گروه‌های مختلف صنفی روزهای آخر سال در حال برگزاری تجمع‌های هفتگی‌اند. مشکلات معیشتی، مشخص نشدن حداقل دستمزد در سال جدید، ابهام‌ها در سرنوشت بازنشستگان تامین اجتماعی و عقب افتادن حقوق چند ماه بسیاری از گروه‌های کارگری، تنها بخشی از دلایل اعتراض فعالان صنفی در آخرین روزهای سال است. خبرهایی از بیانیه‌های کارگری و اعتراضات خیابانی هر هفته در رسانه‌ها منتشر می‌شود. چندی پیش کارگران مشمول قانون کار دستگاه‌های اجرایی، دولت و وزارتخانه‌ها، در بیانیه‌ای به تعیین مزد خود در لایحه بودجه سال آینده انتقاد کرده بودند.

اما علاوه بر این مشکلات، فعالان صنفی با بازداشت‌ها و فشارهای امنیتی بسیاری نیز دست‌وپنجه نرم می‌کنند. حضور معلمان در تجمع اعتراضی شانزدهم اسفند که در اعتراض به حملات شیمیایی به مدارس و مسمومیت سریالی دانش‌آموزان و همچنین «فروش مدارس دولتی» در طرح مولدسازی صورت گرفته بود، با زخمی شدن و دستگیری تعدادی از فعالان صنفی همراه شد.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان اعلام کرد که به نمایندگی از انجمن، فعالان صنفی و خانواده‌های دانش‌آموزان، تماس‌ها و دیدارهای متعددی با خانواده معلمان بازداشتی بهاءالدین ملکی، مختار اسدی، کمال فکوریان، جبار پاکزاد و وریا کریمی صورت گرفته است. این شورا همچنین وضعیت روحی و جسمی این بازداشت‌شدگان را مساعد توصیف کرد. بر همین اساس، اعلام شد که تفهیم اتهام بازداشت‌شدگان در ابتدای هفته جاری انجام می‌شود.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان همچنین در گزارشی فهرست معلمان کنشگر صنفی استان خوزستان را که در سال ۱۴۰۱ با احکام قضایی و اداری مواجه شده‌اند، منتشر کرد. محرومیت از حقوق صنفی یکی از محکومیت‌هایی است که این روزها برخلاف قانون، علیه معلمان صورت می‌گیرد و با حذف رتبه‌بندی، مشکلات بسیاری برای معلمان ایجاد می‌کند.

بر اساس این فهرست، دست‌کم ۱۹ معلم با احکام قضایی و بازداشت مواجه شده‌اند. اسامی این معلمان بدین شرح است: پیروز نامی؛ سه ماه انفصال از خدمت، یک سال حکم تعزیری، حذف رتبه‌بندی، پرونده باز. علی کروشاتی؛ دو ماه انفصال از خدمت، پرونده باز. کوکب بداغی؛ سه ماه انفصال از خدمت، حذف رتبه‌بندی، پرونده باز، آزادی با قرار کفالت ۲۰۰ میلیون تومانی. اقبال تامرادی؛ یک سال حبس. رعنا بختیاری؛ پرونده باز. شهریار شیروانی؛ پرونده باز، آزادی با قرار کفالت. معین زرگان؛ پرونده باز، آزادی با قرار کفالت. سیامک صادقی؛ پرونده باز، آزادی با قرار کفالت. بهاره عسگری‌زاده؛ حکم انفصال از خدمت. بهرنگ زنگنه، حکم انفصال از خدمت. کیانی شاهوندی؛ حکم انفصال از خدمت. شهروز فروتن؛ حذف رتبه‌بندی. روزبه حیدری؛ حذف رتبه‌بندی. حسام کرایی؛ پرونده باز. کریم زنگنه‌فرد؛ پرونده باز، آزادی با قرار کفالت. بهنیا بهمنی‌نژاد؛ پرونده باز، آزادی با قرار کفالت. صادق ناصری؛ پرونده باز، آزادی با قرار کفالت. یحیی قربان‌زاده؛ پرونده باز، آزادی با قرار کفالت. عماد رفیعی؛ پرونده باز، آزادی با قرار کفالت.

درخواست آزادی رضا شهابی

سندیکای کارگران شرکت واحد در بیانیه‌ای از گذشت ۳۰۰ روز از بازداشت رضا شهابی، کارگر زندانی و‌ عضو هیئت‌مدیره این سندیکا، خبر داد و خواستار آزادی او شد. سندیکای کارگران شرکت واحد در این بیانیه با اعلام اینکه جرم رضا شهابی تلاش برای دفاع از مطالبات کارگران در شرکت واحد و دیگر کارگران است، نوشت: «سندیکای ما، با تلاش‌ها و هزینه‌های سنگین بسیاری از همکارانمان ازجمله رضا شهابی، برای پیگیری مطالباتمان با وجود وضعیت سرکوبگرانه، به‌عنوان اولین تشکل علنی و‌ مستقل کارگری از دهه ۶۰ به این طرف، در سال ۱۳۸۴ بازگشایی شد. جرمی که ازنظر کارفرما و مقامات امنیتی و قضایی نابخشودنی است، چرا که ما کارگران برای احقاق حقوقمان فقط به نیروی خودمان متکی بوده‌ایم و به هیچ جناحی در داخل قدرت حاکم یا بیرون از قدرت وابسته نبوده‌ایم.»

