با افزایش تعداد شکایت‌ها از گروه «کلیساهای بین‌المللی مسیح»، که سازمان مرکزی آن در شهر لس‌آنجلس است، رهبران این کلیسا به «آزار جنسی کودکان و زنان» و همچنین «سرپوش گذاشتن و پنهانکاری» درباره موارد متعدد آزار جنسی و سوءاستفاده از کودکان و زنان متهم شدند.
روزنامه گاردین با انتشار گزارشی در مورد شکایت‌های متعدد علیه گروه «کلیساهای بین‌المللی مسیح» نوشت رهبری شکایت‌ها و نبرد حقوقی با کلیساهای بین‌المللی مسیح با میشل رولاند است که خود سه دهه پیش به عضویت این گروه مسیحی در آمد و هرگز تصور نمی‌کرد زمانی آن را به سرپوش گذاشتن بر آزار جنسی کودکان متهم کند.
به گفته رولاند رهبران این گروه مسیحی تلاش کرده‌اند با استفاده از قدرت و نفوذ خود بر طیفی از آزارهای جنسی، روحی، جسمی، روانی، مالی و سوءاستفاده‌ها سرپوش بگذارند.
رولاند و وکیل او، بابی ثمینی، مجموعه‌ای از شکایت‌ها را علیه کلیساهای بین‌المللی مسیح (ICOC) ارائه کرده‌اند؛ شکایت‌هایی مبنی بر اینکه رهبران این گروه مسیحی موارد آزار جنسی کودکان را گزارش نداده و کوشیده‌اند آزار و سوء استفاده جنسی و عاطفی از کودکان و زنان را پنهان کنند.
شاکی یکی از این شکایت‌ها خود رولاند است. او «کلیسای بین‌المللی مسیح» و رهبران آن را متهم کرده است که با ایجاد یک «محیط استثمارگرانه» فضایی ایجاد کرده‌اند که حتی به تجاوز جنسی یک عضو این کلیسا به خود رولاند منجر شده است.
شکایت میشل چله رولاند و تعدادی دیگر از افراد علیه کلیساهای بین‌المللی، این گروه مسیحی را «یک فرقه خطرناک» معرفی کرده و رهبران آن را به سرپوش گذاشتن و پنهانکاری به موارد متعددی از تجاوز و آزار جنسی و سوءاستفاده از موقعیت خود به عنوان یک سازمان مذهبی در جهت انواع سوءاستفاده‌ها متهم می‌کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کلیساهای بین‌المللی مسیح، یک گروه مسیحی است که سازمان مرکزی آن در شهر لس‌انجلس ایالت کالیفرنیای آمریکا قرار دارد و دست‌کم ۱۱۸ هزار نفر در این کلیساها عضویت دارند.
شاکیان کلیساهای بین‌المللی مسیح خواهان تشکیل یک هیئت حقیقت‌یاب برای بازرسی تشکیلات این گروه و بررسی موارد سوءاستفاده‌‌های انجام شده در آن هستند.
در تعدادی از شکایت‌ها علیه کلیساهای بین‌المللی مسیح، شاکیان اعلام کرده‌اند که موارد متعددی از قربانیان آزارهای جنسی اعضای این گروه مسیحی افراد زیر ۱۸ سال یا همان «کودکان» بوده‌اند.
همچنین در جریان شکایت‌ها علیه کلیساهای بین‌المللی مسیح، دعواهایی علیه «توماس مک کین» نیز طرح شده است. توماس مک کین فعالیت خود را در ۱۹۷۹ در «کلیسای مسیح» آغاز کرد و در اواسط دهه ۱۹۸۰ از این کلیسا جدا شد و «کلیساهای بین‌المللی مسیح» را بنیان‌گذری کرد که به سرعت گسترش یافت.
شاکیان در دعاوی خود علیه «توماس مک کین»، او را متهم کرده‌اند که در این گروه مسیحی و سازمان‌های مرتبط با آن «فرهنگ پذیرش سوء استفاده و آزار کودکان» را ایجاد کرده است.
طبق یکی از این پرونده‌ها، یکی از اعضای ارشد «کلیساهای بین‌المللی مسیح» به مادر دو دختر جوان که در زیر مجموعه‌های همین کلیسا مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند، گفته است: «آنچه برای دختران شما اتفاق افتاده آنقدر هم اتفاق بزرگی نیست، چون بسیاری از دختران تا رسیدن به ۱۸ سالگی مورد آزار یا سوءاستفاده جنسی قرار می‌گیرند.»
در موردی دیگر، پنج زن در ماه دسامبر ۲۰۲۲ شکایتی را ثبت کردند که براساس آن رهبران گروه «کلیساهای بین‌المللی مسیح» نتوانسته‌اند دیوید ساراچینو، عضو کلیسا، را که به گفته شاکیان «پدوفیل» و آزارگر جنسی کودکان است، از تجاوز جنسی به این پنج زن هنگامی که در سنین ۴ تا ۱۷ سالگی بودند، بازدارند.
