تعداد بازداشت‌شدگان خیزش سراسری مردم ایران روزبه‌روز بیشتر می‌شود. هرانا بر اساس آمارهای رسمی و خبرهای میدانی، تعداد بازداشتی‌ها را بیش از ۱۸ هزار نفر تخمین می‌زند اما برخی دیگر معتقدند که این رقم بسیار بالاتر است.

این روزها بسیاری از دانشجویان، دانش‌آموزان، معلمان، هنرمندان، ورزشکاران، فعالان صنفی، کارگری، مدنی، سیاسی و در کل، تمام اقشار جامعه ایران با بازداشت، احضار، ممنوعیت و حبس‌های طولانی‌مدت مواجه‌اند. در این میان، تعداد بالای بازداشت‌شدگان و فقدان دسترسی به منابع اطلاعاتی مناسب باعث شده است بسیاری از این افراد گمنام بمانند و همین گمنامی به بهانه‌ای برای صدور احکام شدیدتری علیه مردم و فعالان تبدیل شده و جمهوری اسلامی در تلاش است در سایه این چتر بی‌خبری، سرکوب‌ها را ادامه دهد. این روزها تنها در صورت اطلاع‌رسانی نزدیکان و خانواده بازداشت‌شدگان می‌توان بازداشت‌شدگان گمنام را شناسایی کرد.

بازداشت کودکان نیز با وجود تذکر نهادها و فعالان حقوق بشری در داخل و خارج از ایران، کماکان ادامه دارد. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان اعلام کرد که سرکوبگران شامگاه سه‌شنبه ۲۲ آذر، محمد ناصری، کودک ۱۷ساله اهل بوکان را بازداشت و به مکانی نامعلومی منتقل کرده‌اند. شورای هماهنگی با اعلام این خبر، آزادی فوری تمامی دانش‌آموزان و معلمان بازداشت‌شده در جریان خیزش سراسری از زندان را خواستار شد.

شایان آذرنوش ۱۶ساله و رضا آذرنوش ۱۷ساله هم روز پنجشنبه ۱۷ آذر، در فلکه عدل یاسوج بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند و از آن زمان تاکنون هیچ خبری از آنان در دست نیست. شایان و رضا پسرعموهای پدرام آذرنوش، نوجوان ۱۶ساله‌ای‌اند که روز پنجشنبه ۳۱ شهریور با شلیک گلوله ماموران در دهدشت کشته شد. پیکر او را اول مهر در روستای دره‌لبک به خاک سپردند.

در مورد بسیاری از بازداشت‌شدگان چنین است که با وجود گذشت هفته‌ها از بازداشتشان یا هنوز از آزادی و محاکمه‌ آنان خبری نیست یا با احکام سنگینی روبرو شده‌اند. میثم مبرهن، از بازداشت‌شدگان خیزش سراسری در ملکان، با اتهام محاربه روبرو شده؛ اتهامی که ممکن است برای این شهروند معترض مجازات اعدام در پی داشته باشد. به گزارش هرانا، میثم مبرهن اواخر آبان در جریان اعتراض‌های مردمی در محله ستارخان ملکان بازداشت و به زندان مراغه منتقل شد. او به دلیل آتش زدن پرچم جمهوری اسلامی ایران با اتهام‌هایی از قبیل محاربه مواجه شده است. از سوی دیگر، بازجویان میثم او را تحت فشار قرار داده‌اند تا علیه خود اعتراف کند. فیلم اعتراف‌های اجباری او در رسانه‌های نزدیک به حکومت منتشر شده است.

هرانا همچنین درباره وضعیت علی بیگلر ابراز نگرانی کرده است. علی بیگلر، ساکن ابهر، علی‌رغم گذشت بیش از ۴۰ روز از زمان دستگیری، کماکان در زندان ابهر در بازداشت و بلاتکلیف است.

نیروهای سرکوبگر در کرمانشاه روز سه شنبه ۲۲ آذر، مصطفی اسدی را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند. ایوب غیبی‌پور، ۲۸ساله اهل اهواز، نیز در تاریخ ۲۲ آبان بازداشت شد. کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان اعلام کرد که بازداشت ایوب با هجوم حداقل۲۰ مامور لباس شخصی به منزل شخصی‌ او انجام شد و او را مقابل چشم اعضای خانواده‌اش کتک زدند و در نهایت بدون ارائه حکم، بازداشت کردند. مراجعه ماموران به منزل او برای به دست آوردن مدرکی علیه او تا یک ماه بعد از بازداشتش، نشان می‌دهد که آنان تلاش می‌کنند برای این شهروند معترض پرونده‌سازی کنند. تلاش‌های مکرر خانواده برای به دست آوردن خبری از وضعیت فعلی ایوب غیبی‌پور و اتهام‌های احتمالی او تاکنون بی‌نتیجه مانده است.