کارگران شرکت واحد در این بیانیه از برچسب‌ها و اتهام‌های امنیتی مانند «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «تشویش اذهان عمومی»، «ایجاد تشکل غیرقانونی»، «تجمع غیرقانونی»، «اعتصاب غیرقانونی» نام بردند که در طی این سال‌ها به رضا شهابی و دیگر فعالان صنفی نسبت داده شده است.

اعضای این سندیکا با تاکید بر اینکه کارگران برای پیگیری حقوق خود با احضار، تهدید، اخراج‌، ضرب‌و‌شتم و بازداشت روبرو شده‌اند، به دیدار دو فعال سندیکاهای کارگری فرانسه که بهانه‌ای برای بازداشت رضا شهابی بود، اشاره کردند و نوشتند: «جرم‌انگاری دیدار دوستانه با دو فعال شناخته شده سندیکاهای کارگری فرانسه، در اردیبهشت‌ماه سال جاری در تهران که ارتباطی متعارف میان فعالین تشکل‌های مستقل صنفی و سندیکایی بین‌المللی با یکدیگر است، ازجمله تلاش‌های اخیر حاکمیت برای متهم کردن کارگران سندیکایی و معلمان حق‌طلب و فعالین مستقل کارگری، از طریق پرونده‌سازی‌های کاذب و سناریوسازی‌های نخ‌نما و شکست خورده بود.»

«این چه امنیتی و برای چه کسانی است که با تلاش کارگران برای پیگیری مطالباتشان به خطر می‌افتد؟ اگر کارگران و‌ نمایندگانشان ازجمله رضا شهابی، از طریق پروژه سپیدار ۲ و ۳ تعاونی مسکن شرکت واحد، درخواست مسکن مناسب داشته باشند یا به اختلاس در تعاونی‌های مسکن اعتراض کنند اقدام علیه امنیت ملی محسوب می‌شود، اما مافیای نظامی-امنیتی مدیران سابق شرکت واحد که میلیاردها تومان اعتبار و آورده‌های رانندگان و کارگران شرکت واحد و سرمایه تعاونی مسکن شرکت واحد را غارت کرده‌اند، آزاد و تحت حمایت‌اند.»

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه در پایان این بیانیه خواستار آزادی فوری و بی‌قیدوشرط رضا شهابی و دیگر اعضای زندانی سندیکا، حسن سعیدی و داود رضوی و‌ همچنین کلیه فعالان کارگری و‌ معلمان زندانی و زندانیان سیاسی شد. این سندیکا با اشاره به اینکه تعداد بازداشت‌ها و‌ مدت حبس‌های رضا شهابی خود گزارش جداگانه‌ای را می‌طلبد، نوشت: «در طی این سال‌ها نه‌فقط به‌ سلامتی شهابی ضربات جدی و‌ جبران‌ناپذیری وارد شده است، بلکه خانواده او نیز به‌شدت تحت فشار بوده‌اند و لحظه‌ای امنیت و آرامش نداشته‌اند. اذیت و آزار رضا شهابی و‌ خانواده‌اش باید پایان یابد. رضا شهابی باید فوری به بیمارستانی برای معالجات اساسی انتقال یابد و‌ بدون قید‌و‌شرط آزاد شود.»

بر اساس گزارش سندیکای شرکت واحد تهران، رضا شهابی ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ با هجوم ماموران امنیتی در منزلش دستگیر و بیش از سه ماه در بازداشتگاه‌های ۲۰۹ و ۲۴۱ در انفرادی و تحت بازجویی نگهداری شد. به همین علت رضا شهابی در اعتراض به پرونده‌سازی کاذب و رفتارهای توهین‌آمیز در بازجویی‌های طولانی به مدت ۴۲ روز دست به اعتصاب غذا زد.

فشار حبس در سلول‌های انفرادی و بازجویی‌ها باعث تشدید دردهای گردن و کتف این کارگر زندانی شد که البته همگی حاصل بازداشت‌ها و ضرب‌و‌شتم‌های گذشته‌اند، اما در دوران بازداشت در بند امنیتی هیچ درمانی برای رضا شهابی صورت نگرفت. بعد از انتقال به بند چهار اوین و پیگیری‌های وکیل و خانواده، رضا شهابی برای پیگیری وضعیت بیماری گردن و کمر در چند نوبت به درمانگاه بیمارستان خمینی اعزام شد.