تجاوز ساراچینو به این پنج زن در سنین کودکی، سال ۲۰۰۴ میلادی در دادگاهی دیگر به اثبات رسیده و او به ۴۰ سال زندان محکوم شده است.
در یکی دیگر از پرونده‌های گشوده شده علیه «کلیساهای بین‌المللی مسیح»، آنتونی استورز، یک مرد تراجنسیتی، این کلیسا را متهم کرده است که وقتی از سن سه سالگی در دوره‌های پیش دبستانی این گروه مسیحی شرکت داشته مورد آزار قرار گرفته است. در این شکایت عنوان شده که آزار آنتونی استورز هنگامی رخ داده که به برخی از اعضای «کلیساهای بین‌المللی مسیح» که کارمند این مدرسه نبودند «دسترسی نامحدود» به دانش‌آموزان داده شده بود.
آنتونی استورز گفته که «موارد زیادی» را به یاد می‌آورد که او را از کلاس بیرون کشیده‌اند و پس از بردنش به یکی دیگر از ساختمان‌های وابسته به «کلیساهای بین‌المللی مسیح»، مورد آزار و اذیت قرار گرفته و حتی در حالی که برهنه بوده از او فیلم و عکس گرفته‌اند.
به گفته استورز با وجود اینکه او چند بار تلاش کرده به رهبران و اعضای ارشد کلیسا درباره این آزارهای جنسی هشدار دهد اما به دلیل بی‌توجهی آنها این آزارها تا سنین نوجوانی او ادامه داشته است.
در این شکایت عنوان شده در حالی که اعضای«کلیساهای بین‌المللی مسیح» و کارکنان آن طبق قانون موظف بودند پس از اطلاع در مورد آزار جنسی، آن را به مراجع قانونی گزارش کنند اما به جای این اقدام، به پنهانکاری دست زدند و از انجام هرگونه اصلاح نیز خودداری کردند.
میشل رولاند که اکنون یکی از رهبران نبرد حقوقی علیه «کلیساهای بین‌المللی مسیح» است، تاکید دارد در برخی موارد، افرادی که از سوی اعضای این گروه مسیحی مورد سوء استفاده قرار گرفته‌اند به سوی «خودکشی» سوق داده شده‌اند.
این رهبران و اعضای متهم به آزار جنسی سال‌ها خود را مصون از مجازات می‌دانستند و قوانین هم برای شکایت در مورد آسیب‌هایی که زمان زیادی از آنها گذشته، محدودیت‌هایی قائل بود اما با تصویب و اجرای «قانون پاسخگویی در مورد آزار جنسی» و قانون حمایت از کودکان قربانی آزار جنسی در ایالت کالیفرنیا، افرادی که در زمان آزار جنسی خردسال بودند فرصت یافتند تا خواهان اجرای عدالت در مورد عاملان این آزارها و تجاوزهای جنسی شوند.
بابی ثمینی، که وکالت تعدادی از قربانیان تجاوز و آزار جنسی در «کلیساهای بین‌المللی مسیح» را بر عهده دارد، به گاردین گفت: «انتظار نداشتم شخصا تحت تاثیر روایت قربانیان این آزارها قرار گیرم اما بسیار سخت است که هر روز مردم برای شما روایت کنند که توسط افرادی در کلیسا مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند که به آنها اعتماد کرده بودند.»
میشل رولاند و بابی ثمینی گفتند تاکنون با دست‌کم ۱۰۰ تن از قربانیان سوء استفاده و آزارهای این گروه مسیحی همکاری کرده‌اند؛ همکاری‌هایی که در جریان طرح شکایت از گروه «کلیساهای بین‌المللی مسیح» انجام شده است.
میشل رولاند اولین بار روایت تجاوز به خود را با نام مستعار و در یک پادکست روایت کرد. او گفت فکر می‌کرده این اتفاق فقط برای خودش رخ داده است اما پس از آن با سیل پیام‌هایی از قربانیان دیگر مواجه شده است.
او گفت اکنون با گودالی بی‌انتها مواجه است و هر روز تماس‌های بیشتری از قربانیان سوءاستفاده و آزار جنسی در «کلیساهای بین‌المللی مسیح» دریافت می‌کند.
آنتونی فرناندز، وکیل بنیانگذار کلیساهای بین‌المللی مسیح به گاردین گفت به جمع‌آوری اطلاعات در مورد اتهامات مطرح شده در این پرونده‌های قضایی ادامه می‌دهد اما بدون اظهار نظر درباره محتوای شکایت‌ها گفت: «اتهامات جدی است و ما در حال بررسی مبانی ادعاها و آماده کردن پاسخ قانونی مناسب به آنها هستیم.»
