جنبش زنان تخار روز یکشنبه، ۹ بهمن (۲۹ ژانویه) در واکنش به ممنوعیت ثبتنام دختران در دانشگاهها و آموزشگاههای خصوصی افغانستان اعتراض کردند و حکومت طالبان را به نقض حقوق زنان متهم کردند.
طالبان اجازه گردهمایی و راهپیمایی به زنان معترض در خیابانها نمیدهند و به همین دلیل، زنان معترض، تجمعهای اعتراضی خود را در خانهها و محیطهای بسته برگزار و به صورت ویدیویی ثبت و پخش میکنند تا ماموران طالبان نتوانند آنان را سرکوب و بازداشت کنند.
یکی از زنان معترض که با ماسک چهرهاش را پوشانده است تا هویتش مشخص نشود، میگوید تا زمانی که جامعه جهانی به درخواست آنان توجه کند و طالبان ممنوعیت آموزش زنان را لغو کنند، به اعتراضشان علیه اقدامات این گروه ادامه خواهند داد.
او میافزاید: «در افغانستان ابتداییترین حقوق زنان و دختران در حال پایمال شدن است و این حقوق قربانی اهداف طالبان میشود. جهان و سازمان ملل متحد نیز همچنان به سکوت خود در قبال زنان ادامه میدهند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
یکی دیگر از دختران معترض میگوید که طالبان با ممنوعیت آموزش، آنها را «زندهبهگور» کردند. او که با بغض در گلو سخن میگوید، یکی از کتابهای درسی را پاره میکند ومیگرید.
سه تن از زنان معترض با در دست گرفتن پلاکاردهای اعتراضی، علیه طالبان شعار میدهند و جامعه جهانی را به سکوت در مقابل این گروه متهم میکنند.
این زنان و دختران معترض افغان از جامعه جهانی میخواهند که حکومت طالبان را به رسمیت نشناسند و اجازه ندهند که سرکوب و محرومیت زنان این کشور ادامه یابد.
برخی از شعارهایی که این زنان و دختران معترض سر میدهند، عبارت است از: «از خانه تا خیابان، برای سرنگونی حکومت طالبان»، «تا امر ثانی، زن بودن ممنوع»، «نه به حکومت طالبان»، «ما آموزش طالبان را نمیخواهیم» و «زن باسواد، آینده درخشان».
آنان طالبان را متهم میکنند که حق آموزش زنان را به گروگان گرفتهاند تا حکومتشان به رسمیت شناخته شود، و از جامعه جهانی میخواهند که به شرایط دشوار و اعتراض آنان توجه کند.
یکی از دختران معترض تاکید دارد که با پیشینه طالبان در کشتار شهروندان افغان و قادامات ضدحقوق بشری این گروه، جامعه جهانی نباید حکومت طالبان را به رسمیت بشناسد.
او میگوید: «من از جامعه جهانی درخواست میکنم که طالبان را به رسمیت نشناسد. طالبان قاتلان ۲۰ سال پیش مردم افغانستاناند و هیچ تغییری نکردند. اگر طالبان را به رسمیت بشناسید، ما دختران نابود میشویم.»
بهتازگی وزارت تحصیلات عالی طالبان با ارسال سند کتبی جدیدی به دانشگاههای خصوصی افغانستان، دستور داد که تمامی این نهادهای آموزشی باید از ثبتنام دختران برای ورودی سال ۱۴۰۲ خودداری کنند.
این دستور تاکید میکند که «ثبتنام دانشجویان اناث تا اطلاع بعدی مجاز نیست».
این در حالی است که دانشگاههای افغانستان از اوایل بهمن، ثبتنام دانشجویان جدید را برای کلاسهای درسی سال ۱۴۰۲ آغاز کردند و آزمون کنکور ورودی نیز در ماههای بهمن و اسفند برگزار میشود.
حکومت طالبان اواخر دی سال جاری خورشیدی، تحصیل دختران را در دانشگاهها ممنوع کرد و به دنبال آن، زنان از کارکردن در نهادهای غیردولتی و خصوصی منع شدند.
البته برخی از زنان شاغل در نهادهای امدادرسان بینالمللی دوباره توانستند فعالیتشان را از سر گیرند، اما شمارشان بسیار کم است.
در یک ماه گذشته آمنه محمد و مارتین گریفیتس، معاونان دبیرکل سازمان ملل، به کابل رفتند تا در دیدار با رهبران طالبان، آنها را متقاعد کنند که مانع تحصیل و اشتغال زنان نشوند.
اما طالبان به درخواستهای مکرر جامعه جهانی، سازمان ملل متحد و نهادهای اسلامی عمل نکردند و همچنان بر ادامه ممنوعیت آموزش و کار بخش اعظم زنان و دختران تاکید دارند.