دانشمندان پرنده منقرض‌شده را پس از ۳۶۱ سال به زندگی بازمی‌گردانند

کلوسال بایوساینسز قبلا اعلام کرده است که قصد دارد ماموت پشمالو و ببر تاسمانی را دوباره زنده کند

دودو، پرنده‌ای با قد نزدیک به یک متر و وزن ۱۷.۵ کیلو، در جزیره موریس اقیانوس هند زندگی می‌کرد - Canva

دانشمندان پروژه‌ای را شروع کرده‌اند که پس از ۳۶۱ سال، دودو، [پرنده] منقرض‌شده معروف را دوباره زنده کنند و این گونه حیوانی را به حیات وحش بازگردانند.

شرکت کلوسال بایوساینسز (Colossal Biosciences) که قصد دارد ماموت پشمالو را نیز احیا کند، می‌گوید بعد از جذب سرمایه ۱۵۰ میلیون دلاری تلاش می‌کند این پرنده منقرض‌شده را به زندگی برگرداند.

جورج چرچ، متخصص ژنتیک دانشگاه هاروارد و بن لام، کارآفرین که این شرکت را در سال ۲۰۲۱ تاسیس کردند، روز سه‌شنبه برنامه‌های آن را در مورد این پرنده بی‌پرواز اعلام کردند.

بث شاپیرو، از اعضای هیئت‌مدیره هیئت مشاوران علمی کلوسال و دیرینه‌شناس ارشد این پروژه، گفت: «دودو نمونه بارز گونه‌ای است که منقرض شد، چون ماــ آدم‌هاــ زنده‌ ماندن آن‌ها در زیستگاه بومی‌شان را ناممکن کردیم. با تمرکز بر پیشرفت‌های ژنتیکی در دی‌ان‌ای باستانی در سراسر دوران کاری‌ام و به عنوان نخستین کسی که ژنوم دودو را به طور کامل توالی‌یابی کرد، از همکاری با کلوسال و مردم موریس برای انقراض‌زدایی و در نهایت بازگرداندن دودو به حیات وحش ذوق‌زده‌ام. به‌ویژه مشتاقانه منتظر توسعه ابزارهای نجات ژنتیکی متمرکز بر محافظت از پرندگان و ماکیان‌ام.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

دودو در کنار ماموت و ببر تاسمانی سومین حیوانی است که کلوسال بایوساینسز امیدوار است آن‌ را به زندگی برگرداند.

دودو، پرنده‌ای با قد نزدیک به یک متر و وزن ۱۷.۵ کیلو پیش از انقراض در جزیره موریس اقیانوس هند زندگی می‌کرد.   

کلوسال می‌گوید اکنون ۴۰ دانشمند دارد که روی پروژه انقراض‌زدایی ماموت‌ پشمالو کار می‌کنند و آن را «نوع دوست‌داشتنی ولاسی‌رپتور» [دایناسور گوشتخوار] توصیف می‌کند.

این شرکت در نظر دارد دی‌ان‌ای ماموت‌هایی را که هزاران سال در یخ منجمد شده‌اند، با دی‌ان‌ای فیل‌های مدرن آسیایی ترکیب کند.

کلوسال می‌گوید کارش برای پیشرفت در زمینه‌های پزشکی و زیست‌ محیطی نیز مهم است.

جورج چرچ می‌گوید: «فناوری‌های ژنتیکی اکنون از ما و منابع غذایی‌مان در برابر بیماری‌های واگیردار و ارثی محافظت می‌کنند. جامعه‌ای که انواع ژن‌های درحال انقراض و منقرض‌شده را دربرمی‌گیرد، آماده است به بسیاری از موانع جدی و فرصت‌ها در ترسیب کربن [فرایند ذخیره کربن موجود در هوا در خاک و گیاهان]، تغذیه و مواد جدید رسیدگی کند.»      

© The Independent

بیشتر از علوم