فعالان صنفی و مدنی

در پی گسترش سرکوب فعالان صنفی معلمان، نیروهای اطلاعات سپاه روز شنبه ۲۶ آذر در ساعت ۱ بعدازظهر، محمود ملاکی، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان استان بوشهر، را دستگیر کردند. نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات، پلیس امنیت و اطلاعات سپاه طی یک سال گذشته بارها محمود ملاکی را به صورت سریالی دستگیر کرده‌اند و او در دادگاه چندین پرونده باز با یک اتهام مشخص دارد. به گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، اتهام او «فعالیت صنفی و مطالبه حقوق معلمان و دانش‌آموزان» است.

در پی انتقال به سلول انفرادی و اعتصاب غذای سعید اقبالی، فعال حقوق بشر زندانی در زندان رجایی‌شهر کرج، سارا مرآتی، مادر او، اعلام کرد که در حمایت از فرزندش اعتصاب غذا می‌کند و تا زمانی که پسرش در انفرادی و اعتصاب باشد، او هم به اعتصاب خود ادامه می‌دهد.

دانشجویان بازداشتی

دانشجویان علاوه بر حکم‌های ممنوع‌الورودی، تعلیق و جلوگیری از برگزاری مراسم دفاعشان با بازداشت‌های گسترده و حبس‌های طولانی مدت نیز روبرو شده‌اند. حاکمیت با بازداشت‌های گسترده دانشجویان در تلاش است به اعتراض‌های دانشجویی در محیط دانشگاه پایان دهد و شرایط دانشگاه‌ها را عادی‌ کند؛ تلاش‌هایی که تا به امروز نتیجه‌ای نداشته است.

ارژنگ مرتضوی، دانشجوی علوم کامپیوتر دانشگاه خوارزمی کرج ورودی ۱۴۰۱، روز ٢۶ آذر و با همکاری حراست، مقابل ورودی دانشگاه خوارزمی ربوده شد. این دانشجو از روز ٢٣ مهر تاکنون به دانشگاه ممنوع‌الورود بود و روز یکشنبه، در پی تماس حراست برای دریافت کارت دانشجویی خود به دانشگاه مراجعه کرده بود.

شوراهای هماهنگی دانشجویان همچنین اطلاع داد که از وضعیت تینا خدری، ثنا خدامرادی، هانیه چهاردولی و رضوان بازانی با گذشت چهار روز از بازداشتشان کماکان خبری در دست نیست. تینا خدری دانشجوی سال اول رشته گرافیک دانشکده فنی دخترانه سنندج و اهل جوانرود است که نیروهای لباس شخصی او را به همراه سه نامبرده دیگر، روز چهارشنبه ۲۳ آذر از مقابل در خوابگاه ربودند.

امیر انسانی، دانشجوی مهندسی کامپیوتر دانشگاه آزاد شهرقدس ورودی ۹۹، نیز ۷ آبان جلو دانشگاه بازداشت شد و با وجود گذشت ۴۸ روز، از آزادی این دانشجو خبری نیست.

به گزارش شوراهای صنفی دانشجویان، مریم بلال‌پور، دانشجوی مدیریت مالی دانشگاه شهید بهشتی ورودی ۹۸، هم در تاریخ ۲۱ آذر  بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده‌ است.

از سوی دیگر با وجود گذشت ۶۲ روز از بازداشت کسری کریمی، او همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برد. کسری کریمی، دانشجوی دامپزشکی دانشگاه آزاد کرج ورودی ۱۴۰۰، در تاریخ ۲۳ مهر بازداشت و به زندان قزل حصار منتقل شد. با وجود پیگیری‌ها، کماکان از آزادی او خبری در دست نیست.

نیلوفر میرزایی، دانشجوی رشته گرافیگ دانشگاه الزهرا، نیز از روز ۱۰ آبان در بازداشت به سر می‌برد و کماکان از تعیین وضعیت او خبری نیست. این دانشجو در حال حاضر در زندان قرچک است.

در حالی که بسیاری از معترضان به دلیل ممانعت دادگاه از داشتن وکیل انتخابی محروم‌اند یا به دلایل دیگر به مشاوره‌های حقوقی دسترسی ندارند، کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان اعلام کرد که با کمک وکلای داوطلب به آن‌ها مشاوره رایگان خواهد داد.

کمیته پیگیری در اطلاعیه خود نوشت: «اگر فردی از نزدیکانتان دستگیرشده و به راهنمایی و مشاوره حقوقی نیاز دارید می‌توانید از طریق واتس‌آپ یا تلگرام، با شماره‌های زیر با چند تن از وکلای خوشنام حقوق بشری که سال‌ها در ایران وظیفه دفاع از متهمان با جرائم سیاسی و امنیتی را برعهده داشته‌اند، تماس بگیرید.»