دروغ‌های بزرگی که امیر‌خان متقی گفت

سرپرست وزارت امور خارجه طالبان در مطلبی خواهان به رسمیت شناخته شدن در جامعه جهانی شد

امیرخان متقی بارها مدعی شده است که رژیم طالبان شرایط به رسمیت شناخته شدن به‌عنوان دولت رسمی افغانستان را دارد-WAKIL KOHSAR / AFP

امیر‌خان متقی، سرپرست وزارت امور خارجه طالبان، در مطلبی که به وب‌سایت خبرگزاری الجزیره فرستاده‌، دلایل متعددی برای این‌که جامعه جهانی رژیم طالبان را به رسمیت بشناسد، بیان کرده است. او در آغاز مطلبش نوشته است که افغانستان هم‌اکنون وضعیت بسیار بهتری نسبت به گذشته دارد. او از آمریکا و جامعه جهانی خواست تا تحریم‌ها را بردارند، محدودیت‌های تجاری را لغو کنند و وارد مناسبات مستقیم با این گروه شوند. او همچنین گفته است که تحریم‌ها و محدودیت‌های بانکی باعث وضعیت بد اقتصادی در افغانستان شده است.

با یک نگاه اجمالی به وضعیت افغانستان مشخص می‌شود که سرپرست وزارت امور خارجه طالبان، بیش از هرکسی در این مطلب دروغ گفته است. در یک سال و هفت ماه گذشته که رژیم طالبان بر افغانستان حاکم شده‌اند، وضعیتی بدتر از این را نمی‌توان برای مردم این کشور تصور کرد. تاکید سر‌ان طالبان بر تامین امنیت در سراسر افغانستان نیز حبابی بیش نیست. حملات بی‌وقفه داعش به غیرنظامیان و به گروه طالبان، نشان داد که این گروه از تامین امنیت مردم و حتی خودشان کاملا عاجزند.

در بعد اقتصادی نیز طالبان می‌خواهند مشکلات مالی را به جامعه جهانی ربط بدهند، اما اثرات منفی حضور طالبان در افغانستان قابل‌مقایسه با بحران ناشی از تحریم‌های جهانی نیست. جامعه جهانی اگر طالبان را تحریم کرده‌، اما به‌جای آن بیش از دو میلیارد دلار به افغانستان کمک بلاعوض داده است. طالبان هیچ‌گاه نمی‌توانستند در فاصله یک سال و هفت ماه حدود دو میلیارد سود خالص به دست بیاورند.

افزون بر این، طالبان چهره‌های پاک و منزهی برای حکومت‌داری نیستند. افشاگری‌های رحمت‌الله نبیل درباره حیف‌ومیل پول خزانه دولت نشان می‌دهد که در فاصله ۱۹ ماه گذشته، ۶۰ میلیارد افغانی معادل ۷۰۰ میلیون دلار از پول عواید گمرکات صرف مصارف غیررسمی ملا هیبت‌الله، رهبر طالبان، شده است. از سوی دیگر گزارش‌هایی وجود دارد که رهبران طالبان به‌شدت در حال انباشت سرمایه به‌صورت شخصی‌‌اند.

فساد اداری مانند گذشته رواج دارد و کاملا مشخص است که طالبان علت ایجاد بحران اقتصادی در افغانستان شده است، نه تحریم‌های جهانی. سازمان ملل متحد در اوت ۲۰۲۲ و در سالگرد سلطه طالبان بر افغانستان، برآورد کرد که طالبان در یک سال حکومت‌داری‌شان، ۷۰۰ هزار شغل را از بین برده‌اند، یعنی ۷۰۰ هزار نان‌آور خانواده دیگر امکان آوردن لقمه‌ای نان بر سفره‌شان را ندارند. سطح فقر به میزان بی‌سابقه‌ ۹۰ درصد رسیده است، یعنی می‌توان گفت که تمام مردم افغانستان در حال حاضر فقیرند. بیش از ۲۰ میلیون شهروند افغانستان به کمک‌های جهانی وابسته‌اند و در نبود این کمک‌ها احتمال وقوع فاجعه انسانی وجود دارد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

متقی دلایل زیادی را برای این‌که جامعه جهانی با آنان وارد مناسبات رسمی شوند و این گروه را به‌عنوان یک دولت مشروع به رسمیت بشناسند، مطرح کرده است، اما به زیرکی از ذکر دلایل اصلی جامعه جهانی برای به رسمیت نشناختن این گروه طفره رفته است.

متقی نگرانی جامعه جهانی از رابطه این گروه با شبکه‌های تروریستی جهادی را کاملا نادیده گرفته است. این گروه در توافق دوحه تعهد کرد که رابطه‌اش را با القاعده و دیگر گروه‌های تروریستی قطع کند، اما نه‌تنها این رابطه قطع نشده‌، بلکه گسترش بیشتری یافته است. در حال حاضر تعدادی از سازمان‌های افراطی جهادی مانند سازمان حرکت اسلامی ازبکستان، انصار‌المجاهدین تاجیکستان، جنبش ترکستان شرقی و تعدادی دیگر که در‌پی بی‌ثبات کردن کشورهای منطقه‌اند، پایگاه‌های آموزشی خود را در داخل خاک افغانستان برپا کرده‌اند. این مسئله بزرگ‌ترین نگرانی جامعه جهانی است.

امیر‌خان متقی در این مطلب حتی نیم‌نگاهی هم به مسئله محرومیت زنان از آموزش و کار در جامعه نینداخته است. او ننوشته است که آنان در یک سال و هفت ماه گذشته، چگونه زنان را در پستوی خانه‌ها زندانی  و نیمی از پیکر جامعه را علنا فلج کرده‌اند. او به‌هیچ‌وجه به جنایت‌های صورت گرفته در کشتار جمعی شهروندان افغانستان که باعث تداوم غیر‌مشروع بودن این گروه شده اشاره‌ایی نکرده است.

هدربار، معاون بخش زنان دیده‌بان حقوق بشر، در توییتی به مطلب امیر‌خان متقی واکنش تندی نشان داده است. او نوشته که الجزیره رسما زمینه دروغ‌گویی را برای طالبان میسر کرده است. او با لحن تندی خطاب به شبکه تلویزیونی الجزیره گفته است: «شرم بر تو باد الجزیره که شبکه خود را در اختیار طالبان قرار می‌دهی تا دروغ‌های خود را بدون چون‌وچرا نشر کند.» او همچنین رویکرد طالبان در قبال زنان را آپارتاید جنسیتی عنوان کرد.

برخلاف درخواست طالبان برای تعامل رسمی جهان با این گروه، آنان عملا کوچک‌ترین قدمی برای اجرای خواسته‌های مشروع جامعه جهانی در افغانستان برنداشته‌اند. طالبان نه در‌پی ایجاد یک دولت فراگیرند و نه اجازه می‌دهند زنان صاحب سرنوشت خود باشند. مسلما نشان دادن باغ‌های سبز از راه دور نمی‌تواند جامعه جهانی و مردم افغانستان را فریب بدهد.