیت اشتغال زنان، ممکن است فعالیت‌های این سازمان در افغانستان به حالت تعلیق درآید یا قطع شود و در این صورت، مسئولیت پیامدهای ناگوار آن بر زندگی میلیون‌ها انسان در افغانستان به گردن رهبران گروه طالبان است.

ذبیح‌الله مجاهد در پاسخ به این بیانیه گفت که مسئولیت وضعیت دشواری که مردم افغانستان با آن مواجه‌اند، نه بر دوش حاکمان طالبان که به عهده کشورهایی است که با وضع تحریم‌های مالی و بانکی، رکود اقتصادی در این کشور را سبب شده‌اند. او در این بیانیه، تلویحا به سازمان ملل متحد گفت که به جای تلاش برای رفع ممنوعیت کار زنان و ادامه کار آنان در دفاتر سازمان ملل در افغانستان، تحریم‌ها را از سر گروه طالبان بردارد.

سخنگوی طالبان تصریح کرد: «در شرایط افغانستان، لازم است کشورهای عضو سازمان ملل مشکل بلوکه شدن دارایی‌های افغانستان، تحریم‌ بانک‌ها، ممنوعیت سفر رهبران طالبان و سایر محدودیت‌ها را هرچه زودتر رفع کنند تا افغانستان در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی و امنیتی پیشرفت کند.»

یوناما در بیانیه اخیرش اعلام کرده بود که ممنوعیت اشتغال زنان در دفاتر سازمان ملل خلاف قوانین و منشور این سازمان است و به این دلیل، سازمان ملل نمی‌تواند به کار با چنین شرایطی ادامه دهد. رئیس یوناما به تمام کارکنان افغان اعم از زن و مرد دستور داد تا ماه مه که بررسی‌های یوناما در مورد چگونگی ادامه کار در افغانستان به پایان می‌رسد، در خانه بمانند.

یوناما در این بیانیه تصریح کرد که تبعیض جنسیتی در دفاتر سازمان ملل، با اهداف و اصول این سازمان در تضاد است اما طالبان گفته‌اند که این تصمیم طالبان، «نه تبعیض است و نه تمسخر ماموریت سازمان ملل». آن‌ها ادعا کرده‌اند که خانه‌نشینی زنان و ممنوعیت کار آن‌ها در بیرون، «با در نظر گرفتن مصالح دینی، فرهنگی و مذهبی افغانستان انجام شده و موضوعی ارزشمند برای خانواده‌های افغانستان است.»

طالبان پیش از این نیز مدعی شده بودند که منع تحصیل دختران بالاتر از کلاس ششم خواست خانواده‌های افغانستان و فرهنگ این کشور است. اما این ادعا با واکنش‌های شدید جامعه افغانستان حتی خانواده‌های پشتون‌تبار که طالبان از دل همین قوم برخاسته‌اند، مواجه شد.