با وجود هشدار‌ کارشناسان محیط زیست و میراث فرهنگی، آبگیری سد چم‌شیر در جنوب شرقی شهرستان گچساران استان کهگیلویه و بویراحمد آغاز شد. آرش مصلح، مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای کهگیلویه و بویراحمد، که پیش‌تر خبر آبگیری این سد را تکذیب کرده بود، به‌تازگی گفت که با سفر ابراهیم رئیسی به این استان، بهره‌برداری از این سد به طور رسمی شروع خواهد شد.

تصاویری که به‌تازگی در خبرگزاری ایسنا منتشر شده هم از آبگیری این سد خبر می‌دهد و موج تازه‌ای از نگرانی‌ها و مخالفت‌ها را به همراه داشته است.

مقام‌های دولتی از ساخت و بهر‌ه‌برداری این سد دفاع می‌کنند و می‌گویند چم‌شیر پنجمین سد بزرگ ایران است که بهره‌برداری از آن «آثار مثبتی» در پی خواهد داشت. در مقابل، مخالفان معتقدند که چم‌شیر پس از سد گتوند، از زیان‌بار‌ترین پروژه‌های عمرانی است که خسارات فراوانی به محیط زیست و میراث فرهنگی می‌زند.

قرار داشتن گنبدی نمکی در بستر سد از مهم‌ترین دلایل نگرانی فعالان محیط زیست است که می‌گویند آبگیری آن باعث خواهد شد هزاران هکتار زمین کشاورزی پایین‌دست سد به شوره‌زار تبدیل شوند.

محمد درویش، پژوهشگر و متخصص محیط‌ زیست، آذرماه هشدار داد آبگیری این سد به منزله نابودی رویشگاهی با وسعت ۵۰۰ هکتارحاوی گونه‌های گیاهی مختلف است.

بهمن ایزدی، پژوهشگر و کنشگر محیط‌ زیست، از دیگر مخالفانی است که در گفت‌وگو با شماره پنجشنبه چهارم اسفند روزنامه هم‌میهن، آب‌گیری این سد را «فاجعه‌بار» خوانده است.

ایزدی می‌‌گوید: «متاسفانه نفوذ حامیان سدسازی تا جایی است که با وجود مخالفت سازمان محیط‌ زیست و کمیسیون اصل ۹۰ مجلس و فراکسیون محیط‌ زیست مجلس، این سد آبگیری شد.»

حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران، هم در سال ۱۴۰۰ «انحلال نمک در آب، اختلاط آب با هیدروکربن‌های نفتی چاه‌های منطقه و توسعه کانون‌های ریزگرد در خوزستان» را از تبعات بهره‌برداری این سد برشمرده بود.

کارشناسان میراث فرهنگی از دیگر مخالفان بهره‌برداری این سد به شمار می‌روند و می‌گویند اجرا و بهره‌برداری از آن می‌تواند ۱۴۳ محوطه باستانی از دوران عیلامی تا سلجوقی را تخریب کند.

سد چم‌شیر در جنوب شرقی شهر گچساران در استان کهگیلویه و بویراحمد واقع است. مطالعات ساخت آن در سال ۱۳۸۱ به اتمام رسید و قرارداد ساخت آن با شرکت‌های سابیر، مهاب قدس و صفا نیکو سپاهان در سال ۱۳۸۶ امضا شد. هدف از ساخت این سد تامین آب زمین‌های کشاورزی پایین‌دست، تولید انرژی برق‌آبی، ساخت دهکده گردشگری و فراهم شدن زمینه پرورش ماهی و کنترل سیلاب مخرب رودخانه زهره اعلام شد.

با این حال مخالفان می‌گویند این سد روی حوضه آبریز رودخانه‌ای ساخته شده که حاوی حدود ۲.۵ میلیون تن نمک است و بهره‌برداری از آن، تشکیل مخزن عظیمی از شوره‌زار در منطقه را در پی خواهد داشت.